บอกลา...ฟ้า

บอกลาฟ้า
มองฟ้าแล้วน้ำตาไหลใจสะอื้น หยดน้ำตาที่กล้ำกลืนในใจฉัน
เปียกชุ่มทั่วใจโดยทั่วกัน ใจมิอาจเปลี่ยนผันในชั่วคืน
เจ็บนี้ต้องทนก็ทนอยู่ เจ็บนี้ต้องสู้และต้องฝืน
แม้มันจะยากนักแสนขมขื่น ต้องหยัดยืนด้วยใจมั่นฉันคนนี้
บอกลาฟ้าแล้วแก้วดวงจิต ใจยังคงคิดคิดถึงจนล้นปรี่
แต่ทำได้แค่มองฟ้าส่งความหวังดี เธอคงมีความสุขใจไปทุกวัน
แม้ความรู้สึกนึกคิดยังมีเธอ แต่ทำได้แค่รอเก้อไปเท่านั้น
ที่ผ่านมาผ่านไปแล้วแค่เพียงฝัน ที่ฉันปั้นฉันสร้างจินตนาการ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: บอกลา...ฟ้า (อ่าน 1989 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้