ยามดึกดื่นเดือนด้อยหิ่งห้อยหนาว
น้ำค้างพราวราวหญ้ามาเป็นฝอย
ไอละอองฟองหมอกหยอกโปรยปรอย
ใต้ต้นข่อยคอยฝันถึงวันวาน
โอบละมุนอุ่นไอไหล่ทั้งสอง
กอดประคองคล้องเกี่ยวยังเสียวซ่าน
พี่บอกลาไปกรุงมุ่งทำงาน
นี่ก็ผ่านนานปีไร้วี่แวว
ใบข่อยร่วงโรยกราวซบราวหญ้า
อกผวาตารื้นสะอื้นแผ่ว
หรือพี่นั้นปันใจไปอื่นแล้ว
น้องมานแป้วคงแห้วแน่รอแก่ตาย
น้ำค้างพราวราวหญ้ามาเป็นฝอย
ไอละอองฟองหมอกหยอกโปรยปรอย
ใต้ต้นข่อยคอยฝันถึงวันวาน
โอบละมุนอุ่นไอไหล่ทั้งสอง
กอดประคองคล้องเกี่ยวยังเสียวซ่าน
พี่บอกลาไปกรุงมุ่งทำงาน
นี่ก็ผ่านนานปีไร้วี่แวว
ใบข่อยร่วงโรยกราวซบราวหญ้า
อกผวาตารื้นสะอื้นแผ่ว
หรือพี่นั้นปันใจไปอื่นแล้ว
น้องมานแป้วคงแห้วแน่รอแก่ตาย
ก้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
