ในการพบกัน ระหว่าง"เรา"
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤษภาคม 2024, 08:03:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ในการพบกัน ระหว่าง"เรา"  (อ่าน 2928 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
07 มกราคม 2010, 11:43:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« เมื่อ: 07 มกราคม 2010, 11:43:PM »
ชุมชนชุมชน

ในวันนั้น วันที่ ฝนตกพร่ำ
ยังคงย้ำ ความทรงจำ อยู่เสมอ
เป็นวันแรก ที่เรา ได้พบเจอ
เป็นวันแรก ที่เธอ หันมามอง

ความเหิรห่าง ที่ต่าง ระดับชั้น
ความสัมพันธุ์ ไม่ไร้ นัยน์ความสอง
การรู้จัก ที่ไม่มี แม้ครรลอง
การจับจอง ที่ไม่รู้ ว่าสำคัญ

กาลเวลา ล่วงเลย มาหลายปี
พอเสียที กับใจที่ มิเคยผัน
พอเสียที กับการเฝ้า มองทุกวัน
ถึงเวลา เปลี่ยนฝัน มาขอเคียง
^^
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
09 มกราคม 2010, 09:38:AM
sabunrga
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 14



« ตอบ #1 เมื่อ: 09 มกราคม 2010, 09:38:AM »
ชุมชนชุมชน

ระหว่างเราคงเป็นเพียงแค่การพบ
ยากจะลบความผูกพันวันเก่าเก่า
ความรู้สึกที่มีกันระหว่างเรา
เหลือความเศร้าที่ติดค้างอยู่ในใจ

 น้อยใจแล้วด้วย
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
16 มกราคม 2010, 08:18:PM
แพรว >w<
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 35
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 191


ห้ามสามัญ12+*ห้ามจัตวาวรรณ3-*ห้ามตายวรรณ4-


เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 16 มกราคม 2010, 08:18:PM »
ชุมชนชุมชน

ในวันนั้น วันที่ ฝนตกพร่ำ
ยังคงย้ำ ความทรงจำ อยู่เสมอ
เป็นวันแรก ที่เรา ได้พบเจอ
เป็นวันแรก ที่เธอ หันมามอง

ความเหิรห่าง ที่ต่าง ระดับชั้น
ความสัมพันธุ์ ไม่ไร้ นัยน์ความสอง
การรู้จัก ที่ไม่มี แม้ครรลอง
การจับจอง ที่ไม่รู้ ว่าสำคัญ

กาลเวลา ล่วงเลย มาหลายปี
พอเสียที กับใจที่ มิเคยผัน
พอเสียที กับการเฝ้า มองทุกวัน
ถึงเวลา เปลี่ยนฝัน มาขอเคียง
^^




มองเธอมาช้านานผ่านหลายปี
ฉันมองพี่ที่รักประจักษ์เสียง
วันนั้นฉันเกิดเหตุการณ์ซ่านใจเบี่ยง
ได้เดินเอียงเคียงแอบแนบไหล่กัน

ละอองดาวกล่าวกลอนวอนความรัก
แพรวสุดหักอารมณ์ข่มใจหวั่น
ตรงวรรคสุดท้ายที่ได้เขียนกลอนนั้น
ว่า"ถึงเวลาเปลี่ยนผันมาขอเคียง"

ตรงกับใจของแพรวแว่วมองหา
มองพี่ยาพี่มอหกตกใจเลี่ยง
ด้วยพี่เขาเข้ามาทักรู้จักเพียง
น้องสนิทชิดสำเนียงเคียงรักกัน

แต่ว่าไม่เป็นไรใจไม่ท้อ
จะรารอบอกรักพี่มิมีหวั่น
พี่ก็เหมือนจะเข้าใจในคำมั่น
เคยบอกเราอยากรักกันกว่าพี่น้อง

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

จะรัก ก็รัก ไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก - -
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s