โคลง...ครวญ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤษภาคม 2024, 11:49:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: โคลง...ครวญ  (อ่าน 3146 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
24 มิถุนายน 2011, 11:22:AM
นพตุลาทิตย์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 519


เพียรผนึกฝึกร้อยถ้อยภาษา อักษราจากจิตลิขิตเขียน


profile.php?id=100001041331002
เว็บไซต์
« เมื่อ: 24 มิถุนายน 2011, 11:22:AM »
ชุมชนชุมชน



จากไปใจพร่ำเพ้อ     เห่อครวญ
ใจนุชสุดเรรวน     ด่วนได้
ครั้งรักปักรัญจวน     ใจจิต
ห่อนคิดจิตยากไซร้    กักได้ฤามี

พะวงหลงใฝ่เฝ้า     ปรนเปรอ
ใดมักมากจริงเออ     แน่งน้อย
ลักลอบจอบจนเจอ     บุรุษ
มาฉุดใจใส่ถ้อย     ออดอ้อนผ่อนตาม

ชายนี้เล่าเพื่อนพ้อง     ต้องกัน
มิใคร่ใฝ่สัมพันธ์     แน่แท้
พอกาลผ่านนานผัน     แปรเปลี่ยน
ใจเล่าเวียนวนแก้      เล่ห์ลิ้นมารยา

วางใจวางง่ายแท้     อกตรม
ใยโง่โตบรม     ห่อนรู้
มารยาแพศยาถม     ทวนจิต
เรียมคิดคิดเล่นชู้     จับได้ตายทัน

จุดไฟใส่ส่งไม้     ไหม้มัน
ทันบ่ทันเวรทัน     แน่ไซร้
กรรมใดใฝ่ก่อกัน     ควรรับ ไปอยู่
ดูเร่งดูรู้ไว้     หากไข้นวยตาม

จากไปในนุชถ้อย     ครวญงาม
กรรมจิตกรรมเราทราม     แน่รู้
มักใหญ่ใฝ่ในกาม     บ่หยุด
โปรดอภัยในผู้     รักแล้วฤาสม

กรรมเราฉุดนุชร้าง     แรมผัว
เราเล่าหลงตามัว     ผลักท้าย
ใยคร่ำระกำรัว     บาปส่ง
ปลงเล่าปลงอกผ้าย    จึ่งได้ครวญโคลง


ตุลาทิตย์



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, พี.พูนสุข, เมฆา..., บ้านริมโขง, --ณัชชา--, (ฟ้า) มารสุรา, amika29, ธันวาคม, ลมหนาว, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

~oนพตุลาทิตย์o~[/colo
27 มิถุนายน 2011, 05:36:PM
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« ตอบ #1 เมื่อ: 27 มิถุนายน 2011, 05:36:PM »
ชุมชนชุมชน


ทำทายทักที่แท้..................แปรผัน
ฝังใฝ่เฝ้าฝากฝัน................จบสิ้น
กลับกลายก่อนไกลกัน...........รักล่ม
ลวงหลอกหลงลมลิ้น............ทอดทิ้งให้ระทม

ถูกทอดทิ้งทุกข์ท้น..............ชีวา
เหินห่างให้โหยหา..............โศกเศร้า
รักเราเริ่มโรยรา.................ยามห่าง
เคยคู่เคียงคลอเคล้า...........บัดนี้เดียวดาย

พานพบเพื่อพ่ายแพ้...........รักเรา
ครวญคร่ำคราขาดเขา.........ร่ำไห้
มานมืดเหมือนมัวเมา..........หลงผิด
โดดเดี่ยวดวงแดได้...........แต่ช้ำคร่ำครวญ

--- สะเลเต ---


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, เมฆา..., --ณัชชา--, บ้านริมโขง, (ฟ้า) มารสุรา, amika29, นพตุลาทิตย์, ธันวาคม, ลมหนาว, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s