ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยอด~]

ครูคือผู้อบรมบ่มนิสัย
เป็นเทียนไขส่องสว่างสู่ทางฝัน
ครู เป็นนักแก้ปัญหาสารพัน
ช่วยสร้าสรรค์สังคมให้ร่มเย็น

ชั่วชีวิตของครูคือผู้ให้
ไม่เคยหวังจะได้หรือดีเด่น
ชีวิตครู สู้ตรากตรำอย่างลำเค็ญ
เพียงเพื่อเห็นความสัมฤทธิ์ของศิษย์ตน

ครูเป็นครูอยู่ทุกยามในความคิด
อบรมศิษย์และสอนสั่งใช่หวังผล
ไม่ว่าศิษย์จะยากดีมีหรือจน
ครูทุกคน ห่วงใยเขา เท่าเท่ากัน.

[ยอด~]

 emo_47ครูดี ศรีย่อมติด ถึงศิษย์ด้วย
ศิษย์ยิ่งช่วย ชูครู ยิ่งชูศรี
ครูชูศิษย์ ก็เพราะจิต ให้ศิษย์ดี
ศิษย์ชูครู ก็เพราะมี กตัญญู.


  สักวันหนึ่งคงจะรู้ว่าครูรัก
สักวันหนึ่งคงประจักษ์เป็นสักขี
สักวันหนึ่งคงจะรู้ว่าครูดี
สักวันหนึ่งคงได้ดีเพราะเชื่อครู.

[ป้ากันนา]

ครูดีในดวงใจใครเล่ารู้
ศิษย์ซึ้งอยู่ภูมิใจท่านได้สอน
ให้ความรู้เมตตาทุกบทตอน
เอื้ออาทรศิษย์รักจากใจจริง

จึงระลึกพระคุณครูผู้สอนสั่ง
ท่านเปรียบดั่งเทียนทองส่องทุกสิ่ง
ให้รู้แจ้งชีวิตคิดประวิง
ศิษย์รักยิ่งครูคนนี้ในดวงใจ

 

 

[ป้ากันนา]

เพราะมีครู ?ผู้ให้?ใฝ่ทางดี
ศิษย์ทั้งหลายจึงมี ?วันนี้?ได้
กราบแทบเท้าคุณครูด้วยดวงใจ
ร้อยมาลัยรจนาบูชาครู

[ป้ากันนา]

คำว่าครูยิ่งใหญ่ในใจนัก
เพราะได้ปลูกความรักสมัครสมาน
ด้วยดวงใจที่รักใคร่มานมนาน
ศิษย์กราบกรานไหว้ครูผู้ทีคุณ

จึงเขียนกลอนกลอนนี้มามอบให้
หวังจากใจจะส่งให้ครูของฉัน
ขอมั่งมีศรีสุขขึ้นทุกวัน
คำสุดท้ายอย่าลืมกันนะคุณครู

[กอบรัก]

ผู้ใดสอนบทความตามหลักสูตร
คือผู้พูดแทนตำรากล้าขยัน
ใครเฝ้าปลูกความดีทุกวี่วัน
รู้ไว้เถิดผู้นั้นนั่นแหละครู



อันว่าห่วงใดใดในสงสาร
จงเปรียบปานห่วงลูกหามีไม่
แต่ถึงห่วงถึงรักสักเพียงใด
ก็วางใจให้อยู่กับครูเอย

[กอบรัก]

แต่วัยเยาว์ ครูเฝ้า  สอนอ่านเขียน
ให้ร่ำเรียน ก.กา มาจนใหญ่
จาก ก.กา มาเป็นคำ จำใส่ใจ
เฝ้าอบรม บ่มนิสัย ให้พากเพียร

พระคุณครู ซึ้งใน ดวงใจศิษย์
เกินลิขิต อักขรา ภาษาเขียน
ลุสิบหกมกรา ที่มาเวียน
เชิญธูปเทียน มวลผกา มากราบครู

