ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

ดูดาวร้าวรำพัน

คืนเดือนมืดมองฟ้าอากาศหนาว
แหงนมองดาวเกลื่อนกราดสาดแสงใส
เสาะหาดาวหนึ่งนางกลางดวงใจ
ดาวอยู่ไหนดวงนั้น ฉันกังวล

ท้องฟ้ากว้างแลรอบครอบตัวข้าฯ
ช่างเหว่ว้าพาเหงาเฝ้าหมองหม่น
ลมหนาวเย็นพัดกรายคล้ายเยี่ยมยล
แต่หน้ามนของพี่..ลี้แห่งใด

สะท้านร่างกลางละอองของม่านหมอก
เป็นระลอกลอยตั้งบังแสงใส
เหลือบตาตามยามนี้พี่หวั่นใจ
จะเห็นไหมดาวแซมแต้มโค้งฟ้า

เหงาฤดีพี่เหงาเฝ้าคอยหวัง
ขอเพียงครั้งได้รู้อยู่ไหนหนา
ดาวของพี่หลบหายจากสายตา
ดังแสร้งว่าพาเศร้าเหงาคนคอย

แม้คืนนี้ไร้จันทร์ประชันแสง
ยังอ่อนแรงเสาะหามาเอื้อมสอย
หากจันทร์เจ้าเปล่งประกายคล้ายกลบรอย
ข้าฯ คงหงอยกว่านี้ทวีคูณ

ดูดาวเด่นเฟ้นหามาชมชื่น
ดาวดาษดื่นคืนนี้พี่สิ้นสูญ
ไม่ได้พบดาวดังหวังเทิดทูล
เปลี่ยวอาดูรโศกศัลย์รำพันดาว..

"บ้านริมโขง"

๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

<a href="http://www.youtube.com/v/fQ1pH7OSKEg&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/fQ1pH7OSKEg&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

ดาวอยู่นี่ พี่จ๋า รีบมาทัก
แม้เดือนจัก มืดมน บนความหนาว
แต่ท้องฟ้า คราคร่ำ จำเรื่องราว
สุขสกาว พร่างพรม ลมโชยมา

จะเหว่ว้า ทำไม ใจเข้มแข็ง
จะอ่อนแรง ทำไม ให้โหยหา
ถึงห่างกาย เพียงห่าง บางครั้งครา
ส่วนอุรา ใกล้ชิด สนิทกัน

เอาความอุ่น จากใจ ส่งไปถึง
ยังคะนึง ตรึงจิต คิดแนบฝัน
ละอองหมอก ยอกผิว สยิวพลัน
อิงอุ่นนั้น ทุกคืน จนตื่นนอน

เป็นผ้าห่ม คลุมกาย หายหนาวได้
เป็นกองไฟ ให้ผิง ไม่ยิ่งหย่อน
เป็นหมอนข้าง กอดก่าย คลายอาทร
ยามร้าวรอน ปลอบขวัญ ทุกวันไป

แม้ลมหนาว พัดมา อย่าหวาดหวั่น
จะหนาวสั่น รับรู้ ต้องสู้ไหว
ทรมาน ซ่านซุก รุกทรวงใน
คงผ่านได้ ไม่ยาก หากฝ่าฟัน

ดาวอยู่รอบ ครอบตัว อย่ามัวหมอง
ดาวคอยมอง ทุกเมื่อ เจือสุขสันต์
ดาวยังรัก ปักใจ ในชีวัน
แม้พระจันทร์ มืดมิด โปรดคิดถึงดาว

[รการตติ]

[ไพร พนาวัลย์]

           

มองดาราคราใดฤทัยหม่น
ฟ้าเบื้องบนวังเวงน่าเกรงกริ่ง
มองหาดาวดวงนั้นหวั่นใจจริง
กลัวใครชิงเจ้าไปอยู่ไกลตา

ดาวเอ๋ยดาวดวงน้อยเจ้าลอยล่อง
ดั่งดาวทองส่องแสงทั่วแหล่งหล้า
ฤาเป็นดาวดวงเด่นถูกเกณฑ์มา
ให้นภาสวยงามยามไร้จันทร์

เจ้าเป็นดาวหนึ่งในดวงใจพี่
แต่บัดนี้หายลับดั่งดับฝัน
จะหาดาวไหนเยี่ยมมาเทียมทัน
ความผูกพันภินท์พัง...จึ่งนั่งมอง

“ไพร พนาวัลย์”

[รัตนาวดี]

 

...ดาวหลบเดือน เหมือนแสร้ง แกล้งหลบซ่อน
คงแอบอ้อน ดาวอื่น ปล่อยคืนหมอง
น้ำตาไหล ใจเศร้า ยังเฝ้ามอง
น้ำตานอง เพราะห่วง ดาวดวงไกล...

...ดาวจ๋าดาว รู้ไหม ใครคอยหา
หลายดารา งามแท้ แลไสว
ห่วงดวงไหน ไม่เท่า ห่วงดาวใจ
ยังร่ำไห้ ทุกครา มองหาดาว...

รัตนาวดี


มีคำว่าดาวเยอะ เขียนเองมึนเอง..   ราตรีสวัสดิ์ก่อนนะคะ