ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

~~@ จำใจห่าง @~~

ต้องจำจรจากไปทำใจห่าง
มิกล้าเดินเคียงข้างในทางเก่า
เพราะเขาทำไม่มองต้องซึมเซา
หมั่นดูเงาตัวเองเกรงไม่งาม

หมั่นเจียมตัวเจียมใจไม่กล้าสู้
ทั้งที่รู้ตัวเขาเฝ้ามองข้าม
ค่อยชะแง้แลหา...อย่ามองตาม
“รักต้องห้าม”สามคำจำใส่ใจ

จึงขออยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วง
มิกล้าล่วงล้ำเส้นเดี๋ยวเป็นไข้
ทางใครหนอขอเดินเพลินทางใคร
อย่าฝันใฝ่ในเขา “เราต่ำเกิน”

เราต่างวนคนละชั้นสวรรค์เบี่ยง
จึงต้องเลี่ยงหลบหน้าพาเก้อเขิน
ขออยู่ตามประสาก้มหน้าเดิน
เขาจำเริญเราชำรุดต้องมุดดิน

ไม่อยากคิดแต่ใจมันย้ำคิด
เขาเป็นมิตรคนเดียวเทียวถวิล
เมื่อไหร่หนอจะพ้นรอยมลทิน
ที่ยลยินใฝ่หาสุดดวง

จะขอจดขอจำน้ำใจเขา
ที่เคยเฝ้าถามไถ่ด้วยใจหวง
สุขเถิดหนาหน้ามนคนใจกลวง
จะขอควงชาติใหม่ได้ไหมเอย?

“ปรางค์  สามยอด”

หมายเหตุ เพื่อคลายความสงสัย กรุณาอ่านที่นี่นะคะ http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,13293.msg107077/topicseen.html#msg107077

[ข้าพเจ้า]

หากมีพร...วอนขอ...ขอมีเจ้า
เคียงคู่เคล้า...เย้าหยอก...บอกรักหวาน
เอื้อนเอ่ยรับ..กับฟ้า..ข้าทรมาน
ด้วยนงคราญ..คงต่าง...จำห่างไกล



ช่างมันเถอะ...โทษนี้พี่คนก่อ
มิควรพ้อต่อว่าเทวาไหน
ยอมรับทัณฑ์"ฝันเกิน"เดินสูงไป
จะเจียมใจเจียมตน...คนสามัญ

อือ...เธอสูง...ยูงหงส์ดำรงศักดิ์
ยั้งจิตรักหักห้ามคร้ามสวรรค์
ผู้คนมองจ้องเหยียบเปรียบหลายพัน
คนเหยียดหยันขันพี่มีรายทาง

ขอบคุณในไออุ่นสุนทราทิพย์
ที่เธอหยิบยื่นมอบลอบเคียงข้าง
จะจดจำน้ำใจไม่เคยจาง
บุญพี่สร้างมีน้อย...ขอถอยลา

.....ทางใครทางมัน
http://www.4shared.com/get/4hjG8nCE/062-__-__.html

[บ้านกลอนไทย]

ถึงแฟนคลับลุงปรางค์ สามยอด ทุกท่าน วันนี้ลุงปรางค์ เข้าบ้านมาได้แต่ไม่สามารถโพสกลอนได้ จึงไหว้วานให้ "Kanthita"
ช่วยโพสกลอนแทนให้ ในหัวข้อ "จำใจห่าง"
ไปอ่านได้ที่นี่นะจ๊ะ  http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,13375.msg107076/topicseen.html#msg107076  

ฝากถึงลุงปรางค์ครับ
ขอเรียนให้ทราบว่า ตั้งแต่เปลี่ยนลูกเล่นของเวปใหม่ ระบบมีปัญหา กำลังแก้ไขอยู่
เลยอยากจะถามลุงปรางค์ว่า นอกจากเม้นไม่ได้ แล้วออนเข้ามาหน้าเวปบ้านกลอนได้ไหมครับ หรือดูได้เฉพาะด้านนอก คือเหมือนระบบมันล๊อกอัตโนมัตเฉพาะสำหรับคนที่ออนจากต่างประเทศครับ
(เหมือนระบบคิดว่าเป็นไวรัสประมาณนั้น )

ยังไงถ้าลุงปรางค์อ่านอยู่ ถ้าเม้นไม่ได้ หรือมีปัญหาอื่นๆยังไง
ช่วยเมลล์มาบอกด้วย รวมทั้งท่านอื่นที่อยู่ต่างประเทศด้วยนะครับ
ที่เมลล์ [email protected]

 

[webmaster]

อัพเดท....

