...........................
คนที่สาม ไม่มี ที่รอคอย
...........................
มัวโลเล เฉโก โหลทดสอบ
น้องชมชอบ วนเวียน เปลี่ยนชื่อบ่อย
ทั้งต้นหญ้า ศศิ มะลิลอย
เจ้าแมวน้อย ฝอยทอง ละอองดิน
พางุนงง หลงมุม มือกุมหัว
นั่นแหละตัว หรือไม่ ใช่ถวิล
แก้มขาวนวล ชวนเพ้อ เหน่อยลยิน
ช่างกวิน จริงแท้ แม่ใบเตย
ยอมชอกช้ำ ทำไม เขาไสผลัก
มีคนรัก ทักทาย หลายเหลือเอ่ย
บ้างส่งคำ กำหนด รถจอดเกย
อย่าช้าเลย ขึ้นไว เดี๋ยวไม่ทัน
ถึงถือขวด ดวดเหล้า เมาเป็นนิจ
ครองชีวิต สักปั๊บ คงกลับหัน
เลิกแล้วลืม ดื่มดิ อิชิตัน
เจอสักวัน รวยล้าน เบิกบานใจ
อยู่กับกานท์ หวานฉ่ำ ชัมบาล่า
มนตร์คาถา เก๊ขลัง ดังไสว
คีตมัน บรรเลง เพลงเทศไทย
คลอหนุ่มใหญ่ หน้ามน ชลนา
หรือเมืองราช ปาดยาง สร้างปาล์มดิบ
ไม่นานหยิบ มรดก หกร้อยกว่า(ล้าน)
นอนขนำ ทำไร่ ใส่ปุ๋ยยา
ถามสีลา เออออ ก็โอเค
รพีกาญจน์
ใครจะมอง สาวหม่น น้องคนสวน
มิรัญจวน ควรคู่ ดูไม่เก๋
เสื้อผ้าผม ข-นมห้อย ย้อยซวนเซ
เขาไฉเฉ เป๋ป้อง มิต้องใจ
ก็"ขวดเก่า"เขาเพรียก เรียก"ยัยแห้ง"
มิเคยแย้ง ฟังช้ำ นั่งร่ำไห้
"ซัมบาล่า" คาถาดัง ชังกว่าใคร
เรียก"ยัยเฉา"ได้ไง เสียใจจัง
พี่"ชลนา"ท่าทาง ใจกว้างกว่า
"ยัยปลาร้า"ฉายาหรู ดูเขาตั้ง
ว่ามาได้ อายแท้ แดภินท์พัง
น้องสิ้นหวัง นั่งเหี่ยว ซีดเซียวจินต์
เหลือหนึ่งชาย หมายปอง คล้องใจภักดิ์
แต่หวั่นนัก ชักเหงา เกรงเขาหมิ่น
กลัว"สีลา" หักคอ ท้อชีวิน
ใจโรยริน "ดินละออง"จ๋องตามเคย
มิรัญจวน ควรคู่ ดูไม่เก๋
เสื้อผ้าผม ข-นมห้อย ย้อยซวนเซ
เขาไฉเฉ เป๋ป้อง มิต้องใจ
ก็"ขวดเก่า"เขาเพรียก เรียก"ยัยแห้ง"
มิเคยแย้ง ฟังช้ำ นั่งร่ำไห้
"ซัมบาล่า" คาถาดัง ชังกว่าใคร
เรียก"ยัยเฉา"ได้ไง เสียใจจัง
พี่"ชลนา"ท่าทาง ใจกว้างกว่า
"ยัยปลาร้า"ฉายาหรู ดูเขาตั้ง
ว่ามาได้ อายแท้ แดภินท์พัง
น้องสิ้นหวัง นั่งเหี่ยว ซีดเซียวจินต์
เหลือหนึ่งชาย หมายปอง คล้องใจภักดิ์
แต่หวั่นนัก ชักเหงา เกรงเขาหมิ่น
กลัว"สีลา" หักคอ ท้อชีวิน
ใจโรยริน "ดินละออง"จ๋องตามเคย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