[เพรางาย]

หากติดขัดสอบถามความกระจ่าง
ร้อนได้สร้างช่วยผ่อนให้ร้อนหาย
หวังจะเย็นเย็นร่ำฉ่ำใจกาย
แม้ห่างหายใจห่วงหาไม่ลาลับ
[color=darkgoldenrod]คิดถึงพระคุณครูเสมอค่ะ [/color]

[ยอด~]

ครูจะต้องเป็นครูทุกขณะจิต
ต้องรู้โลกรู้ชีวิตอย่างแจ่มแจ้ง
ต้องมีปฏิภาณโวหารแสดง
ต้องเป็นแหล่งก้าวหน้าวิชาการ

ต้องสอนคนมากกว่าสอนหนังสือ
ไม่เพียงถือชอล์กปากกาพาเขียนอ่าน
ต้องอุทิศชีวิตจิตวิญญาณ
ให้เก่งงานปลูกฝังในทางดี

ครูเป็นที่รักเคารพและยกย่อง
ครูจะต้องตระหนักในศักดิ์ศรี
มีหลักการณ์เหตุผลกลวิธี
ครูต้องมีความอดทนสร้างผลงาน

ครูต้องมีความดีและความเก่ง
ครูต้องเคร่งจริยะมาตรฐาน
เป็นประทีปเจิดจรัสชัชวาล
ส่องนำจิตวิญญาณ...ของปวงชน.

[apairun]

ครูเป็นแบบอย่างให้       ลูกศิษย์
ครูย่อมยอมอุทิศ          เพื่อสร้าง
ครูดีจึ่งประสิทธิ์            สอนศาสตร์
ครูที่ศิษย์รักบ้าง           ชุ่มชื้นดวงใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

คุณครูจ๋า...รู้ไหมว่า...ศิษย์คิดถึง
ยังคงซึ้ง...ตราตรึงจิต...มิคิดเปลี่ยน
ยังคงรัก...แลภักดี...มิมีเพี้ยน
ยังรักเรียน..อ่านและเขียน...เพียรเช่นครู

คุณครูจ๋า...หลายปีผ่าน..กาลผันเปลี่ยน
จากนักเรียน...บ้างพากเพียร..บ้างจักอู้
กาลเวลา...นำพามา..พูดจาภาษาครู
ครูจ๋าครู...คุณความรู้...ศิษย์บูชา

คุณครูจ๋า...แม้ผ่านมา...ลามาห่าง
ใจศิษย์นี้..มิคิดร้าง...ห่างใจหนา
ยังจำจด...ถ้อยคำพจน์...บทวิชา
ยังห่วงหา..ศรัทธา...วิชาครู

ตอนยังเด็ก..ตัวเล็กเล็ก....เด็กตัวอ้วน
คุณครูทวน...ความรู้...ให้กับหนู
จากเด็กเล็ก..เป็นเด็กน้อย...คอยสู้ครู
ก้าวเข้าสู่...วิชาครู...จึงรู้ใจ

คุณครูจ๋า..ทุกวาจา...วิชาบ่ม
ยังชื่นชม...สมฤดี...ยิ่งสิ่งไหน
เพราะมีครู..จึงได้รู้...ได้เรียนไกล
มีวิชา...มาว่าไซร้...เพราะศิษย์นี้มีครู

คุณครูจ๋า...จดจำมา...ครูทุกท่าน
ตั้งแต่เรียนอนุบาล...กาลผันสู่
จากศิษย์มีครู...กำลังจะก้าวสู่เส้นทางรู้
ไปเป็นคุณครู...ที่ให้ความรู้...เช่นครูที่ดี

น้อมดวงใจ....ให้ครูสุขใจ...ไร้ทุกข์ไร้โศก
น้อมลงก้มกราบ...ตราบวันสิ้นโลก...ศิษย์ครูคนนี้
น้อมใจน้อมรับ...ขับขานวิชา...พาศิษย์คิดดี
อย่างที่ครูมี....สอนสั่งสิ่งดี...แด่ครูคนดี..จากศิษย์คนดี...ทุกพื้นที่ใจ...