ตอนนี้ เปลี่ยน theme คริสมาส (theme อันเก่า) ให้ลุงปรางค์แล้ว  (อาทติย์อัสดง, ปรางทิพย์ ก็เปลี่ยนให้ด้วย)   ต้องรอดูผลว่าเป็นไง แต่น่าจะได้แล้วนะ

[ฉันมันก็แค่นี้]

จำต้องห่างทางฝันที่ฉันใฝ่
เนื่องด้วยใจไม่อาจอย่างคาดหวัง
ขอห่างไปกลอยจ๋าอย่าชิงชัง
ขอฉันตั้งต้นใหม่ในสองเรา

[ฉันเอง]

จำใจจาก


วันคืนยังล่วงเลย   คนคุ้นเคยเริ่มหวั่นไหว

ความจำไม่จางไป  เธอห่างไกลกับสายลม

น้ำตาฉันรินไหล   น้ำใจรับกลับรสขม

หน้าชื่นหัวใจตรม   เธอมาข่มแล้งแฝงกาย

มาทำให้หลงรัก  แล้วมาผลักเหวลึกหาย

ฉันรักเธอมากมาย  แต่กลับกลายฝันฝ่ายเดียว



ฉันเอง..

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~~@ จำใจห่าง @~~

ต้องจำจรจากไปทำใจห่าง
มิกล้าเดินเคียงข้างในทางเก่า
เพราะเขาทำไม่มองต้องซึมเซา
หมั่นดูเงาตัวเองเกรงไม่งาม

หมั่นเจียมตัวเจียมใจไม่กล้าสู้
ทั้งที่รู้ตัวเขาเฝ้ามองข้าม
ค่อยชะแง้แลหา...อย่ามองตาม
“รักต้องห้าม”สามคำจำใส่ใจ

จึงขออยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วง
มิกล้าล่วงล้ำเส้นเดี๋ยวเป็นไข้
ทางใครหนอขอเดินเพลินทางใคร
อย่าฝันใฝ่ในเขา “เราต่ำเกิน”

เราต่างวนคนละชั้นสวรรค์เบี่ยง
จึงต้องเลี่ยงหลบหน้าพาเก้อเขิน
ขออยู่ตามประสาก้มหน้าเดิน
เขาจำเริญเราชำรุดต้องมุดดิน

ไม่อยากคิดแต่ใจมันย้ำคิด
เขาเป็นมิตรคนเดียวเทียวถวิล
เมื่อไหร่หนอจะพ้นรอยมลทิน
ที่ยลยินใฝ่หาสุดดวง

จะขอจดขอจำน้ำใจเขา
ที่เคยเฝ้าถามไถ่ด้วยใจหวง
สุขเถิดหนาหน้ามนคนใจกลวง
จะขอควงชาติใหม่ได้ไหมเอย?

“ปรางค์  สามยอด”

หมายเหตุ เพื่อคลายความสงสัย กรุณาอ่านที่นี่นะคะ http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,13293.msg107077/topicseen.html#msg107077

ขออนุญาตต่อกลอนลุงปรางค์ครับ


ทุกๆคนยังรอลุงเสมอครับ

ทำนองกานท์ตามสายบรรยายเศร้า
สู่บ้านเราอีกครั้งดั่งที่เผย
พจน์วจีงามงดบทคุ้นเคย
เช่นเฉลยเอ่ยล้นบนบ้านกลอน

แม้นเส้นทางวางไว้ให้กายห่าง
แต่มิลางว่างเว้นเส้นอักษร
ใจยังท่องครองเกี่ยวเที่ยวอาทร
พึงอาวรณ์ตอนวรรคสลักจินต์

