รอยนอน
๏ เอนร่างนิ่มอ่อนละมุนหนุนอกนี้
ซบตรงที่หัวใจซึ่งไหวหวั่น
ฟังเสียงเพลงจากกมลของคนธรรพ์
ปิดเนตรฝันแนบนิทร์สนิทใน
สัมผัสเกศคนดีที่ดำขลับ
แนบประทับผมนิ่มปิ้มเส้นไหม
เฝ้าพิศหน้านวลผ่องงามยองใย
จูบปากอิ่มพริ้มละไมแกล้งให้นอน
ดาวก็เคลื่อนเดือนคล้อยลอยลับฟ้า
เมื่อหนาวตาเคยจูบตาวานอย่าอ้อน
เมื่อแก้มแก้วผ่องขาวผะผ่าวร้อน
เคยจูบถอนร้อนร้าวทุกคราวครวญ
โอ้ว่าแววตาเศร้าของเจ้าเอ๋ย
แต่ก่อนเคยสบชิดไยคิดด่วน
โอ้ว่าหยาดน้ำตานองหน้านวล
จะไปชวนใครเช็ดเกล็ดน้ำตา
เสียดายจุมพิตหวามในความหลับ
จะนานนับเดือนปีที่ห่วงหา
เห็นแต่รอยเธอนอนอ่อนระอา
กี่เวลาจะย้อนที่นอนเดิม ๚
ศิริพงษ์ จันทน์หอม
๏ เอนร่างนิ่มอ่อนละมุนหนุนอกนี้
ซบตรงที่หัวใจซึ่งไหวหวั่น
ฟังเสียงเพลงจากกมลของคนธรรพ์
ปิดเนตรฝันแนบนิทร์สนิทใน
สัมผัสเกศคนดีที่ดำขลับ
แนบประทับผมนิ่มปิ้มเส้นไหม
เฝ้าพิศหน้านวลผ่องงามยองใย
จูบปากอิ่มพริ้มละไมแกล้งให้นอน
ดาวก็เคลื่อนเดือนคล้อยลอยลับฟ้า
เมื่อหนาวตาเคยจูบตาวานอย่าอ้อน
เมื่อแก้มแก้วผ่องขาวผะผ่าวร้อน
เคยจูบถอนร้อนร้าวทุกคราวครวญ
โอ้ว่าแววตาเศร้าของเจ้าเอ๋ย
แต่ก่อนเคยสบชิดไยคิดด่วน
โอ้ว่าหยาดน้ำตานองหน้านวล
จะไปชวนใครเช็ดเกล็ดน้ำตา
เสียดายจุมพิตหวามในความหลับ
จะนานนับเดือนปีที่ห่วงหา
เห็นแต่รอยเธอนอนอ่อนระอา
กี่เวลาจะย้อนที่นอนเดิม ๚
ศิริพงษ์ จันทน์หอม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
