ไฟรุ่มร้อนหากต้อง กายา
ดังบาปเมื่อถึงครา ส่งเชื้อ
พริกเผ็ดลวกชิวหา ปากผ่าว
เยี่ยงทุรชนกลวกเกลื้อ ต่ำช้าคร่าตน
คนตาบอดมืดด้าน คลำทาง ถูกฤา
หนามยอกบ่งหนามพลาง ผิดเส้น
ทิ่มซ้ำทิ่มซากคราง รอยข่วน
โลหิตไหลยังเต้น ติดต้อยรอยหนาม
ฟังความปราชญ์ปราบเปลื้อง อนธกาล
ส่องสว่างไสวเบิกบาน แจ่มแจ้ง
คือพระพิชิตมาร มาโปรด
มอบมรรคมล้างโมหะแห้ง ห่างห้วงหอกหนามฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
