Re: @..ฝึกแต่งโคลง..@
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
26 พฤษภาคม 2024, 09:44:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: @..ฝึกแต่งโคลง..@  (อ่าน 122493 ครั้ง)
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« เมื่อ: 21 กุมภาพันธ์ 2014, 07:39:PM »

ยินเสียงโหวกเหวกก้อง        พารา
รีบหลบแฝงพฤกษา            ซ่อนเร้น
หวาดหวาดว่ากานดา          เธอแน่
มือจับทรวงอกเค้น             นั่งลุ้นรอดู

โอ้พธูเกรี้ยวกราด              เดินมา
ประหนึ่งผีสิงอุรา               เปรตเข้า
ขนลุกซู่เสียวกา-               ยายิ่ง
ในหัตถาของเจ้า               มีดลี้คิมฮวง

ควงขวับกวัดแกว่งคว้าง        ชาญเชิง
ขวัญพี่หนีกระเจิง               กริ่งม้วย
คงหมดสิทธิ์ระเริง               เย้าแย่  อนงค์เฮย
วอนพระปกปักษ์ด้วย            ช่วยพ้นความตาย

หากชายมาดเนียบนิ้ง           กวนมโน
ลาลับโลกคงโฮ                 ร่ำไห้
จันทราสุริโย                     หยุดส่อง แสงนา
เวหาสหมองอกไหม้             ชอกช้ำกำสรวล

คำนวณระยะไว้                  อย่างดี
กะจักโผนสรีร์                    เผ่นพริ้ว
สบจังหวะทันที                   รีบวิ่ง จ้ำแฮ
กระบัดตรับเสียงฟิ้ว              มีดน้องต้องขา

น้ำตาไหลสุดยั้ง                 ร่วงกรู
โอ้ชีพของดนู                    ช่างสั้น
ภาระที่ต้องดู                     น้องเด็ก ดอยนอ
ฝากแก่ผู้ใดนั้น                   ไป่รู้จริงจริง

จัก "มุนี ฯ" ผู้หมายพ้น           นิพพาน
หรือว่า "รพีกาญจน์"              จรัสถ้อย
"ลุงไพร ฯ" เชี่ยวชำนาญ        การเกษตร
อีก "ขลุ่ย" มาณพน้อย           ยากแท้ตัดสิน

"ไร้นาม ฯ"จินต์เลิศล้ำ           พจน์วาม
ทั้งพี่ "มือขวา" ความ             สะแด่วแห้ว
หยุดคิดเพราะแสงวาม            มีดแม่
เสร็จแน่คงมิแคล้ว                ถูกจิ้มพุงพรุน

นางเอกร้อยไห้  ฝากเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ดูแลเด็กดอยด้วย

ศรีเปรื่อง
๒๑ ก.พ. ๒๕๕๗

สะแด่วแห้ว = สุดยอด สุโค่ย (ประมาณนี้) เป็นแสลงวัยรุ่นสมัยซัก 20 ปีที่แล้ว




จับบังตอจ่อจิ้ม    ทันใด
โผนเผ่นแผลวลงไป  ซะงั้น
ควานหาชักยังไง     กันนี่
เงื้อง่าด้วยเชิงชั้น   ชดช้อยวาววับ

ลับหลังหลั่งแต่น้ำ   ตานอง
แสนเบื่อพวกเดือยทอง   คล่องแท้
ลัลลาระเริงของ      เขาเก่ง
คั้นไม่ตายไก่แจ้      ลื่นล้นหลุดมือ

ทำเป็นกลัวเมื่อใกล้   บังตอ
ระวังนะอาจคอ       หลุดได้
เชิงชายช่างซีกอ    หยุดเถอะ
ยังไม่ทันมืดไซร้    อย่าร้อนรนนัก

ชักชวนชายแห่งพ้อง   พวกตน
ร่วมกันติดสินบน     เอาไว้
โทรหายังสับสน     ในจิต
เบอร์ที่เคยเมมได้   จับจ้องเล็งแล

ทวนทบทำเยี่ยงนี้  หลายครา
ตรองไตร่ในอุรา     ไม่เว้น
สงสัยไม่ธรรมดา    เลยท่าน
ต้องกระสุนเน้นเน้น  ทะลุเป้าจังเบอร์
พันทอง
๒//๒/๕๗

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไพร พนาวัลย์, muneenoi, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, ศรีเปรื่อง

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s