นักเดินทาง ระหว่าง สายลม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
04 พฤษภาคม 2024, 09:49:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1] 2
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: นักเดินทาง ระหว่าง สายลม  (อ่าน 24110 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
15 สิงหาคม 2009, 07:51:PM
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 252



« เมื่อ: 15 สิงหาคม 2009, 07:51:PM »
ชุมชนชุมชน

บนถนน นักเดินทาง...
มีมากมายหลายอย่าง ต่างแห่งหน
บ้างมากมาย กร่ายกรอง ผองผู้คน
บ้างแดดฝน อลหม่าน ม่านลวงตา

บ้างสายลม ผสมไอ กลิ่นไม้แห้ง
บอกว่ายาม นี้แล้ง แห่งเมษา
บ้างอายหมอก ระรอกเช้า หนาวเข้ามา
บอกว่าหนาว แห่งตุลา เข้ามาเยือน

บ้างฝนพรำ ชำเลืองตา ชายคาบ้าน
บอกว่ากาล แห่งฝนห่า เมฆาเคลื่อน
ผ่านเวลา ฝ่าเส้นทาง ต่างดาวเดือน
นักเดินทาง ยังปราศเพื่อน... ร่วมเส้นทาง...

หรือเป็นเธอ... "สายลมสีขาว"
เป็นเพื่อนใจ ไขว่คว้าดาว ที่พราวพร่าง
อาจเพ้อพก หกล้ม จมอับปราง
ไม่ทิ้งคว้าง ห่างไป ใช่ไหมสายลม...

                                       นักเดินทาง



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
15 สิงหาคม 2009, 08:45:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #1 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2009, 08:45:PM »
ชุมชนชุมชน

รับคำเชิญ ขอเดินร่วม นักเดินทาง
ไม่ทิ้งร้าง ต่างฟ้า ที่สดใส
เดินด้วยกัน ทางสีขาว สกาวใจ
สู่หนใหม่ ในฟ้า นภาคืน

จะเดินร่วม กับนรา ที่พราวขวัญ
เปลี่ยนคืนวัน ที่เงียบเหงา ให้ตื่นฝืน
กระจ่างเด่น  เร้นฟ้า ไม่ลางลืน
ความแช่มชื่น รื่นใจ ไม่ไหวลม

นังเดินทาง ผู้มา หาวาโย
ไม่เซโน แต่เซเซส ตามเหมาะสม
ด้วยทว่า เรานั้น ตามชื่นชม
มีอุดม การลักษณ์ ภักดิ์เช่นกัน

เพียงแต่ว่า นักเดินทาง จะจากไหม
กลัวจะทิ้ง ลมไป ไม่สุขสันต์
แล้วหนีจาก ไปเรื่อย ในเครือวัลย์
ตอบได้ไหม อะไรนั้น คือจริงใจ...
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 สิงหาคม 2009, 10:07:AM
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 252



« ตอบ #2 เมื่อ: 17 สิงหาคม 2009, 10:07:AM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อยินยอม พร้อมใจ จะไปด้วย
นักเดินทาง จะขอช่วย อำนวยให้
กับถนน นักเดินทาง ต่างแดนไกล
อาจทำให้ ทุกข์ช้ำ น้ำฤดี

สายลมบน หอบฝนมา หลายคราฝน
คงเหนื่อยหนัก อยากเอ่ยบ่น จนเหลือที่
ให้ฉันเป็น เช่นที่พัก สักนาที
พอหายดี ค่อยจรจาก พรากไปไกล...

ฉัน...นักเดินทาง อย่างที่รู้
อาศัยลม เคียงคู่ อยู่ชิดใกล้
ยามเหนื่อยล้า ฝ่าแดด-ฝน บนทางไกล
มีสายลม เข้าโถมใส่ เพียงใจสดชื่น

อยากเอ่ยบอก ความใน จากใจฉัน
นักเดินทาง รู้สึกหวั่น ทุกวันตื่น
กลัวว่าหน  ทางไกล ใครจะยืน
อยู่เคียงข้าง อย่างค่ำคืน ที่ผ่านมา

แลหนทาง ข้างหน้า สุดตานั่น
กี่คืนวัน ฉันจะถึง  รำพึงหา
โอ้! ช่างแสน ยาวไกล ไปลิบตา
ฉันต้องล้า กี่ล้า ฝ่าดงไพร

เพียงใจรู้สึกหวั่น กับชีวิต ความฝัน และหนทางไกลฯ
                           

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
17 สิงหาคม 2009, 07:29:PM
Sweft_Life
LV6 เทพบุตรกลอนประจำอำเภอ
******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 11
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 121



« ตอบ #3 เมื่อ: 17 สิงหาคม 2009, 07:29:PM »
ชุมชนชุมชน

เดินทาง..ท่ามกลาง..สายลม
เก็บความขื่นขม..สะสมเป็นกำลังใจ..ในยามท้อแท้
ความพ่ายแพ้รวมตัวกัน .. กลายเป็นความอ่อนแอ
หัวใจแพ้ๆดวงนี้..ไม่เคยถูกรัก..ไม่เคยรักใคร
เลยไม่รู้จะหาความสุข อย่างไรดี

แล้ววันนึงสายลมก็พัดคน คนนั้นมา
ช่วยซับน้ำตาคนอ้างว้างที่รินไหล
นี่สินะ..คนที่ใช่
คนที่หัวใจ..เราต้องการ


