ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ข้าพเจ้า]

ข้า...ลิขิต

ข้าเหน็บหนาว,หัวใจเหลือเกิน
ยิ่งเดินเรี่ยวแรงยิ่งถดถอย
นัยน์ตาฝ้าฟางย่างเหม่อลอย
บนถนนสายน้อย...ของชีวิต

ข้าเดิน,มาเสี่ยงเพียงลำพัง
พลาดพลั้งเวียนวงและหลงผิด
มากมายหลายหลากจากความคิด
ไร้มิตรเปล่าเปลี่ยวแสนเดียวดาย

ข้ามอง,จ้องไปในอากาศ
เริ่มวาดความหวังตั้งเป้าหมาย
พร่ำเพ้อคิดครุ่นจนวุ่นวาย
สุดท้าย...ฝันนั้นอันตรธาน

ข้าทิ้ง,ตัวลงปลงกับพื้น
กล้ำกลืนเรื่องราวคราวเคยผ่าน
ปวดร้าว หนาวเหน็บ ทรมาน
ประสบการณ์หวานขมถล่มใจ

ข้าฝืน,ยืนหยัดกัดฟันก้าว
ร้าวผ่าวภายนอกยังพอไหว
ทรหด อดทน ผจญภัย
รางวัล เส้นชัย จุดหมายปอง

ข้าเหงา,เศร้าโศกมานานนัก
อยากพักอยากถอยหยุดลอยล่อง
ทางใจ ไกลเกิน การทดลอง
ย้อนมองรอบกายเลวร้ายจริง

ข้าท้อ,ทรมานจนเริ่มเหนื่อย
จิตเฉื่อยชินชาทุกทุกสิ่ง
อยากวาง อย่างผู้รู้ละทิ้ง
หนักแน่นแน่วนิ่งทุกนาที

ข้าเสีย,น้ำตามาตลอด
จนขอดแห้งเหือดเหมือนพวกผี
รู้สึก สำนึก ยังพอมี
โชคดีชีวิตลิขิตเอง

วันนี้...ชีวิต...ลิขิตเอง
ก้านกล้วย
 

[..กุสุมา..]

 
ชีวิตเรา กายเรา เราลิขิต
ทางชีวิต เดินเล่า เราฤๅฟ้า
เส้นชีวิตของเราฟ้านำพา
ฦ.เธอกล้าเดินฝ่าฟ้าลิขิต

ชะตาฟ้ากำหนดบทบาทให้
เลี่ยงอย่างไรไฉนพ้นค้นหาทิศ
อนัตตาสุข-ทุกข์ปลุกพินิจ
ชีวิตจิตลิขิตฟ้าชะตากรรม
                   ..กุสุมา..

[--ณัชชา--]

ข้าเสีย,น้ำตามาตลอด
จนขอดแห้งเหือดเหมือนพวกผี
รู้สึก สำนึก ยังพอมี
โชคดีชีวิตลิขิตเอง

วันนี้...ชีวิต...ลิขิตเอง
ก้านกล้วย

ชีวิตของเรา เราลิขิต
เป็นสิทธิ์โดยตรงบอกตรงเผง
ผิดถูก อย่างไร ไม่ต้องเกรง
คร่ำเคร่ง เร่งทำตามใจนึก

อาจมีท้อบ้างในบางครั้ง
วาดหวังไปตามความรู้สึก
วันใดเป็นไปดั่งใจนึก
ส่วนลึกชื่นชมเมื่อสมใจ

วันใดทางตันด้วยปัญหา
ต้องกล้าฝ่าฟันมันให้ได้
อดทนให้ถึงซึ่งเส้นชัย
ก้าวไปอย่าท้อรอเวลา

ท่ามกลางความฝันอันเร้นร้าง
เปราะบางเมื่อใจไร้คุณค่า
หากปล่อยหัวใจให้เย็นชา
ถึงคราความหวังคงพังภินท์

--natcha--

[yaguza]

โอกาส มิอาจ จะเลือกเกิด
กำเนิด จากร่อง หรือช่องหิน
ร่ำรวย เศรษฐี มีจะกิน
อยู่ถิ่น ดินดอน นอนศาลา

ชั่วดี ถี่ห่าง ต่างความคิด
จากจิต ต่างหาก ใช่จากฟ้า
แต่เกิด จนตาย วายชีวา
ก่นด่า ใครเล่า เราเลือกเอง


.....ยากูซ่า......