[ยอด~]

ครูเช่นนี้ ชี้รู้ เป็นครูแท้
ใช่มีแต่ชื่อครูอวดรู้เบ่ง
สมเป็นครูปูชนีย์ทุกที่เกรง
เป็นคนเก่งเกียรติชื่อ ลือระบิล

เป็นครูดีมีศิษย์บูชิตชอบ
น้ำใจมอบมีค่ากว่าทรัพย์สิน
สร้างประโยชน์โกฏิแสน ในแผ่นดิน
ไม่สุดสิ้นสายธารประสานใจ

[ยอด~]

สักวา คำว่าครู รู้กันทั่ว
ดีหรือชั่ว รักศิษย์ ไม่คิดหมอง
อันน้ำฝน หล่นบึง ท่วมถึงคลอง
ยังเป็นรอง น้ำใส ในใจครู

[เพลงผ้า]

เคยไม่ชอบครูว่าต่อหน้าเพื่อน
คําตักเตือนไม่ฟังเรื่องทั้งหลาย
ครูเรียกชื่อมาหน้าชั้นเพื่อบรรยาย
เหมือนครูทําให้อับอายต่อหน้าคน

จนวันหนึ่งครูมากล่าวลาจาก
พร้อมกับฝากแสดงใบแจ้งผล
เมื่อเปิดอ่านใจสะดุดแทบสุดทน
นํ้าตาหล่่นน้องหน้ากราบลาครู

เพราะท่านเรียกวันนั้นให้บรรยาย
เก็บคะแนนสุดท้ายของพวกหนู
แต่บัดนั้นจนบัดนี้ยังคลี่ดู
นํ้าตาก็พรั่งพรูเสียทุกที

[มั่น แซลี้]

ในวันส่งท้ายที่ลาจาก
ต้องพลัดพรากจากลาเหล่าคุณครู
ด้วยอาลัยที่ต้องจากคนที่ให้ความรู้
ที่อุตสาห์สู้เพียรมอบวิชา

เราลาจากคุณครูแล้วมาอำลาเพื่อน
เพื่อย้ำเตือนมิตรภาพเราฉลองก่อนร่ำลา
พอดึกหน่อยคุณครูของเราก็เข้ามา
เราแปลกใจหนักหนาที่ได้เจอกัน

ครูบอกว่าสั่งกันเต็มที่
ทั้งเหล้าเบียร์ที่มีสั่งเร็วพลัน
ครูบอกว่าขออำลาลูกศิษย์ก่อนจากกัน
ค่ำคืนนั้นพอดึกหน่อยครูขอไปห้องน้ำ

เรารอครูจนเกือบฟ้าสางยังไม่เจอ
เราก็รู้ว่าเจอครูปล่อยให้ลอยลำ
ต้องวิ่งหาเงินมาจ่ายเองคิดแล้วยังขำ
จากวันนั้นยังจำคิดถึงครูไม่รู้ลืม

[tna]

แม่ครู
------------
เส้นอักษร  อ่อนไหว ในกระดาน
ดั่งวันวาน ผ่านไป ดวงใจฝัน
หญิงคนหนึ่ง ดูแก่ ยักแย่ยัน
หญิงคนนั้น สร้างฝัน มีลืมเลือน

หวนคำนึง ถึงคน ที่ก่นด่า
คนที่ว่า ให้เจ็บ เหน็บเชือดเฉือน
คนที่กล้อน ผมเรา เยาะเย้าเยือน
คนที่เพื่อน พาแกล้ง ให้แค้นใจ

ยังจำได้ ถึงวัน ที่โดนตี
เคยกรีดสี รถเขา น่าเศร้าไหม
เอาหมามุ่ย ใส่เขา น่าเศร้าใจ
แต่ทำไม ยังรัก คอยตักเตือน