มั่วไปเรื่อยๆ  สาวน้อยหัวเราะ
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

18 สิงหาคม 2009, 01:41:PM
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 252



« ตอบ #4 เมื่อ: 18 สิงหาคม 2009, 01:41:PM »
ชุมชนชุมชน

เดินทาง..ท่ามกลาง..สายลม
เก็บความขื่นขม..สะสมเป็นกำลังใจ..ในยามท้อแท้
ความพ่ายแพ้รวมตัวกัน .. กลายเป็นความอ่อนแอ
หัวใจแพ้ๆดวงนี้..ไม่เคยถูกรัก..ไม่เคยรักใคร
เลยไม่รู้จะหาความสุข อย่างไรดี

แล้ววันนึงสายลมก็พัดคน คนนั้นมา
ช่วยซับน้ำตาคนอ้างว้างที่รินไหล
นี่สินะ..คนที่ใช่
คนที่หัวใจ..เราต้องการ


มั่วไปเรื่อยๆ  สาวน้อยหัวเราะ

อาจเธอเพียงผ่าน มาพานพบ
ถึงดินแดน อันสงบ พบกับฉัน
นักเดินทาง... ระหว่างทาง กลางตะวัน
สายลมโบก โยกไม้สั่น รับขวัญเธอ...

ยินดีต้อนรับ กับ "นักเดินทาง ระหว่าง สายลม"
ฉันขอชื่นชม ถอยคารมที่เสนอ
โอ!  ช่างน่าพิศมัย อะไรกันเล่าเออ
ขณะ แห่งฉันบ้าละเมอ แต่เธอสบายใจ...

ขอชื่นชมนัก กับบททักที่เธอเอ่ย
เหมือนกล่าวเลยเลย เปล่าเฉยใช่ไหม
เหมือนเธอแฝงบางอย่าง พลางลงไป
ฉันรู้สึกถึงได้ บางถ้อยบรรยาย ของเธอ...

เพียงปรารถนาอยากรับฟังความจริงจากเธอ ผู้ร่วมเส้นทางแห่งนักเดินทาง...


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
09 กันยายน 2009, 10:14:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #5 เมื่อ: 09 กันยายน 2009, 10:14:PM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อยินยอม พร้อมใจ จะไปด้วย
นักเดินทาง จะขอช่วย อำนวยให้
กับถนน นักเดินทาง ต่างแดนไกล
อาจทำให้ ทุกข์ช้ำ น้ำฤดี

สายลมบน หอบฝนมา หลายคราฝน
คงเหนื่อยหนัก อยากเอ่ยบ่น จนเหลือที่
ให้ฉันเป็น เช่นที่พัก สักนาที
พอหายดี ค่อยจรจาก พรากไปไกล...

ฉัน...นักเดินทาง อย่างที่รู้
อาศัยลม เคียงคู่ อยู่ชิดใกล้
ยามเหนื่อยล้า ฝ่าแดด-ฝน บนทางไกล
มีสายลม เข้าโถมใส่ เพียงใจสดชื่น

อยากเอ่ยบอก ความใน จากใจฉัน
นักเดินทาง รู้สึกหวั่น ทุกวันตื่น
กลัวว่าหน  ทางไกล ใครจะยืน
อยู่เคียงข้าง อย่างค่ำคืน ที่ผ่านมา

แลหนทาง ข้างหน้า สุดตานั่น
กี่คืนวัน ฉันจะถึง  รำพึงหา
โอ้! ช่างแสน ยาวไกล ไปลิบตา
ฉันต้องล้า กี่ล้า ฝ่าดงไพร

เพียงใจรู้สึกหวั่น กับชีวิต ความฝัน และหนทางไกลฯ
                           

หากว่านัก เดินทาง กลางสายลม
จะคอยพรม ทุกสิ่ง บันดาลให้
ทั้งวันจ้า คืนมืด ให้ฝืดใจ
สายลมขอ พัดไป ทุกน้ำตา

จะโบกพริ้ว ร่ายสะบัด ปัดความเหงา
ที่รุมเร้า นักเดินทาง น่าห่วงหา
ขอสายลม ได้ช่วย เธอเยียวยา
ในปัญหา นานา ที่คาใจ

จะแลมอง ทุกก้าว ที่เดินผ่าน
แม้กี่ด่าน ขว้างกั้น ให้หวั่นไหว
จะขอเดิน เคียงคู่ อยู่ร่ำไป
จนกว่าฟ้า จะใส ไม่หมองมัว

ว่าแต่ว่า นักเดินทาง จะยอมไหม
การมีใคร คอยยุ่ง คอยพันพัว
มาหยอกเล่น แกล้งเย้า อยู่ไปทั่ว
จนเธอกลัว หนีหลีก ปลีกจากไป...

