ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มหาซัง]

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตและเพื่อนนักกลอนครับ อิอิ ขโมยมา

"สุนัข"

เจ้ากระโดด โลดเต้น วิ่งเล่นทั่ว     
ภายในรั้ว รอบบ้าน วิมานใหญ่
วิ่งซ้ายขวา หน้าหลัง หูฟังไป       
วิ่งเร็วไว ใครเรียก เหงื่อเปียกกาย

เล่นสนุก ทุกวัน นั้นสุขี   
อาหารดี มีมาก ล้วนหลากหลาย
ยามเหนื่อยนัก พักก่อน ค่อยผ่อนคลาย   
โดยมีนาย ชายตา รักษาภัย

ความซุกซน ปนยาก มีมากนัก   
ถูกศรรัก ปักร่าง ช่างหวั่นไหว
โลกภายนอก หลอกล่อ หลงพอใจ   
ดูกว้างใหญ่ ไพศาล ละลานตา

เพื่อนมากมาย รายล้อม เพียบพร้อมหมู่   
อยากมีคู่ สู่สม ปมตัณหา
ออกนอกรั้ว กลัวบ้าง บางเวลา   
ภาพข้างหน้า พาจิต คิดคล้อยตาม

ด้วยผิดแผก แตกต่าง อยู่กลางกลุ่ม   
ถูกเขารุม รังเกียจ พร้อมเหยียดหยาม
เจ้าถิ่นใหญ่ ใหม่เก่า เฝ้าติดตาม   
ทั่วเขตคาม ยามนี้ ท่านพี่ครอง

เมื่อต่างฝ่าย หมายตา มองหาหญิง   
เกิดแย่งชิง เชิงชาย มิหมายสอง
ต้องเป็นหนึ่ง ถึงข้า น้ำตานอง     
ศักดิ์ศรีกอง กลบหัว ลืมตัวเอง

ต่างรุมกัด ฟัดเหวี่ยง หมายเพียงว่า   
จะผลาญพร่า ฆ่ากัน มันข่มเหง
เลือดชุ่มขน ทนไว้ ใจนักเลง   
มิหวั่นเกรง กล้าแกร่ง ฝืนแรงทน     

ด้วยอ่อนล้า ขาหาง ไม่ต่างหิน   
นอนซบดิน ผินหน้า ดูฟ้าฝน
ภาพเบาบาง ลางเลือน ดูเหมือนคน   
ล้อมฝูงตน หนทางหนี ไม่มีเลย

ถูกเขามัด ยัดลง ใส่กรงขัง     
น้ำตาหลั่ง นั่งเศร้า โอ้เราเอ๋ย
ถูกจับขาย ตายแน่ แย่กว่าเคย   
คนก็เปรย เอ่ยไว้ ไปเวียดนาม

มหาซัง....งง  การกักขังหน่วงเหนี่ยว ทำให้คนอื่นหมดอิสรภาพ...เป็นบาป

[...สียะตรา..]

……จากสายสัมพันธ์อันพิสุทธิ์

…ระหว่าง..มนุษย์…..กับ..สุนขา

…สื่อสานเยื่อใยจากดวงตา

…พึ่งพา……ปราณี…ซึ่งกันและกัน

……โรส…ปีกว่าที่หนูมาอยู่กับหมี่มี๊…จากการฝากเลี้ยงจนเป็นการเลี้ยงอย่างถาวร…จำได้ดีว่ากังวลแค่ไหนที่หมาตัวโตมากๆแบบหนูจะอยู่ร่วมกับเจ้าตัวเล็กๆที่อยู่มาก่อนได้อย่างไร…แต่แล้วด้วยความแปลกใจนักหนาหนูสามารถเป็นเพื่อนกับ “ วันเพ็น “ หมาคุ้มดีคุ้มร้ายที่เกเรที่สุดในบ้านได้…หนูสวยงามขึ้นทุกวันจากหมาเอวกิ่วมาเป็นหมาหลังอานลักษณะดีสายพันธุ์รอดไวด์เล่อร์ของพ่อทำให้หนูตัวโตมากๆ…แต่หนูก็เป็นมิตรกับทุกคน…ครั้งหนึ่งข้างบ้านโดนขโมยขึ้นบ้านออกปากยืมหนูไปอยู่



……สองแขนโอบร่างเจ้า……………ฝากดิน

…พรั่ง..พรั่งหยาดน้ำตาริน……………….หลั่งไห้

.....เป็นบทรำพึงรำพันถึงน้องหมาตัวโตๆ..ที่ไม่สามารถเขียนให้จบได้


...คงเป็นเพียงความรู้สึกเล็กๆหนึ่งในหลายความรู้สึกขณะนี้...

[กังวาน]

สุนัขมีมากมายในกรงขัง
มหาซังทำไมไม่ช่วยเหลือ
ถึงเวียดนามรับรองตายเป็นเบือ
คงจะเหลือแต่กระดูกทำลูกกรง

ภาพที่เห็นคือหมาน่าสงสาร
ทำอาหารวิปริตผิดประสงค์
สุนัขเห็นมนุษย์ก็คงปลง
แค่หมาหลงแล้วทำไมเอาไปกิน

[นพตุลาทิตย์]

เที่ยวตามหาหมาตรูไปอยู่ไหน
มหาซังลักไปใส่กรงสิ้น
จะแอบส่งไปเวียดนามตามได้ยิน
อร่อยลิ้นเลยสิท่าน้องหมาเรา

เสียงครางเอ๋ง! เห่าหอนสลอนทั่ว
เป็นพันตัวจับมาช่างน่าเศร้า
โถ Shadow สิ้นชื่อเหลือคือเงา
แห่งความเหงาของเพื่อนไว้เตือนใจ

มหาซัง ลักมาเน้อ อิอิ แซวๆ

[amika29]

คุณตำรวจขา...หมาหนูอยู่ที่ไหน
เห็นบ้างไหมใครเขาบอกว่าถูกจับไว้ในกรงขัง
เสียงเห่าเสียงหอนแว่วมาประเดประดัง
ชะเง้อชะแง้ทั้งแลทั้งฟัง..ทั้งน้ำตา

แหวกฝูงคนปนฝูงหมา...หาแล้ว...หาจนทั่ว
ไม่เห็นตัวไม่เห็นเงา...เฝ้าเรียกตะโกนหา
ทั้งยกมือไหว้..วอนทั้งลมกราบทั้งฟ้า...
...แต่ก็ล้า....เช็ดน้ำตา...ยังหาไม่เจอ

สำหรับเพื่อนคนหนึ่งที่พยายามแล้วจะพาเพื่อนอีกตัวหนึ่งกลับบ้านแต่ยังหาไม่เจอ เป็นกำลังใจนะ

เอ-มิ-กา

[Design with love ᵔᴥᵔ]

แม้มันเป็นเดรัจฉานก็ยังรู้
ว่าชะตามาสู่ความหมองไหม้
ดวงตาว่างเปล่าเล่าความใน
ความกลัวเริ่มรานใจไม่วายวาง

นี่หรือเพื่อนยามเหงาของมนุษย์
ท้ายที่สุดก็ต้องทนความว้าง
คอยซุกซนอยู่ข้างกายไม่เคยห่าง
บัดนี้มองข้างทางกลับไม่เจอ

                              with love"