.jpg)
อย่างไรก็โดดเดี่ยว
หาใดเหลียวเปลี่ยวเหงาหงอย
แม้เด่นเช่นหอคอย
ก็ไร้ค่าคราเดินดง
อาจแกร่งสู้แรงต้าน
พายุผ่านม่านฟ้าหลง
มองเห็นเด่นมั่นคง
แต่ส่วนน้อยคนคอยครวญ
ความดีมีเสมอ
ยามพบเจอคนเพ้อหวน
จำกัดแค่พลัดทวน
ไม่อาจเลือกแม้เกลือกตม
สงสารประภาคาร
แม้แสนหวานอาจพาลขม
รับรู้แต่คลื่นลม
ใดสุขสมลมพัดเลย
หาใดเหลียวเปลี่ยวเหงาหงอย
แม้เด่นเช่นหอคอย
ก็ไร้ค่าคราเดินดง
อาจแกร่งสู้แรงต้าน
พายุผ่านม่านฟ้าหลง
มองเห็นเด่นมั่นคง
แต่ส่วนน้อยคนคอยครวญ
ความดีมีเสมอ
ยามพบเจอคนเพ้อหวน
จำกัดแค่พลัดทวน
ไม่อาจเลือกแม้เกลือกตม
สงสารประภาคาร
แม้แสนหวานอาจพาลขม
รับรู้แต่คลื่นลม
ใดสุขสมลมพัดเลย
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