By...สารจากสายลม ส่งผ่าน ละอองดาวที่พราวแสง
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
09 กันยายน 2009, 11:38:PM
(ฟ้า) มารสุรา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 291
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 782


มีฟ้า มีฝน มีรุ้ง มีดาว


« ตอบ #6 เมื่อ: 09 กันยายน 2009, 11:38:PM »
ชุมชนชุมชน

     จะไปไหนขอแจมแถมไปด้วย
คงได้ช่วยให้ครึกครื้นเป็นนักหนา
เดินหลายคนคุยสรวลเสและเฮฮา
ยังดีกว่าไปกันสองสามคน

อันหนึ่งว่าคนเดียวนั้นหัวหาย
สองเพื่อนตายเดินไปในแห่งหน
ยองหละปูนขอร่วมเป็นสามคน
ลุยผจญถึงไหนก็ถึงกัน

เร่แรมรอนดวลกลอนกันไปด้วย
คงจะช่วยให้สนุกแสนสุขสันต์
ซับซึมซาบกาพย์กลอนอ้อนจำนรร
ท่องเที่ยวกันมันส์แน่หนาชาวกวี

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

รินหยด..รสเมรัย..ซ่านชอนไช..ในชิวหา

20 กันยายน 2009, 09:42:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #7 เมื่อ: 20 กันยายน 2009, 09:42:PM »
ชุมชนชุมชน

จะแผ่พริ้ว ริ้วรัด พัดโอบล้อม
ด้วยเราพร้อม เดินหน้า กันทั้งสิ้น
กอรปไปด้วย ชาวกลอนไทย ในแดนดิน
จะผกผิน บินไป ตามใจปอง

จะขีดทาง เพื่อเดิน ไปข้างหน้า
ด้วยทายท้า นานา ในทุกผอง
น้ำคำร้อย ถ้อยคำรัก ที่ถักจอง
ทุกทิศที่ เพียงมอง ก็ส่องใจ

ถามอีกครั้ง ใครบ้าง จะไปอีก
อย่าหนีหลีก ลังเล ไม่สดใส
ถ้าจะมา ก็มา ด้วยหัวใจ
ไม่ใช่ใคร บังคับ ให้ฝืนเดิน
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
22 กันยายน 2009, 09:45:AM
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 252



« ตอบ #8 เมื่อ: 22 กันยายน 2009, 09:45:AM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อยินยอม พร้อมใจ จะไปด้วย
นักเดินทาง จะขอช่วย อำนวยให้
กับถนน นักเดินทาง ต่างแดนไกล
อาจทำให้ ทุกข์ช้ำ น้ำฤดี

สายลมบน หอบฝนมา หลายคราฝน
คงเหนื่อยหนัก อยากเอ่ยบ่น จนเหลือที่
ให้ฉันเป็น เช่นที่พัก สักนาที
พอหายดี ค่อยจรจาก พรากไปไกล...

ฉัน...นักเดินทาง อย่างที่รู้
อาศัยลม เคียงคู่ อยู่ชิดใกล้
ยามเหนื่อยล้า ฝ่าแดด-ฝน บนทางไกล
มีสายลม เข้าโถมใส่ เพียงใจสดชื่น

อยากเอ่ยบอก ความใน จากใจฉัน
นักเดินทาง รู้สึกหวั่น ทุกวันตื่น
กลัวว่าหน  ทางไกล ใครจะยืน
อยู่เคียงข้าง อย่างค่ำคืน ที่ผ่านมา

แลหนทาง ข้างหน้า สุดตานั่น
กี่คืนวัน ฉันจะถึง  รำพึงหา
โอ้! ช่างแสน ยาวไกล ไปลิบตา
ฉันต้องล้า กี่ล้า ฝ่าดงไพร

เพียงใจรู้สึกหวั่น กับชีวิต ความฝัน และหนทางไกลฯ
                           

หากว่านัก เดินทาง กลางสายลม
จะคอยพรม ทุกสิ่ง บันดาลให้
ทั้งวันจ้า คืนมืด ให้ฝืดใจ
สายลมขอ พัดไป ทุกน้ำตา

จะโบกพริ้ว ร่ายสะบัด ปัดความเหงา
ที่รุมเร้า นักเดินทาง น่าห่วงหา
ขอสายลม ได้ช่วย เธอเยียวยา
ในปัญหา นานา ที่คาใจ

จะแลมอง ทุกก้าว ที่เดินผ่าน
แม้กี่ด่าน ขว้างกั้น ให้หวั่นไหว
จะขอเดิน เคียงคู่ อยู่ร่ำไป
จนกว่าฟ้า จะใส ไม่หมองมัว

ว่าแต่ว่า นักเดินทาง จะยอมไหม
การมีใคร คอยยุ่ง คอยพันพัว
มาหยอกเล่น แกล้งเย้า อยู่ไปทั่ว
จนเธอกลัว หนีหลีก ปลีกจากไป...

By...สารจากสายลม ส่งผ่าน ละอองดาวที่พราวแสง

นักเดินทางคนเดิม
มานั่งแต่งต่อเติม กำลังฝัน
ณ วันนี้ วันที่ใจ ชุ่มชีวัน
กับความรัก กับความฝัน พลันเฉิดฉาย

การเดินทางของชีวิต
ภายใต้สายลม ติด คอยชิดใกล้
อบอุ่นแม้อยู่ ที่แสนไกล
ด้วยอุ่นไอ แห่งรัก ภักดิ์สายลม

ขณะแห่งความสุขใจ
ฉันเสพรส สัมผัสไอ ในอาศรม
เงียบหายเนิ่นนาน ผ่านเวลา ฝ่าระทม
ณ ขณะแห่งวันนี้ฉันชื่นชม เพียงสายลม ก็สุขใจ

การเดินทางของชีวิต
ฉันอาจต้องหยุดคิด ความฝันใฝ่
ฉันอาจเจอ ว่า เธอ... คนนั้นคือหัวใจ
จึงเก็บการเดินทางเอาไว้ ณ ใจอิ่มเอม

