บินหลาล่อง ท่องธาร ผ่านสิงขร เข้าชุมพร ก่อนเย็น เห็นไหมปู่(ริน) เลยทะลุ สุราษฎร์ พลาดพธู ใจหดหู่ รำพึง ถึงระนอง ดึกสงัด พัทลุง มุ่งเร็วรี่ เช้ากระบี่ ฟ้าแดง แสงสีส่อง นครธรรม งำเมือง งามเรืองรอง ถามไถ่น้อง เหงาจัง อ่าวพังงา ขยับปีก หลีกลม ตรมสตูล ด้วยอาดูร ร่อนลง ลานสงขลา อยู่แห่งใด ไร้เงา เจ้ายะลา เที่ยวตามหา ปัตตานี ที่ทุกข์ทน บางนรา หน้าด่าน มานสุดแค่น บินเลี้ยวแล่น พักตรัง ยังฉงน ข้ามเลเลาะ ภูเก็ต เด็ดกมล นางมีคน คอยเฝ้า ลืมเราแล้ว รพีกาญจน์  | ล่องใต้...ไกลถิ่น จินต์เต้นตื่น ผ่านวันคืน ฝืนกาย ใจผ่าวแผ่ว คึดฮอดอ้าย ล้านนา ป่าพงแนว ยามแลงแล้ว แกร่วดาย หรือก่ายเกย คนเคียงร่าง ข้างอ้าย มิใช่น้อง คล้ายโดนถอง เจ็บจัง ฟังเฉลย เขาคงออด พลอดพร่ำ ฉ่ำเสบย อิงเขนย เอ๋ยอก สะทกใจ มาทีหลัง นั่งเจ่า เหงาจมจ่อ นัยน์ตาคลอ ท้อเหม่อ น้ำเอ่อใส กอดเพียงกาย หน่ายนัก ภักดิ์คนไกล หลงฝันใฝ่ ในทรวง กลวงฤดี หลายจังหวัด ตัดผ่าน มิพานพบ มาสยบ รักเศร้า ของเรานี่ คิดถึงเขา ทุกทิวา และราตรี อิจฉาที่ พี่รักเขา เราคือใคร..  "ดิน" |
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
