ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คอนพูธน]

ชมรมคนไม่มีใครเอา

๏ ผ่านเลยคล้อยอีกครามาเลยผ่าน
หนอรักหวานแห่งวันนั่นรักหนอ
รอวันชื่นรื่นหมายหลายวันรอ
เพียงนานช่อแมลงเฉาะ..เพราะนานเพียง

๏ หวามคอยเชยเอยหวังยังคอยหวาม
เสี่ยงแม้นงามสุกงอมยอมแม้นเสี่ยง
เคียงชิดพุ่มชุ่มพอขอชิดเคียง
ครั้นเงียบเสียงเหมือนแสร้ง..แกล้งเงียบครั้น

๏ ปล่อยรักจางร้างจึงซึ้งรักปล่อย
ฝันเพียงลอยเพลินหลงคงเพียงฝัน
จันทร์กอดฟ้าจูบฝากอยากกอดจันทร์
คราอีกวันดังวาด..พลาดอีกครา

๏ หนาวคนไม่ใครเอาเราคนหนาว
กว่าใจคราวสั่นคลอนร้อนใจกว่า
มารักแจ่มบรรเจิดเถิดรักมา
คลายเหนื่อยหาสบหอม..ย่อมเหนื่อยคลาย

๏ โสดคนเชิญมาชมรมคนโสด
ฉายส่องแรงแสงโชติเรืองส่องฉาย
ชายหญิงครวญชวนมอบชอบหญิงชาย
รักจงพรายอร่ามพลัน..บรรจงรัก

๏ ขานกล่อมพจน์บทสร้อยร้อยกล่อมขาน
หลักรอยกานท์เพรงกลบนรอยหลัก
นักงามสุขทุกย่างช่างงามนัก
ไทยคำศักดิ์เสนาะสรวง..พวงคำไทย ๚ะ๛
                            คอนพูทน

กลบทมังกรคาบแก้ว   ในแต่ละวรรคกำหนดให้
คำที่ ๑ ซ้ำกับคำที่ ๘ และคำที่ ๒ ซ้ำกับคำที่ ๗
นอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพ  ด้วยความขอบคุณ

[สะเลเต]

คลื่นเห่ครวญทะเลยามเห่คลื่น
ให้หวนคิดคราวชื่น..จิตหวนไห้
ในความหลังครั้งเอ่ยเผยความนัย
จำจดครั้งเคยใกล้..ใจจดจำ

ผ่านพ้นปีที่เปลี่ยนเวียนพ้นผ่าน
ฉ่ำรักหวานวูบหายคลายรักฉ่ำ
คำบอกรักลวงหลอกที่บอกคำ
เททุ่มใจไยช้ำ..ถลำทุ่มเท

สิ้นรักกันวันวานหวานรักสิ้น
เล่ห์ลวงลิ้นหลงบ่วงเธอลวงเล่ห์
เซซัดดั่งคลื่นพัดยามซัดเซ
ทางเส้นรักหักเห..."ผิดเส้นทาง"

เขียนมากกว่านี้คิดว่าไปไม่รอด..

๑๖/๒/๒๕๕๖
---สะเลเต--- 

[เนิน จำราย]

   เดือนสุดท้ายไร้นุชจนสุดเดือน 
ใหม่ปีเคลื่อนเลยพ้นต้นปีใหม่
ไกลห่างแฟนแร้นแค้นแสนห่างไกล     
ตรมตรอมใจสิ้นหวังนั่งตรอมตรม

    นับคอยวันเจอกลอยเฝ้าคอยนับ       
สมงามกับติดตามแม่งามสม
ลมลอยแล้วเคลื่อนคล้อยคงลอยลม     
ทุกข์ทับถมยอมรับนอนทับทุกข์

     โสดสนิทโอ้ชีวิตสนิทโสด         
สุขสันโดษย่อมมีสีสันสุข
คลุกเคล้าเหงาเยือนบ้างย่างเคล้าคลุก   
คอนพูทนปลอบปลุกยกพูคอน:

เนิน จำราย
หมายเหตุ  คอน : เอาสิ่งของห้อยที่ปลายคานข้างเดียวแล้วแบกบ่าพาไป, ใช้ปลายไม้ข้างหนึ่งคานสิ่งของไว้, เหยียดมือข้างหนึ่งจับปลายของที่หนักยกขึ้น(ด้วยความขอบคุณ คอนพูทนและท่านผู้รจนาพจนานุกรม)

[เนิน จำราย]

อนุรักษ์

โลกให้ สมดุล เป็นทุน ให้โลก 
ได้ใคร บริโภค แจ้งใจ ใครได้
ไว้มอบ ลูกหลาน โบราณ มอบไว้ 
ขัดข้อง มีใช้ ไม่ไร้ ข้องขัด

ด้วยรัก ปกปัก ฟูมฟัก รักด้วย   
หยัดยืน ผืนห้วย ป่าชื้น ยืนหยัด
ทัดทาน ต้านภัย ยิ่งใหญ่ ก็ทานทัด 
ฟูฟื้น สมบัติ เร่งรัด ฟื้นฟู

หมดแล้ว หมดเลย มัวเฉย แล้วหมด
สู้ไว้ สร้างยศ ปรากฏ ไว้สู้
ชูเชิด เพริศพริ้ง อ้างอิง เชิดชู   
มีชื่อ กอบกู้ โลกรู้ ชื่อมี

เนิน จำราย

ซ้อมเขียนมังกรคาบแก้ว โดยใช้แผนผังกลอน "มโนราห์"