              เริงระบำความหฤหรรษ์แห่งใจ ภายใต้สายลมและแสงจันทร์
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
23 กันยายน 2009, 01:00:AM
นกป่า
LV6 เทพบุตรกลอนประจำอำเภอ
******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 10
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 98



« ตอบ #9 เมื่อ: 23 กันยายน 2009, 01:00:AM »
ชุมชนชุมชน

ยิ้มได้แล้วสินะนักเดินทาง
ผ่านเรื่องราวต่างต่างมามากหลาย
ทั้งหน้าจริงหน้ากากแสดงบทมากมาย
แล้วมันก็ผ่านไปเหมือนไม่มีใครผ่านมา

เป็นเพราะอะไรเธอตอบตัวเองได้ไหม
ก็เพราะกำลังใจที่มีให้เธอถ้วนหน้า
แล้วจะให้เธอมาบอกว่ายังทุกข์ในเวทนา
สายลมที่จากมาคงเสียใจ

เธอจะไล่ตามสายลมจะทันหรือ
กับสองมือน้อยน้อยฤๅจะไหว
ยืนกางแขนรับสายลมกระแสใหม่
ที่พัดมาสู่ใจให้เธอคอย

ถึงเธอผู้เดินทางระหว่างสายลม
ให้ชื้นชมลมแล้วก็วางเฉย
อย่าไปหวังครอบครองสายลมเลย
เห็นไหมเอ่ยเพื่อนร่วมทางที่ตามมา

เอาใจใส่ดูแลเขาให้มาก
คงไม่ยากเกินกำลังใช่ไหมหนา
ฉันเป็นเพียงหนึ่งเสี้ยวของสายลมที่ผ่านมา
ปรารถนานักเดินทางจงสุขใจ

 น้ำตาไหล พรากๆ น้ำตาไหล พรากๆ น้ำตาไหล พรากๆ น้ำตาไหล พรากๆ
ซึ้งๆๆๆๆๆๆๆ
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คมนาคี
26 กันยายน 2009, 10:08:PM
3 K
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2



« ตอบ #10 เมื่อ: 26 กันยายน 2009, 10:08:PM »
ชุมชนชุมชน

ยามเดินทางท่ามกลางในสายลม
ช่างขื่นขมทุกข์ระทมตรมอุรา
ดั่งสายฟ้าฟาดลงตรงกลางใจ
เหตุไฉนใยเราเดินเดียวดาย
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 กันยายน 2009, 10:39:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #11 เมื่อ: 26 กันยายน 2009, 10:39:PM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อยินยอม พร้อมใจ จะไปด้วย
นักเดินทาง จะขอช่วย อำนวยให้
กับถนน นักเดินทาง ต่างแดนไกล
อาจทำให้ ทุกข์ช้ำ น้ำฤดี

สายลมบน หอบฝนมา หลายคราฝน
คงเหนื่อยหนัก อยากเอ่ยบ่น จนเหลือที่
ให้ฉันเป็น เช่นที่พัก สักนาที
พอหายดี ค่อยจรจาก พรากไปไกล...

ฉัน...นักเดินทาง อย่างที่รู้
อาศัยลม เคียงคู่ อยู่ชิดใกล้
ยามเหนื่อยล้า ฝ่าแดด-ฝน บนทางไกล
มีสายลม เข้าโถมใส่ เพียงใจสดชื่น

อยากเอ่ยบอก ความใน จากใจฉัน
นักเดินทาง รู้สึกหวั่น ทุกวันตื่น
กลัวว่าหน  ทางไกล ใครจะยืน
อยู่เคียงข้าง อย่างค่ำคืน ที่ผ่านมา

แลหนทาง ข้างหน้า สุดตานั่น
กี่คืนวัน ฉันจะถึง  รำพึงหา
โอ้! ช่างแสน ยาวไกล ไปลิบตา
ฉันต้องล้า กี่ล้า ฝ่าดงไพร

เพียงใจรู้สึกหวั่น กับชีวิต ความฝัน และหนทางไกลฯ
                           

หากว่านัก เดินทาง กลางสายลม
จะคอยพรม ทุกสิ่ง บันดาลให้
ทั้งวันจ้า คืนมืด ให้ฝืดใจ
สายลมขอ พัดไป ทุกน้ำตา

จะโบกพริ้ว ร่ายสะบัด ปัดความเหงา
ที่รุมเร้า นักเดินทาง น่าห่วงหา
ขอสายลม ได้ช่วย เธอเยียวยา
ในปัญหา นานา ที่คาใจ

จะแลมอง ทุกก้าว ที่เดินผ่าน
แม้กี่ด่าน ขว้างกั้น ให้หวั่นไหว
จะขอเดิน เคียงคู่ อยู่ร่ำไป
จนกว่าฟ้า จะใส ไม่หมองมัว

ว่าแต่ว่า นักเดินทาง จะยอมไหม
การมีใคร คอยยุ่ง คอยพันพัว
มาหยอกเล่น แกล้งเย้า อยู่ไปทั่ว
จนเธอกลัว หนีหลีก ปลีกจากไป...