[ข้าพเจ้า]

ชีวิตเรา กายเรา เราลิขิต
ทางชีวิต เดินเล่า เราฤๅฟ้า
เส้นชีวิตของเราฟ้านำพา
ฦ.เธอกล้าเดินฝ่าฟ้าลิขิต

ชะตาฟ้ากำหนดบทบาทให้
เลี่ยงอย่างไรไฉนพ้นค้นหาทิศ
อนัตตาสุข-ทุกข์ปลุกพินิจ
ชีวิตจิตลิขิตฟ้าชะตากรรม
                   ..กุสุมา..

ชีวิตนี้ของข้าฟ้าไม่เกี่ยว
อาจโดดเดี่ยวร่อนถลาพาถลำ
ต้องล้มลุกคลุกตมจมระกำ
จะถือธรรมนำฝ่าหาเส้นชัย

ชีวิตข้าข้าลิขิตสิทธิ์โดยชอบ
ชะตากรรมล้อมกรอบยอมไฉน
ลิขิตฟ้าชะตากรรมกลัวทำไม
ชีวิตข้าข้าใหญ่กลัวใครกัน

ก้านกล้วย
 

<a href="http://www.youtube.com/v/x4w5VN8Uels&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/x4w5VN8Uels&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[เศษเหล็ก//]

๐๐ชีวิตเอย ชีวิตหนอ อ๋อชีวิต
ถูกลิขิต ก่อร่าง ทางแปรผัน
อยู่ลำพัง โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยวทุกวัน
เมือไหร่ฉัน เมื่อไหร่หนอ จะโชคดี

๐๐ พอละ พอแล้ว อ้างว้าง
สู้เส้นทาง ก้าวเดิน ในทุกที
ไร้ขีดจำกัด ไร้ความเยียวยา ไร้ความปราณี
นับจากนี้ ไม่มีใครแล้ว นอกจากเรา

...................เศษเหล็ก//

[รพีกาญจน์]

อยู่ในโลก โชคดี มีความสุข
กำหนดทุกข์ คุมคิด จิตว่างเปล่า
ขาดสนอง ของใคร ใช่ตัวเรา
ไร้รูปเงา ติดตาม คู่ยามเดิน

พบเสรี ชีวิต อิสระ
ปราศพันธะ โจษจัน สรรเสริญ
ยืนหยัดร่าง สร้างกรรม ธรรมเพลิดเพลิน
ท้ายเผชิญ มรณัง ก็ชั่งมัน

รพีกาญจน์ 59

[Music]

จะให้อ่านแล้วปลง..ก็คงยาก
"อย่าคิดมาก"คำบ้าช่างน่าขัน
เอาอะไร?มาวัด..เน้นชัดกัน
ว่าดึงดันหรือยอมเพื่อย้อมใจ

ต้องเรียนรู้ทุกวันให้มันแกร่ง
หรือแยกแบ่งทุกข์-สุข..ว่ายุคไหน?
ภัยพิบัติรอบตัวมีทั่วไป
จะหาใคร?พึ่งพา..ไม่น่ายล

ตัวของตนฝนฝึกสำนึกรู้
จะคุดคู้-สู้เจตน์ใช้เหตุผล
หรือเชื่อตามหมอดูเป็นครูตน
แอบปะปนผู้กล้า..ตั้งท่ารอ..

