ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ฉันก็เป็นอย่างนี้อย่างที่เห็น
มิได้เป็นคนแบบแอบมุมซ่อน
มิได้เป็นผู้หญิงชอบวิงวอน
มิใช่เป็นคนอ่อนให้ใครจูง

ฉันก็เป็นอย่างนี้อย่างที่เห็น
มิได้เป็นนางฟ้าคุณค่าสูง
มิได้เป็นวิหคเช่นนกยูง
มิใช่เป็นหงส์ฝูงที่เลิศเลอ

ฉันก็เป็นอย่างนี้อย่างที่เห็น
มิได้เป็นคนที่ดีเสมอ
มิได้เป็นคนง่ายตามใจเธอ
มิได้เป็นคนเซ่อให้เธออำ

ฉันก็เป็นอย่างนี้อย่างที่เห็น
มิได้เป็นคนชอบมอบความขำ
มิได้เป็นคนที่มีใจดำ
มิได้เป็นคนย้ำชอบซ้ำเติม

ฉันก็เป็นอย่างนี้อย่างที่เห็น
มิได้เป็นคนแกร่งมีแรงเสริม
มิได้เป็นคนนิ่งกับสิ่งเดิม
มิได้เป็นคนเหิมเกริมเกินควร

ฉันก็เป็นอย่างนี้อย่างที่เห็น
มิได้เป็นคนหมองร้องไห้หวล
มิได้เป็นคนหงอยอยู่ลอยนวล
มิได้เป็นคนม้วนชะม้ายตา.

"กานต์ฑิตา"
๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔

[สุดสาย]

ความเป็นฉันเมื่อวานที่ผ่านผัน
เหมือนตะวันที่โหยจนโรยหา
เหมือนหยดน้ำที่ขุ่นไม่คุ้นตา
เป็นแค่เพียงดอกหญ้าล้าสู่ดิน

จมอยู่กับความหลังที่พังหาย
ซ่อนความเปลี่ยวเดียวดายมลายสิ้น
ไม่กล้ามองแหงนหน้าคราได้ยิน
อยู่กับกลิ่นความร้าวเกินก้าวไป

ถึงวันนี้เมื่อฟ้าคราเปลี่ยนสี
ค่ำคืนที่เคยหมดหยดความใส
เปลี่ยนไปเพราะมีดาวสกาวใจ
เข้ามาเป็น “ ดาวดวงใหม่ “ ไม่เหมือนเดิม 

@ ปุย - นารา  @



..ขออนุญาตสวัสดีทักทายครูกานต์ด้วยความเคารพค่ะ ไม่แน่ใจว่ากลอนจะเข้ากันหรือเปล่านะคะ
แต่ แค่อยากบอกค่ะครู.. .. ..ด้วยความเคารพค่ะ

[บ้านริมโขง]

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
มิได้ล้ำประเด็นเข้าเข่นหา
เธอให้ได้เท่าไรก็ให้มา
แค่ได้ดูเต็มตาพาชื่นทรวง

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
ไม่เลือกเฟ้นส่วนใดให้ห่วงหวง
ทุกส่วนที่เธอเปิดล้ำเลิศดวง
ไม่เคยพ่วงสิ่งห้ามหยามนัยน์ตา

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
ไม่ใช่เช่นคนวางสร้างปัญหา
ฉันเก็บไว้คนเดียวจริงเจียวนา
ชาวพาราหารู้ไม่..ไหนที่ดู

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
ไม่จำเป็นมองหาว่าเลิศหรู
เปิดเท่าไรใจจ้องน้องพธู
ไม่ผ่านรูผ่านใครมองได้เอง

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
แม่เนื้อเย็นเคยห้ามยามเขลง
อย่าจู้จี้กวนใจให้นักเลง
มาตะเบ็งเสียงลั่นนั้นไม่ควร

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
เพราะเลือกเฟ้นส่วนดีที่สงวน
ทั้งกาพย์กลอนกลกวีกี่สำนวน
เธอก็ชวนฉันแต่งแสดงตาม..   

ฉันก็เห็น............?