By...สารจากสายลม ส่งผ่าน ละอองดาวที่พราวแสง

นักเดินทางคนเดิม
มานั่งแต่งต่อเติม กำลังฝัน
ณ วันนี้ วันที่ใจ ชุ่มชีวัน
กับความรัก กับความฝัน พลันเฉิดฉาย

การเดินทางของชีวิต
ภายใต้สายลม ติด คอยชิดใกล้
อบอุ่นแม้อยู่ ที่แสนไกล
ด้วยอุ่นไอ แห่งรัก ภักดิ์สายลม

ขณะแห่งความสุขใจ
ฉันเสพรส สัมผัสไอ ในอาศรม
เงียบหายเนิ่นนาน ผ่านเวลา ฝ่าระทม
ณ ขณะแห่งวันนี้ฉันชื่นชม เพียงสายลม ก็สุขใจ

การเดินทางของชีวิต
ฉันอาจต้องหยุดคิด ความฝันใฝ่
ฉันอาจเจอ ว่า เธอ... คนนั้นคือหัวใจ
จึงเก็บการเดินทางเอาไว้ ณ ใจอิ่มเอม

              เริงระบำความหฤหรรษ์แห่งใจ ภายใต้สายลมและแสงจันทร์


สายลมจะ พัดพริ้ว ริ้วแผ่วไหว
ด้วยหมายรอ หัวใจ ที่ห่วงหา
นักเดินทาง ที่มุ่ง คืนกลับมา
ถึงวายา ที่หมุน เวียนกลับคืน

จะโอบอุ้ม ความรัก ไว้ให้มั่น
เพื่อสร้างสรรค์ สิ่งดีดี ทั้งฟ้าฝืน
วาดวาทะ เป็นดวงดาว ประดับคืน
คือฝันตื่น ที่ไม่ใช่ ในมายา

ขีดเขียนร้อย ถ้อยคำ ให้ฉ่ำหวาน
น้ำผึ้งปาน จะเทียบ เปรียบบุพผา
บานสะพรั่ง กลางใจ ในอุรา
ซึ่งนำพา นักเดินทาง กลางสายลม

ด้วยไออุ่น ละมุ่นกริ่ม กรุ่นความรัก
เพียงหมายภักดิ์ นักเดินทาง ได้สุขสม
ให้สายลม คอยพริ้ว ริ้วปะพรม
และล้อมห่ม ดวงใจ นักเดินทาง ...


ระบำร่ายประกายดาวพราวสายลม ภายใต้การเดินทางแห่งชีวิตและวิญญา
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
20 พฤศจิกายน 2009, 01:13:PM
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 252



« ตอบ #12 เมื่อ: 20 พฤศจิกายน 2009, 01:13:PM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อยินยอม พร้อมใจ จะไปด้วย
นักเดินทาง จะขอช่วย อำนวยให้
กับถนน นักเดินทาง ต่างแดนไกล
อาจทำให้ ทุกข์ช้ำ น้ำฤดี

สายลมบน หอบฝนมา หลายคราฝน
คงเหนื่อยหนัก อยากเอ่ยบ่น จนเหลือที่
ให้ฉันเป็น เช่นที่พัก สักนาที
พอหายดี ค่อยจรจาก พรากไปไกล...

ฉัน...นักเดินทาง อย่างที่รู้
อาศัยลม เคียงคู่ อยู่ชิดใกล้
ยามเหนื่อยล้า ฝ่าแดด-ฝน บนทางไกล
มีสายลม เข้าโถมใส่ เพียงใจสดชื่น

อยากเอ่ยบอก ความใน จากใจฉัน
นักเดินทาง รู้สึกหวั่น ทุกวันตื่น
กลัวว่าหน  ทางไกล ใครจะยืน
อยู่เคียงข้าง อย่างค่ำคืน ที่ผ่านมา

แลหนทาง ข้างหน้า สุดตานั่น
กี่คืนวัน ฉันจะถึง  รำพึงหา
โอ้! ช่างแสน ยาวไกล ไปลิบตา
ฉันต้องล้า กี่ล้า ฝ่าดงไพร

เพียงใจรู้สึกหวั่น กับชีวิต ความฝัน และหนทางไกลฯ
                           

หากว่านัก เดินทาง กลางสายลม
จะคอยพรม ทุกสิ่ง บันดาลให้
ทั้งวันจ้า คืนมืด ให้ฝืดใจ
สายลมขอ พัดไป ทุกน้ำตา

จะโบกพริ้ว ร่ายสะบัด ปัดความเหงา
ที่รุมเร้า นักเดินทาง น่าห่วงหา
ขอสายลม ได้ช่วย เธอเยียวยา
ในปัญหา นานา ที่คาใจ

จะแลมอง ทุกก้าว ที่เดินผ่าน
แม้กี่ด่าน ขว้างกั้น ให้หวั่นไหว
จะขอเดิน เคียงคู่ อยู่ร่ำไป
จนกว่าฟ้า จะใส ไม่หมองมัว

ว่าแต่ว่า นักเดินทาง จะยอมไหม
การมีใคร คอยยุ่ง คอยพันพัว
มาหยอกเล่น แกล้งเย้า อยู่ไปทั่ว
จนเธอกลัว หนีหลีก ปลีกจากไป...

