นั่งนานจน โงกเงก ถึงเลขหก
สัปหงก ตกมา เหยีบหมาร้อง
ครึ่งชั่วโมง ผ่านชัด เลยนัดจอง
นี่เขาลอง หลอกเรา ให้เฝ้าคอย
ช่างกระไร ใจชาย น่าหน่ายนัก
ทำยึกยัก ยอกย้อน อ้อนแล้วถอย
ทิ้งให้น้อง เหม่อเหงา เศร้าใจลอย
พูดได้หนอย! ว่าจน คนอะไร
กลับไปนอน ที่บ้าน อ่านกานท์กร่อย
ไม่อร่อย เลยอาหาร พานร้องไห้
อธิษฐาน ลอยลม รักขมใน
ต่อนี้ไป ขอหลีกไกล ชายบ้านกลอน
สัปหงก ตกมา เหยีบหมาร้อง
ครึ่งชั่วโมง ผ่านชัด เลยนัดจอง
นี่เขาลอง หลอกเรา ให้เฝ้าคอย
ช่างกระไร ใจชาย น่าหน่ายนัก
ทำยึกยัก ยอกย้อน อ้อนแล้วถอย
ทิ้งให้น้อง เหม่อเหงา เศร้าใจลอย
พูดได้หนอย! ว่าจน คนอะไร
กลับไปนอน ที่บ้าน อ่านกานท์กร่อย
ไม่อร่อย เลยอาหาร พานร้องไห้
อธิษฐาน ลอยลม รักขมใน
ต่อนี้ไป ขอหลีกไกล ชายบ้านกลอน
"ดิน"
บอกโฉมตรู ผู้ชาย ใต้ร่ายจุ๊
เหมือนผีผุ ฟันจอบ ลอบหลอกหลอน
ทำเสียงอ่อย ลอยแพ มิแน่นอน
บอกล่อนจ้อน ยังเดิน เงินไม่มี
หมวกกันน็อค ออกบ้าน เดือดดาลอู้
ใครก็รู้ ว่าเฮีย เมียครบสี่
ละกุ๊กกิ๊ก อีกหลาย หัวท้ายปี
น้องตานี ผีหมวย สวยอีกตน
จะซื่อตรง คงครอง ต้องบ่าวเหนือ
อาจใบ้เบื่อ บ้าบ้าง นางไม่สน
ท่องธัมมะ อะอา ช้ากระมล
เลยเจอคน ใจดำ น้ำตานอง
ว่าคุณนพคนเดียวเน่อ
รพีกาญจน์ 59
หนี"พี่นพ" ร้ายนัก รักเขาเหลือ
พบบ่าวเหนือ หวังเช่น มิเป็นสอง
อธิษฐาน พานพบ สบคู่ครอง
คงสมปอง สักครา พาสุขใจ
เราพบกัน ข้างนอก หยอกกินเที่ยว
สักประเดี๋ยว แขนคล้อง น้องหวั่นไหว
ชวนไปบ้าน ย่านแด แต่ก็ไป
เอ๊ะ!นั่นใคร ยืนตระหง่าน ที่ชานเรือน
เป็นหญิงย้อย คล้อยสาว เท้าเอวตั้ง
ตวาดดัง พลั้งปาก น้ำหมากเกลื่อน
นั่น! พาใคร ไหนเล่า เข้ามาเยือน
(บอก)นี่! คนเถื่อน มารับใช้ ในบ้านเรา
เป็นไปได้ หรือนี่ พี่ชายเหนือ
โดนแถเถือ เชื่อนัก รักกลายเขลา
แท้ที่จริง มีแม่หญิง อิงแนบเนา
ส่วนตัวเรา คนรับใช้ ในเรือนชาน 
พบบ่าวเหนือ หวังเช่น มิเป็นสอง
อธิษฐาน พานพบ สบคู่ครอง
คงสมปอง สักครา พาสุขใจ
เราพบกัน ข้างนอก หยอกกินเที่ยว
สักประเดี๋ยว แขนคล้อง น้องหวั่นไหว
ชวนไปบ้าน ย่านแด แต่ก็ไป
เอ๊ะ!นั่นใคร ยืนตระหง่าน ที่ชานเรือน
เป็นหญิงย้อย คล้อยสาว เท้าเอวตั้ง
ตวาดดัง พลั้งปาก น้ำหมากเกลื่อน
นั่น! พาใคร ไหนเล่า เข้ามาเยือน
(บอก)นี่! คนเถื่อน มารับใช้ ในบ้านเรา
เป็นไปได้ หรือนี่ พี่ชายเหนือ
โดนแถเถือ เชื่อนัก รักกลายเขลา
แท้ที่จริง มีแม่หญิง อิงแนบเนา
ส่วนตัวเรา คนรับใช้ ในเรือนชาน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