แม่เป็นห่วง ลูกนะ จำเอาไว้
จบออกไป อย่าทำ เช่นที่เหมือน
โลกข้างนอก อันตราย แม่ขอเตือน
อย่าลืมเลือน คำสอน ก่อนจากลา

นึกทีไร หัวใจ ให้ไหวหวั่น
หญิงคนนั้น แกร่งมั่น ดั่งภูผา
หากวันนั้น ไร้เธอ หญิงชรา
คงไร้ค่า ชีวิต ลิขิตเดิน

ก้มลงกราบ แทบบาท หญิงชรา
กล่าววาจา แม่ครู ไม่ขัดเขิน
แม่กล่าวคำ ลูกแม่ จงเจริญ
รักเหลือเกิน แม่ครู สุดบูชา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[ชีวิตติดปีก]

ลูกศิษย์ครูในวันนี้
จะทวีความยิ่งใหญ่
สร้างชื่อระบือไกล
คุณครูให้ขอสัญญา

คนดีมีความรู้
ขอเชิดชูพระคุณค่�ร่วมสร้างจิตวิญญา
ประทับตราลูกศิษย์ครู

[ยอด~]

กล้วยไม้ออกดอกช้า     ฉันใด
การศึกษาเป็นไป          เช่นนั้น
แต่ออกดอกคราใด       งามเด่น
ครูนั่นแหละอาจสร้าง     เสกให้ชัชวาล

[ยอด~]

สุนทรภู่ ผู้ที่ มีชื่อเสียง
บทกลอนเยี่ยง เพียงชื่อ ระบือก้อง
คนรู้จัก รักกวี มีจับจอง
ผลงานต้องครองใจไปทั่วแดน

งานของครูรู้ได้ มีไม่น้อย
ช่างอ่อนช้อยร้อยลำนำคำโลดแล่น
เขียนเป็นกลอน ตอนนิราศ ด้วยมาดแมน
ไม่ขาดแคลน แสนดี มีคำคม

ทั้งกาพย์เห่ เสภา น่ายกย่อง
คำร้อยกรอง ส่องใจ ให้สุขสม
ด้วยเคร่งครัด สัมผัสดี มีอารมณ์
คนชื่นชม นิยมครู อยู่ไม่คลาย

๒๖ มิถุนามาบรรจบ
ขอเคารพนบน้อม พร้อมเรียงร่าย
สดุดี กวีเอก เฉกไม่ตาย
ร่วมสืบสาย ลายศิลป์ คู่ถิ่นไทย

สุนทรภู่ ผู้ที่ มีสร้างสรรค์
คำประพันธ์ ทุกชั้นชน คนเลื่อมใส
นามระบือ ฝีมือกลอน ช่างสอนใจ
อ่านฟังได้ ไม่เบื่อ เชื่อเป็นจริง

บูชาครู ผู้ที่ ดีล้ำเลิศ
ขอทูนเทิด เกิดปัญญา มีค่ายิ่ง
วิญญาณครู อยู่ทีใด ใจพาดพิง
ศิษย์ไม่ทิ้ง ยิ่งรำลึก นึกถึงครู.........ฯลฯ

[ยอด~]

http://www.dreampoem.com/forum/index.php?board=6;action=display;threadid=13544;start=0

สุนทรภู่ครูกวีศรีสยาม
ระบือนามปราชญ์เปรื่องเรื่องอักษร
ประดิษฐ์ถ้อยร้อยลำนำเป็นคำกลอน
พระสุนทรโวหารคนขานไกล

ว่าเป็นเอกในอักษรกลอนสุภาพ
อีกทั้งกาพย์,โคลง,ฉันท์ประพันธ์ได้
เป็นมณีกวีศิลป์แผ่นดินไทย
ขอนบไหว้กราบครูด้วยบูชา