By...สารจากสายลม ส่งผ่าน ละอองดาวที่พราวแสง

นักเดินทางคนเดิม
มานั่งแต่งต่อเติม กำลังฝัน
ณ วันนี้ วันที่ใจ ชุ่มชีวัน
กับความรัก กับความฝัน พลันเฉิดฉาย

การเดินทางของชีวิต
ภายใต้สายลม ติด คอยชิดใกล้
อบอุ่นแม้อยู่ ที่แสนไกล
ด้วยอุ่นไอ แห่งรัก ภักดิ์สายลม

ขณะแห่งความสุขใจ
ฉันเสพรส สัมผัสไอ ในอาศรม
เงียบหายเนิ่นนาน ผ่านเวลา ฝ่าระทม
ณ ขณะแห่งวันนี้ฉันชื่นชม เพียงสายลม ก็สุขใจ

การเดินทางของชีวิต
ฉันอาจต้องหยุดคิด ความฝันใฝ่
ฉันอาจเจอ ว่า เธอ... คนนั้นคือหัวใจ
จึงเก็บการเดินทางเอาไว้ ณ ใจอิ่มเอม

              เริงระบำความหฤหรรษ์แห่งใจ ภายใต้สายลมและแสงจันทร์


สายลมจะ พัดพริ้ว ริ้วแผ่วไหว
ด้วยหมายรอ หัวใจ ที่ห่วงหา
นักเดินทาง ที่มุ่ง คืนกลับมา
ถึงวายา ที่หมุน เวียนกลับคืน

จะโอบอุ้ม ความรัก ไว้ให้มั่น
เพื่อสร้างสรรค์ สิ่งดีๆ ทั้งฟ้าฝืน
วาดวาทะ เป็นดวงดาว ประดับคืน
คือฝันตื่น ที่ไม่ใช่ ในมายา

ขีดเขียนร้อย ถ้อยคำ ให้ฉ่ำหวาน
น้ำผึ้งปาน จะเทียบ เปรียบบุพผา
บานสะพรั่ง กลางใจ ในอุรา
ซึ่งนำพา นักเดินทาง กลางสายลม

ด้วยไออุ่น ละมุ่นกริ่ม กรุ่นความรัก
เพียงหมายภักดิ์ นักเดินทาง ได้สุขสม
ให้สายลม คอยพริ้ว ริ้วปะพรม
และล้อมห่ม ดวงใจ นักเดินทาง ...


ระบำร่ายประกายดาวพราวสายลม ภายใต้การเดินทางแห่งชีวิตและวิญญา


เวียนมาเขียนกลอนเก่า เคยเนาท่อง
หวนมาร้อง ขับขาน ตำนานศิลป์
หันมาเยือนบ้านเก่า เราคุ้นชิน
ณ บ้านกลอน กวีศิลป์ ถิ่นกลอนไทย

นักเดินทาง เดินต่างทาง ต่างถิ่นแถว
กลับมาแล้ว อีกหน บนทางใหญ่
จากแตกแถว แนวทาง ออกต่างไพร
ด้วยว่าใจ หมายเด็ดดาว สะกาวเดือน

กลับมาต่อ กลอนเก่า เราบทนั้น
กับสายลม แห่งเหมันต์ ที่พลันเคลื่อน
ระรอกแล้ว แถวบ้านนา ห่ามาเยือน
ยะเยื่อกร้าว บางคราวเหมือน เตือนบางอย่าง

กับสายสมสีขาว
เธอคงนั่งจับเจ่า เหงาอ้างว้าง
หรือไม่ใครมากมาย ในหนทาง
ที่ร่วมก้าว บนทิวย่าง อย่างสุขใจ

ฉันนักเดินทาง
จากผิดหวังอ้างว้าง สุดร่ำไห้
ที่สุดของที่สุด ต้องปล่อยไป
กลับมาเดิน เดียวดายใหม่ ในสายลม...

สายลมสีขาว
เธอคงลืมเรื่องราว, ปล่อยเลิกล้ม
ลืมสิ้นกลิ่นอาย คงหน่ายชม
จึ่ง...ปล่อยฉันเศร้าระทม เพียงเดียวดาย...

นักเดินทาง ผู้ย่างไปตามมรรคาแห่งชีวิต ลุ่มๆ ดอนๆ ผ่านร้อน สู่หนาว หลายร้อยเรื่องราว ความเป็นไป.
..

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
03 เมษายน 2010, 10:32:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #13 เมื่อ: 03 เมษายน 2010, 10:32:PM »
ชุมชนชุมชน

โอ้ขวัญแก้ว แพรวจิต คิดเตลิด
ใจประเสริฐ เพริศพราว ห้วงหาวฝัน
เล่าเหตุใด ชวนคิด เช่นนี้กัน
ใครจะรู้ ตัวฉัน คิดอย่างไร

เดินรอมแรม กลางทาง อำพลางเหงา
เคลียคลอเคล้า สายลม ผสมไหว
นักเดินทาง ผู้ผ่านมา และจากไป
โปรดอย่าทิ้ง หัวใจ ใช้จองจำ

ระบายฝัน วันเก่า เฝ้าคิดถึง
ร้อยคนึง พึงใจ ไหวถลำ
โอ้ไฉน ใยเล่า ใครกระทำ
ด้วยถ้อยคำ เหมือนสิ้น กลิ่นอุรา

ฉันยังอยู่ ตรงนี้ มองเห็นไหม
ข้างข้างใจ ในฝัน อันใฝ่หา
มองดูเถิด นักเดินทาง ผู้ผ่านมา
อาจจะช้า ไปบ้าง แต่ยังรอ

บรรเลงคีย์ รินหลั่ง กลางลมฝัน
เป็นเสียงแก้ว แวววรรณ ที่ฉันขอ
เป็นถ้อยคำ ย้ำใจ ใส่ถักทอ
ไม่ใช่พ้อ ตัดทิ้ง เหมือนคิดเอง

