หากจะถามความทุกข์สุขของฉัน
คำถามนั้นจากห้วงใจห่วงหรือ
เป็นเพียงความชินเคยเอ่ยฝึกปรือ
ที่ยึดถือปฏิบัติเป็นประจำ
แท้จริงใจไม่คิดสักนิดหนึ่ง
ความคิดถึงจางหายเช้าบ่ายค่ำ
ชอบไม่ชอบสิ่งใดไม่เคยจำ
หรือกระทำท่าทีว่ามีกัน
มิต้องแสร้งทำเป็นห่วงมาลวงหลอก
ตามตรงบอกจากใจข้างในนั่น
เหลือเพียงเงาไหวหวามความสัมพันธ์
รอคอยวันสิ้นสุดสู่จุดเดิม
ไม่ต้องฝืนหัวใจถ้าไม่รัก
ให้มันหนักใจทนแต่ต้นเริ่ม
เพียงสงสารแอบแฝงปรุงแต่งเติม
รักมาเพิ่มเข้าไปใช่ความจริง
หากเธอถามความทุกข์สุขของฉัน
คำถามนั้นจากห้วงใจห่วงหญิง
เป็นคำถามจากใจในทุกสิ่ง
ขอบพระคุณอย่างยิ่ง.....สบายดี
