Re: ******ผิดที่ฉัน******

ไม่เคยชิมกลอนใด ได้รสหวาน
เพียงแค่อ่านตัวอักษร ซ่อนผสม
ที่มันเผยความรู้สึก ที่ลึกคม
คอยฝังจมอยู่ในใจ ให้เผยมา

ไม่ว่าสุข ทุกข์ร้าว หรือโศกเศร้า
เรื่องของเราที่พานพบ ประสบหา
หรืออดีตกรีดใจ ให้โรยรา
กลั่นออกมาให้เป็นหยด ใส่บทกลอน

เป็นเรื่องราวของชีวิต ลิขิตสร้าง
เป็นตัวเอกหรือตัวนาง ที่วางสอน
กำกับโดยตัวตน ผ่านคนจร
ทุกบทตอนไร้สคริป หยิบต้องดู

เมื่อมันเป็นชีวิต ของคนหนึ่ง
ที่ประสงค์พึงใจ ให้ใครรู้
ผ่านอักษรเป็นกลอน ให้เชิดชู
เปรียบดั่งครูสอนศิษย์ ให้คิดไกล

กลอนของเธอสระสวย ด้วยความหมาย
เมื่อเยื้องกรายได้ตวัด ภู่กันไหน
บทชีวิตของเธอ สะท้อนใจ
เมื่อฉันได้อ่านมัน ไม่ผิดเลย

bluesky

ร้อยลำนำ ตามจริง ในสิ่งเห็น
ดั่งที่เป็น เช่นใจ นี้ใคร่เผย
ทุกถ้อยเรียง เพียงให้เพื่อได้เปรย
พร้อมเอื้อนเอ่ย อธิบาย เพื่อคลายปม

สลักกานท์ ขานริน จินต์โศกเศร้า
ด้วยหทัย คนเหงา เฝ้าขื่นขม
รำพันถึงซึ่งใคร จากใจตรม
คิดคำคม อักษร พร่ำวอนมา

เนื้อความจึง ขาดหวาน สานสัมผัส
ยังข้องขัด สำนวน มากครวญหา
สำนึกใน ใจผิด ที่ติดมา
อักษรา หมองหม่น เปื้อนปนกานท์

ขอขอบคุณ น้ำใจ ในมิ่งมิตร
ที่สะกิด คิดเคียง สำเนียงสาส์น
กำลงใจคอยตอบ เพื่อปลอบมาน
ชื่นวิญญาณ ยิ่งแท้ ไม่แลเลือน

เมื่อเผยปม ประเด็น อย่างเด่นชัด
ยังข้องขัด มิวาย หมายเชือดเฉือน
คงหมดสิ้น เมตตาไม่มาเยือน
ความเป็นเพื่อน คงจบ ยากพบพา....

“สุนันยา”

บางทีการสื่อสาร ทางตัวหนังสือ
อาจะไม่ละเอียด เหมือนการพูดคุยกันจริงๆ
อาจจะทำให้ คนอ่านคิดมาก และเสียใจ โดยที่คนเขียน ไม่ได้เจตนาเลย
ต้องกราบขอ อภัยด้วย นะคะ ถ้าล่วงเกินใคร
ลานกลอน ไม่ได้ผิด ทำไมต้องคิดจากไปด้วย....
ทำไมไม่ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก และสานฝัน ในสิ่งที่ชอบต่อไป
การตัด สินใจบางอย่าง ทำให้ คนที่ ไม่รู้เรื่อง และไม่มีเจตนา ต้อง เสียใจ...
เคารพรัก