อันกลอนเก่า มีค่า เพราะเราอ่าน
อันถ้อยกานท์ คงอยู่ มิโหวงเหวง
อันดนตรี มีทำนอง ร้องบทเพลง
อันเครื่องเสียง ถูกบรรเลง เพราะ"สี"กัน

นักเดินทาง ปิดใจ เหมือนไอหมอก
ลิ่วระลอก ล่องไป ในสีสัน
จนมองข้าม สายลม คงอำพัน
ทีร้องเรียก มิสู้ทัน เข้าโสตเธอ

สายลม ไม่เคยยึดติดกับสิ่งที่เรียกว่าความรัก แต่จะเดินอยู่ท่ามกลางปณิธานและความฝันอันงดงามเสมอหนึ่งดวงดาวที่พราวแสง ยามค่ำคืน
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
20 มิถุนายน 2010, 11:11:AM
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 252



« ตอบ #14 เมื่อ: 20 มิถุนายน 2010, 11:11:AM »
ชุมชนชุมชน

โอ้ขวัญแก้ว แพรวจิต คิดเตลิด
ใจประเสริฐ เพริศพราว ห้วงหาวฝัน
เล่าเหตุใด ชวนคิด เช่นนี้กัน
ใครจะรู้ ตัวฉัน คิดอย่างไร

เดินรอมแรม กลางทาง อำพลางเหงา
เคลียคลอเคล้า สายลม ผสมไหว
นักเดินทาง ผู้ผ่านมา และจากไป
โปรดอย่าทิ้ง หัวใจ ใช้จองจำ

ระบายฝัน วันเก่า เฝ้าคิดถึง
ร้อยคนึง พึงใจ ไหวถลำ
โอ้ไฉน ใยเล่า ใครกระทำ
ด้วยถ้อยคำ เหมือนสิ้น กลิ่นอุรา

ฉันยังอยู่ ตรงนี้ มองเห็นไหม
ข้างข้างใจ ในฝัน อันใฝ่หา
มองดูเถิด นักเดินทาง ผู้ผ่านมา
อาจจะช้า ไปบ้าง แต่ยังรอ

บรรเลงคีย์ รินหลั่ง กลางลมฝัน
เป็นเสียงแก้ว แวววรรณ ที่ฉันขอ
เป็นถ้อยคำ ย้ำใจ ใส่ถักทอ
ไม่ใช่พ้อ ตัดทิ้ง เหมือนคิดเอง

อันกลอนเก่า มีค่า เพราะเราอ่าน
อันถ้อยกานท์ คงอยู่ มิโหวงเหวง
อันดนตรี มีทำนอง ร้องบทเพลง
อันเครื่องเสียง ถูกบรรเลง เพราะ"สี"กัน

นักเดินทาง ปิดใจ เหมือนไอหมอก
ลิ่วระลอก ล่องไป ในสีสัน
จนมองข้าม สายลม คงอำพัน
ทีร้องเรียก มิสู้ทัน เข้าโสตเธอ

สายลม ไม่เคยยึดติดกับสิ่งที่เรียกว่าความรัก แต่จะเดินอยู่ท่ามกลางปณิธานและความฝันอันงดงามเสมอหนึ่งดวงดาวที่พราวแสง ยามค่ำคืน

เลียบชายเขา ผ่าเหล่าไพร ในวังวน
กี่สับสน กี่ทนผ่าน กี่กาลเคลื่อน
คงซบเซา เหงาใจ ในต่างเดือน
คงปราศเพื่อน ร่วมทาง อย่างเคยเป็น

กี่สายลม โหมกระหน่ำ ที่ช้ำหนัก
กี่คราวคราความรัก ที่ยากเข็ญ
ต้องปวดเปล่าร้าวใจ ในความเค็ญ
น้ำตาเอ่อ แทบกระเซ็นเป็นสายธาร

จึ่งมาร่าย ร้อยคำ นำเสนอ
เผื่อเพื่อนผ่านมาเจอ คราย่างผ่าน
จะร่วมร่าย กับเพื่อนรัก ที่จากนาน
ด้วยถ้อยคำ สำนวนผ่าน บทกวีฯ
นักเดินทางย่างย่ำกลับสู่หนทางอันเคยย่างเหยียบ หวังจะคงมีเพื่อนที่ซุ่มเงียบมาทักทาย
...
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
22 มิถุนายน 2010, 04:18:PM
คนรักษ์ถิ่น
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 32
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 173


ยังไม่สิ้น..กลิ่นกลอน


« ตอบ #15 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2010, 04:18:PM »
ชุมชนชุมชน


   ผ่านสายลม  ห่มแดด  ผ่านสายฝน

ผ่านผู้คน  ผ่านรัก คงมากหลาย

หว่านคำหวาน  ผ่านมา  ก็จากไป

นี่หรือไร   ความรัก  นักเดินทาง

 ซึ้งจัง
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่ไม่มีฝัน ..คือคนที่ตายไปแล้ว
06 กรกฎาคม 2010, 09:24:PM
^^╪̶๋B̶๋|o̶๋|̶̶๋๋w̶๋|。̶๋|̶̶๋๋l̶๋|i̶๋|̶̶๋๋n̶๋|G̶๋|๋^^
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 6
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 25



« ตอบ #16 เมื่อ: 06 กรกฎาคม 2010, 09:24:PM »
ชุมชนชุมชน

ส่งถึงนักเดินทางกลางสายลม
แอบชื่นชมหลงใหลข้างๆกาย
แอบส่งใจให้นักเดินทางคงไม่รู้
เพราะว่ามีสายลมค่อยอยู่คู่กาย

