เจ็บอย่างไร ใครเล่า เขาจะรู้
เพียงมองดู อยู่บ้าง อย่างสงสัย
คราบน้ำตา ทาพรม จมความนัย
อีกเท่าไหร่ ใจจัก พักผ่อนปรน
เกลียดหัวใจ ไหวหวั่น ฝันหวาบหวาน
ฟ้าโปรยหว่าน ซ่านทรวง ดวงใจหล่น
ทำไมกัน ฟันฟาด บาดกมล
ฟ้าเบื้องบน กร่นคำ ซ้ำน้ำตา
เกลียดอีกที ที่ฟ้า มาผ่ารัก
ฉันเกลียดนัก ผลักซ้ำ ช้ำหนักหนา
ส่งความรัก ร้อยเล่ห์ เทมารยา
ทำไมฟ้า พาเขา มาเผาใจ
ที่ฟากฟ้า พาเขามา ให้ใจช้ำ
ช้ำจนย่ำ จนแย่ แค่ผิวเผิน
เผินเผินรัก ยามอกหัก ยากเหลือเกิน
เกินใจคน บนทางเดิน จะทนทาน
ทานน้ำใจ ให้แรกแรก ก็แสนดี
ดีแบบนั้น ดีแบบนี้ ช่างหอมหวาน
หวานซักเดี๋ยว เดี๋ยวเดี๋ยวเดียว ไม่ได้นาน
นานไปผ่าน พอสิ้นหวาน ปานขาดใจ....
