!!,,,.ทำไมถึงท้อแท้สับสน...!!
วันเวลาผ่านไปใจเราเปลี่ยนผัน
นับทุข์วันเริ่มท้อแท้และสับสน
ไม่รู้เพราะอะไรเหตุไรถึงร้อนรน
ได้แต่ถามตนว่ามัน ทำไม?
ณ ช่วงหนี่งถึงช่วงเวลาหนึ่ง
เจ็บติดตรึงในอกชอกช้ำใน
ต้องมีบางสิ่งบางอย่างค้างคาใจ
แล้วอะไรละต้องสับสนวุ่นวาย
ยิ่งคิดยิ่ง งง ปวดหัวหนัก
เพราะรักก็ไม่ใช่ เหตุไฉนหรือคิดมาก
มิอยากทำอะไรทำไมต้องลำบาก
มันยุ่งยากมากมายถึงเพียงนี้
แล้วจะให้ใครมีใครจะไขแก้
ปัญหาแท้ไม่เข้าใจยังไงพี่
น้องสับสนวุ่นวายมาหลายปี
แต่ไม่เคยที่ จะแสดงออกทางกาย
แม้เป็นทุกข์ร้อนรนเป็นเอามาก
ถึงลำบากจะร้ายแรงรุมวอดวาย
ยากนักจะหาที่พักระบาย
เพียงผ่อนคลายยิ้มเข้าไว้เพื่อบดบัง
เราชั่งแนบเนียนอะไรเพียงนี้
เป็นละครที่ ชีวิตกำลังสิ้นหวัง
กับทุกๆ สิ่งที่ใกล้จะพัง
แล้วจะยัง รออะไร งงนักเอย.
...............เศษเหล็ก.
ไม่มีแต่เธอหรอกนะที่ท้อแท้สับสน
ยังมีฉันอีกคนที่หม่องหม่น
กับหัวใจที่ปวดร้าวร้อนรน
ที่มองหาใครสักคนก็ไม่มี
คนเรานี้ก็บ้า
รู้ว่าเขาไม่รักก็ยังสน
คอยห่วงหาแต่เขาเฝ้าพะวงค์
แบกสู้ทน ช้ำใจให้เขาย่ำยี
ไม่เจอกับใครไม่มีใครรู้
ว่ามันหน้าอดสู่มากแค่ไหน
กับความรักอาบยาพิษวางภัย
ให้หัวใจร้าวร้านแตกยับเยิน
ถึงอย่างไรเราต้องสู้
อย่าอดสู่ ให้เขาเย้ยยัน
จงยิ้มเถอจะเป็นกำลังใจคอยแบ่งปัน
จงวาดฝันก้าวไปด้วยร้อยยิ้ม
ปล เป็นกำลังใจให้เช่นกัน
สู้ สู้ สักวัน ต้องทำได้
ปลายฝัน
[/color] [/font]