เลยมองไม่เห็นคนเหงาอยู่ตรงนี้
ไม่เห็นถึงความรู้สึกดีดีที่มอบให้
เพราะนักเดินทางนั้นมอบทั้งดวงใจ
ให้สายลมที่พัดใกล้นั้นดูแล

อยากให้นักเดินทางได้รับรู้
ยังมีคนนึงคนที่หลงใหล
อยากจะอยู่เคียงข้างกาย
ไม่ไปใหนรักกันนิรันดร์




ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

When you're in love..life is like a romance novel that you never want to end."
"เมื่อคุณอยู่ในห้วงแห่งรัก ..ชีวิตก็เหมือนดั่งนิยายที่คุณอ่านไม่จบ"
11 กรกฎาคม 2010, 12:06:PM
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 252



« ตอบ #17 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2010, 12:06:PM »
ชุมชนชุมชน

ส่งถึงนักเดินทางกลางสายลม
แอบชื่นชมหลงใหลข้างๆกาย
แอบส่งใจให้นักเดินทางคงไม่รู้
เพราะว่ามีสายลมค่อยอยู่คู่กาย

เลยมองไม่เห็นคนเหงาอยู่ตรงนี้
ไม่เห็นถึงความรู้สึกดีๆที่มอบให้
เพราะนักเดินทางนั้นมอบทั้งดวงใจ
ให้สายลมที่พัดใกล้นั้นดูแล

อยากให้นักเดินทางได้รับรู้
ยังมีคนนึงคนที่หลงใหล
อยากจะอยู่เคียงข้างกาย
ไม่ไปใหนรักกันนิรันดร์







่ใครหนอใคร ที่ไหนนี่
มาหลงไหล กวีที่ไร้ชื่อ
อยู่แดนด้าวดงใด ใครหนอคือ
นักกวีที่อ่านชื่อ ไม่ออกเลย

อยากรู้จัก นักเดินทาง ก็ไม่ต่าง
อยากเคียงข้าง นักเดินทาง ไม่วางเฉย
ยินดีครับ เพื่อนญา มาคุ้นเคย
เป็นเพื่อนคลับ กับหนึ่งเลย ไปด้วยกัน

จากที่ไหน ชื่ออะไร ยังไม่รู้
กวีที่กำลังเดินเข้ามาอยู่ในหัวใจฉัน ชื่ออะไร...
บันทึกการเข้า

อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
11 กรกฎาคม 2010, 01:16:PM
WinNoCute
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 6
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 38


หน้าตาไม่ดี ....


« ตอบ #18 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2010, 01:16:PM »
ชุมชนชุมชน

ลมเย็นๆ พัดไป กลางใจรัก

ลมอุ่นๆ มากลับ พัดลอยหาย

ลมพายุ ก็พัด มาให้ตาย

ลมวอดวาย ให้เดินทาง ลำบากจริง


โอว์...มายก็อด โอว์...มายก็อด โอว์...มายก็อด โอว์...มายก็อด



LoveSonG กลอนรัก จากหัวใจ
บันทึกการเข้า

12 กรกฎาคม 2010, 02:53:PM
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 252



« ตอบ #19 เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2010, 02:53:PM »
ชุมชนชุมชน

ส่งถึงนักเดินทางกลางสายลม
แอบชื่นชมหลงใหลข้างๆกาย
แอบส่งใจให้นักเดินทางคงไม่รู้
เพราะว่ามีสายลมค่อยอยู่คู่กาย

เลยมองไม่เห็นคนเหงาอยู่ตรงนี้
ไม่เห็นถึงความรู้สึกดีๆที่มอบให้
เพราะนักเดินทางนั้นมอบทั้งดวงใจ
ให้สายลมที่พัดใกล้นั้นดูแล

อยากให้นักเดินทางได้รับรู้
ยังมีคนนึงคนที่หลงใหล
อยากจะอยู่เคียงข้างกาย
ไม่ไปใหนรักกันนิรันดร์






นางฟ้างาม จากแดนใด ในสวรรค์
จำแลงโฉม โลมลัน พลันเฉิดฉาย
เอื่อนเอ่ยทัก นักเดินทาง ที่ย่างกราย
จึ่งหันซ้าย แลขวา หาเสียงนาง

หากคำถามมีคำตอบ อยากมอบไว้
น้องนางฟ้า จากสรวงใด ถึงได้ว่าง
มีเวลา มาร้อยคำ สำนวนนาง
เอ่ยทายทัก นักย่ำอย่าง อย่างเบาใจ

ยื่นมือให้ ไม่ถึงแน่ แต่จะยื่น
แม่ขวัญยืน จะยื่นกลับ รับมือไหม
หากรังเกียจเดียจฉันท์ คงหวั่นใจ
เดินก้มหน้า หลบหาย ในดงแดน

หากแม้รับ กับน้ำใจ ไมตรีจิต
โปรดสักนิด ยื่นมือมา อ้าควงแขน
ร่วมเดินทาง บนถนน คนไร้แฟน
นักเดินทาง จากต่างแดน ควงแขนกัน...
เราจะร่วมก้าวย่าง บนหนทางแห่งบทกวี จินตนาการและวาที จะมีคู่นักเดินทาง
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
หน้า: [1] 2
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s