รอ...ให้ฟ้าลิขิตไม่บิดพลิ้ว
อิทธิพลชี้นิ้ว..คุกเข่าขอ
ตัวเป็นไทยใจเป็นทาสพวกฮาร์ดคอร์
เหมือนบ้าบอตามกระแส..แผลเต็มตัว
....... .......
กว่าจะรู้ขั้นตอน....ถอนไม่ขึ้น
นอนสะอื้นโง่เขลาหาเงาหัว
ไร้จุดยืนขืนตน..มืดหม่นมัว
"ไม่ได้กลัวแต่ไม่กล้า..ท้าลิขิต"

    

[รัตนาวดี]

ชีวิตนี้ของข้าฟ้าไม่เกี่ยว
อาจโดดเดี่ยวร่อนถลาพาถลำ
ต้องล้มลุกคลุกตมจมระกำ
จะถือธรรมนำฝ่าหาเส้นชัย

ชีวิตข้าข้าลิขิตสิทธิ์โดยชอบ
ชะตากรรมล้อมกรอบยอมไฉน
ลิขิตฟ้าชะตากรรมกลัวทำไม
ชีวิตข้าข้าใหญ่กลัวใครกัน

ก้านกล้วย
 

โลกมนุษย์ ไม่สิ้น อยู่ดิ้นรน 
ข้าก็คน ทนฝ่า ด้วยก๋ากั่น
บนเส้นทาง วางเดิน เผชิญคั่น
ด้วยผูกพัน ฝันใฝ่ ใจทะนง 

ชีวิตจริง ทิ้งย้าย หน่ายยุ่งเหยิง
โลกบันเทิง เริงสุข เข้าขลุกหลง 
ครั้นรัญจวน ด่วนพราก ให้จากปลง
พบสิ่งส่ง ตรงหน้า คอยท้าทาย 

เวลาผ่อน สอนซบ ประสบการณ์
เปรียบดั่งญาณ สานส่อง ปกปองคล้าย
กำลังใจ ใส่พา ประดากาย
คอยห่มห่อ ส่อฉาย คลายแรงเตือน   

รัตนาวดี

[กังวาน]

ชีวิตใครใครลิขิตไม่ผิดหวัง
ยามเมื่อพลั้งผิดพลาดไม่ขาดสิทธิ
จะเลือกอยู่หรือตายขายชีวิต
จะเลือกผิดหรือถูกผูกเอาเอง

เช่นตัวฉันวันนี้มีความสุข
ไม่เคยทุกข์ถูกกระทำคำข่มเหง
เพราะรู้ดีชีวิตให้สิทธิเอง
ถ้ามัวเกรงใจอยู่จะสู้ใคร

เกิดหนเดียวตายหนเดียวอย่าเที่ยวเล่น
ต้องรำเต้นตามที่กฎกำหนดไว้
เมื่อมัจจุราชมาพรากต้องจากไป
แล้วทำไมไม่ลิขิตชีวิตตน

[amika29]

. . .แ ม้ ช ะ ต า ค น บ น ฟ้ า จ ะ ลิ ขิ ต. . .
แต่ถนนบนชีวิตเป็นของฉัน
ต่อให้หนทางยาวไกลไม่เคยหวั่น
จะฝ่าฟันเพื่อความฝันไม่ถอดใจ

. . .มี ล้ ม มั่ ง ลุ ก มั่ ง ก็ ช่ า ง เ ถ อ ะ. . .
จะเปื้อนเปรอะโคลนดินยังผินไหว
มีแรงสู้ก็ควรสู้อยู่ต่อไป
กลัวทำไมได้ลิขิตชีวิตตน

. . .ถึ ง อ่ อ น  แ ร ง ท้ อ แ ท้ ก็ แ ค่ พั ก. . .
เพียงความทุกข์ที่ทายทักวันฟ้าหม่น
ตะวันขึ้นเดี๋ยวก็หายคลายกังวล
จะสุขล้นหรือโศกเศร้า...เราเลือกเอง...

เอ-มิ-กา