"บ้านริมโขง"

๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔

[รุ่งอรุณ]

<a href="http://www.youtube.com/v/jzmSuOgWlUQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/jzmSuOgWlUQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เป็นกำลังใจมอบตอบแทนสู้

โปรดจงรู้ผู้ใดให้ความห่วง

เป็นหนึ่งเดียวหัวใจในหนึ่งดวง

รักล้นทรวงห่วงหาเมตตานี้


๐รุ่งอรุณ๐

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
มิได้ล้ำประเด็นเข้าเข่นหา
เธอให้ได้เท่าไรก็ให้มา
แค่ได้ดูเต็มตาพาชื่นทรวง

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
ไม่เลือกเฟ้นส่วนใดให้ห่วงหวง
ทุกส่วนที่เธอเปิดล้ำเลิศดวง
ไม่เคยพ่วงสิ่งห้ามหยามนัยน์ตา

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
ไม่ใช่เช่นคนวางสร้างปัญหา
ฉันเก็บไว้คนเดียวจริงเจียวนา
ชาวพาราหารู้ไม่..ไหนที่ดู

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
ไม่จำเป็นมองหาว่าเลิศหรู
เปิดเท่าไรใจจ้องน้องพธู
ไม่ผ่านรูผ่านใครมองได้เอง

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
แม่เนื้อเย็นเคยห้ามยามเขลง
อย่าจู้จี้กวนใจให้นักเลง
มาตะเบ็งเสียงลั่นนั้นไม่ควร

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
เพราะเลือกเฟ้นส่วนดีที่สงวน
ทั้งกาพย์กลอนกลกวีกี่สำนวน
เธอก็ชวนฉันแต่งแสดงตาม..   

ฉันก็เห็น............?

"บ้านริมโขง"

๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
คำตอบเป็นนัยอยู่ดูวาบหวาม
ฉันชวนเธอเธอชวนฉันนั้นนัยความ
ไยมิห้ามยามฉันชวนหยวนทุกครา

ฉันก็เห็นเท่าที่เธอให้เห็น
โปรดใจเย็นไว้ก่อนหย่อนทีท่า
สงวนคำทำเนียนเลียนวาจา
จะแซงหน้า..ท้าให้...แซงไปเลย.

 

"กานต์ฑิตา"
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔

[สายใย]

 

ฉันก็เป็นฉันเหมือนว้นเก่า
ครองเศร้าเรื่อยมาไม่น่าถาม
แต่ครั้งยังเขลาและเบาความ
บุ่มบ่ามหวามไหวไม่ยั้งคิด

ฉันก็เป็นฉันเหมือนวันแรก
ใช่แปลกเปลืองช้ำ ประจำ ..ผิด
เกินก้ำล้ำไปอภัยนิด
วอนมิตร เมตตา (บางคราเมา)

ฉันก็เป็นฉันในวันนี้
ฤดี ดิ่งคอย ยิ่งหงอยเหงา
ไร้รูปไร้เสียง แม้เพียงเงา
คงเฉา เปล่าดาย ฤาสายเกิน

[Music]

ฉันก็ยังเป็นฉัน...ที่ฝันค้าง
ยอมอ้างว้าง.มองขวาง.ความห่างเหิน
ทุกสิ่งอย่าง.ประดัง.ใช่บังเอิญ
เทพเชื้อเชิญ.ให้เป็น.อย่างเย็นใจ

มิมีสิทธิ์.จะถวิล.ได้ยินแล้ว
เมื่อคลาดแคล้ว.ขอนิด.ชีวิตไข
จะโลดเล่น.เต้น.ตื่น.กับอื่นใด
ยากที่ใคร?.บงการ.ให้บานปลาย

 

โลกของฉัน.เป็นสุข.เป็นทุกสิ่ง
จะอ้อยอิ่ง.ออดอ้อน.ก่อนจะสาย
จะมอบรัก.ให้ทุกคน.ล้นกระจาย
แล้วจะเขียน.นิยาย.."เมื่อชายเมิน"

 

ฉันก็ยังเป็นฉัน...ที่ฝันค้าง
ยอมอ้างว้าง.มองขวาง.ความห่างเหิน
ทุกสิ่งอย่าง.ประดัง.ใช่บังเอิญ
เทพเชื้อเชิญ.ให้เป็น.อย่างเย็นใจ