ความศรัทธากล้าแกร่งเป็นแรงทอด
คล้ายกกกอดมิตรไว้ในงานศิลป์
เพื่อนผสานกานท์ร้อยคอยประทิน
สืบอาจิณถิ่นเรือนนี้มีหมายปอง

กวีเจ้าเศร้ามาข้าช่วยปลอบ
กวีมอบรักมาข้าสนอง
กวีล้มเหนื่อยล้าข้าประครอง
กวีร้องข้าเร่งบรรเลงคม

สู่หนใดใหนล้ามาที่นี่
สู่หนนี้หนีร้อนมิทอนถม
สู่หนนี้บ้านน้อยคอยชื่นชม
ณ.หนนี้....ที่ภิรมย์....บ้านกลอนไทย

O

คิดถึงลุงปรางค์และห่วงใยเสมอครับ รีบๆมานะครับ

emo_12หลานชาย บอม ซอง ดุ๊ก

[ตะวันฉาย]

...วันเวลาพาไกลใจใครห่าง
ทิ้งเส้นทางที่เคยเทียวเก็บเกี่ยวฝัน
ร่วมบรรเลงเพลงกลอนอ้อนให้กัน
บัดนี้ไยเหลือฉันคอย...ตรงรอยเดิม

...กระทู้พจน์งดงอทอคำดาด
คนเคยวาดมีเพียงภาพไร้ทาบเสริม
จำใจห่างหรือเปลี่ยนไปบนใจเติม
ใครเคยเพิ่มก็ตีจาก...ฝากกลอนวน

...มธุรจน์ไร้ค่าก็ว่าเถิด
จะได้เปิดทางไกลในสักหน
หากจำใจต้องไปไร้กมล
ทิ้งกลอนปนสักบท...ก่อนจดลา...

[เมฆา...]

...ห่าง จำ ใจ...

...จากวันเดือน เลื่อนผ่าน จนปานนี้
ยังไร้แวว  ท่านกวี ศรีอักษร
คุณลุงปรางค์ ห่างหาย เหมือนกายจร
หนุ่มบ้านกลอน คิดถึง จึงรำพัน

...ด้วยอยากเห็น คำหวาน บทจารถ้อย
ด้วยอยากชม คำย้อย  เรียงร้อยฝัน
ด้วยอยากอ่าน กลอนเย้า เข้าหยอกกัน
ด้วยอยากต่อ รังสรรค์ สัมพันธ์กานท์

...เพราะลุงท่าน คือครู ผู้โอบอ้อม
เพราะลุงท่าน ชอบประนอม ถนอมสาส์น
เพราะลุงท่าน คอยเตือน เหมือนตรวจทาน
ให้ลูกหลาน รู้ทาง สร้างคำไทย

...ใช้ไมตรี หยิบยื่น อันชื่นฉ่ำ
ใช้ถ้อยคำ สั่งสอน อันอ่อนไหว
ใช้เนื้อความ เทียบเคียง เลี่ยงผิดใจ
ใช้ทรวงนัย ผสมหมึก ฝึกพวกเรา

...จนลานกลอน สุขสรรค์ ยามท่านอยู่
พวกน้อง-หนู ดูคึกคัก สลักเสลา
มิเคยจืด และจาง หรือบางเบา
เป็นต้องเข้า ชื่นชม ผสมความ

...แต่วันนี้ อยากระบาย ฉายอักษร
เป็นคำอ้อน ถึงลุง มุ่งอยากถาม
ด้วยเพราะรัก คิดถึงครู อยู่ทุกยาม
จึงอยากตาม ลุงปรางค์ มาวางคำ

...คิดว่าใคร หลายคน ก็ทนเฝ้า
รอเหมือนเก่า ด้วยรักเกิด อันเลิศล้ำ
เพราะประทับ กับใจ ในลำนำ
ที่ลุงย้ำ พร่ำสอน ด้วยกลอนไทย.....


...ด้วยรักและคิดถึง..ลุงปรางค์

***เมฆา...***