ฟ้าสลัว มัวแสง แห่งนวลจันทร์ มีเพียงฉัน ฝันเพ้อ เธอเหินห่าง เห็นภูเขา เงาสะหลัว มัวเลือนราง เหงาอ้างว้าง ร้างไกล ใจตรอมตรม ไกลสุดตา ฟ้าเด่น เป็นสีคราม ใจหวิวหวาม ยามเหงา เฝ้าขื่นขม เธอเลิกรัก ผลักไส ให้ระทม ฟังเสียง ลม พรมคลื่น กลืนน้ำตา มองฟ้าไกล ใจเหงา เฝ้าคิดถึง ใจคะนึง ซึ้งนัก รักห่วงหา มองโขดหิน ถิ่นเก่า เศร้าอุรา คลื่นซัดซ่า พาสะอื้น ยืนคร่ำครวญ หาดไร้จันทร์ ฉันไร้เธอ เหม่อมองดาว ใบมะพร้าว กราวไหว ใจกำสรวล มองเห็นเงา เคล้าคู่ อยู่เย้ายวน ลมโชยหวน ป่วนปั่น กั้นน้ำตา ชลนา ทิชากร  | ระลอกใส ไหลเกลียว หลั่นเรียวคลื่น ครวญครางครืน ตื่นต้อน อ้อนอุษา สลัวเทา เคล้าหม่น ฝนพรำมา สกุณา ถลาเรียง เสี่ยงพิรุณ วายุโบก โยกเยือน ต้องเรือนร่าง สรรพางค์ หวั่นไหว ไร้โอบอุ่น สิ้นคำหอม ล้อมหู ดูละมุน ขาดต้นทุน หนุนใจ ให้ร้าวราน เหม่อมองฟ้า ฝ่าฝน ที่หล่นฝอย กระทบปอย ยอดหญ้า ครายลผ่าน หญ้าคงเหน็บ เจ็บท้อ ทรมาน จะกี่กาล ทานทน ไร้บ่นยิน ยืนสะทก อกใจ ก็ไหวหวั่น เราพบกัน สายไป ร้างไร้สิ้น ทรวงสะท้อน รอนหัก รักพังภิณท์ มาหากิน ถิ่นใต้ ใจยังครวญ "ดิน" |
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
