.jpg)
ปลายอุโมงค์ ยังมีแสง แห่งความหวัง
เพียงเรามี พลัง อย่านั่งเหงา
สติมา ปัญญาเกิด ประเสริฐเรา
ความทุกข์โศก นั้นเล่า บรรเทาลง
พันทอง
เพียงเรามี พลัง อย่านั่งเหงา
สติมา ปัญญาเกิด ประเสริฐเรา
ความทุกข์โศก นั้นเล่า บรรเทาลง
พันทอง
เพียงได้ฟังถ้อยคำมาย้ำจิต
ใคร่ครวญคิดผ่อนคลายหายลุ่มหลง
ถึงตัวไกลใจอยู่คู่เคียงคง
ร้อยบรรจงอักษรามาถึงกัน
ยังคิดถึงคนไกลแม้ใจหม่น
คิดถึงจนร้าวรอนสะท้อนขวัญ
อยากไปหาคนดีทุกวี่วัน
ฟ้ามิอาจกางกั้นสัมพันธ์เรา
ในอุโมงค์โยงใยด้วยไอรัก
ดังศรปักรัดใจให้คลายเหงา
บางครั้งอาจอึมครึมดูทึมเทา
แต่รักเราเจิดจ้าอย่างท้าทาย
dinner
ใคร่ครวญคิดผ่อนคลายหายลุ่มหลง
ถึงตัวไกลใจอยู่คู่เคียงคง
ร้อยบรรจงอักษรามาถึงกัน
ยังคิดถึงคนไกลแม้ใจหม่น
คิดถึงจนร้าวรอนสะท้อนขวัญ
อยากไปหาคนดีทุกวี่วัน
ฟ้ามิอาจกางกั้นสัมพันธ์เรา
ในอุโมงค์โยงใยด้วยไอรัก
ดังศรปักรัดใจให้คลายเหงา
บางครั้งอาจอึมครึมดูทึมเทา
แต่รักเราเจิดจ้าอย่างท้าทาย
dinner
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
