เสียงใครหนอ ตะโกน เรียกฝนจ๋า
ดิฉันมา จากบน หล่นจักจัก
หยุดได้แล้ว แห่แมวทอง น้องจะพัก
เจอคนรัก สัตว์ชม ถล่มเอา
ยังไม่ถึง เวลา อย่าใจร้อน
หลายเดือนก่อน ก็เห็น ตกเย็นเช้า
นานอาทิตย์ มิสร่าง ตกบางเบา
น้ำจากเขา ลงป่า บ่าเวียงวัง
ฉันมัวหมอง ต้องบาป ถูกสาปแช่ง
ว่ากลั่นแกล้ง นาข้าว ท่วมยาวขัง
ถนนขาด สาดบ้าน สะพานพัง
ผู้คนหลั่ง น้ำตา หมดอาลัย
ฉันเหมือนตัว จัญไร ถีบไสส่ง
ขับปล่อยลง ถอกเท ทะเลใหญ่
อย่าลืมนะ น้ำนี้ มีหัวใจ
เมื่อสิ้นใย สวาท ตัดขาดกัน
เจอไอแดด แผดเผา ร้อนเร่าทั่ว
เหงื่อเต็มตัว เจียนบ้า เรียกหาฉัน
คิดเง้างอน ค้อนควัก สักหลายวัน
จึงจะหัน หน้าคืน ยื่นไมตรี
วารพิพัฒน์ ฉัตรมงคล ฝนมาแล้ว
มอบห่าแก้ว ซ่านไป เย็นไหมพี่
พอคลายร้อน พรจากฟ้า ช่วยปราณี
สวัสดี มีสุขชัย ไทยทุกคน
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
