รักนี้ไม่มีพรมแดน

!...ภูมิซรอล..!

...เสียงปืนปัง! ดังสนั่น และหวั่นไหว
กระทบใจ หมู่ชน คนใต้ฟ้า
ต่างหอบลูก จูงหลาน วิ่งพล่านมา
จากรอยต่อ พสุธา ประชาไทย

...ภูมิซรอล คุ้มสบาย ในคำถิ่น
หลากชีวิน ชินมา แต่ช้าไหน
พ่อปู่ย่า ตายาย ชายแดนไกล
ต่างอาศัย ใบบุญ เกื้อหนุนกัน

...เหมือนบ้านพี่ เมืองน้อง สองประเทศ
ศรีษะเกษ อุดร(มี)ชัย ไยห่ำหั่น
หรือเพียงเพื่อ เรียกร้อง ของแบ่งปัน
ที่ต่างยื้อ ถือมั่น นั้นของตัว

...แล้วก่อการ งานศึก ระทึกขวัญ
ยิงใส่กัน ตูมตาม ข้ามเงาหัว
รู้ทั้งรู้ ต่างฝ่าย ต่างไม่กลัว
แล้วจะมัว ข่มดะ เพื่ออะไร

...วิธีการ ทางทูต ก็พูดอยู่
ไยยังสู้ ขัดขืน ลั่นปืนใส่
โยนไปมา ว่าเริ่มก่อน ย้อนกันไป
แล้วทำไง คนถิ่น จินตนา

...ต้องให้คอย หลีกหลบ อพยพหรือ
หรือวิ่งบื้อ ลงหลุม คุ้มเกศา
ถึงสะใจ พวกท่าน ชั้นเสนา
หรือสังเวย ชีวา ถึงว่าพอ

...เห็นไหมเล่า เราท่าน นั้นชาวบ้าน
ต่างทิ้งชาน จานข้าว รวดร้าวหนอ
ลูกเล็กเล็ก เด็กคะม่ำ วิ่งตำตอ
หัวเลือดห้อ ต่อผวา ผกาเพลิง

...หยุดเสียเถิด เสียที ที่ฟันฟาด
หยุดพิพาท บาดหมาง ทางยุ่งเหยิง
หันมาสร้าง สันติ ริรื่นเริง
ก่อบันเทิง เถอะครับ กลับ..ภูมิซรอล...

ด้วยความห่วงใย... น้อยใจแล้วด้วย

***เมฆา...***

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รักนี้ไม่มีพรมแดน (อ่าน 4906 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้