07 กรกฎาคม 2010, 09:40:PM |
|
|
08 กรกฎาคม 2010, 12:48:PM |
|
|
08 กรกฎาคม 2010, 04:19:PM |
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 586
ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2010, 04:19:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อมีรักธรรมดามาพร้อมหวัง ที่บางครั้งอาจบ่อยปล่อยรักสิง ให้คาดหวังเพียงใจได้แนบอิง น่าเป็นสิ่งไม่ต่างอย่างใครใคร
เพียงแค่มากน้อยบ้างต่างตรงนี้ แล้วท่านพี่นี้ร้อนกลอนบทไหน เคยหรือลวงวิชาคร่าหัวใจ ? ของบางคนเอาไว้ให้รนราน
จึงมาต่อพ้อกลอนให้อ่อนไหว เหมือนเห็นใจใคร่ห่วงพ่วงสงสาร กลัวคาดหวังคลั่งรักแบบดักดาน แล้วดวงมาลย์ฉันจะช้ำเพราะทำตัว
ให้หญิงเผื่อหัวใจ..ชายเผื่อเลือก ? เป็นข้าวเปลือกช่างหมั่นปันรักมั่ว แล้วข้าวสารแค่ทำใจไยกล่าวรัว เรื่องของหัวใจรักยากอย่างนี้
ใจจะเจ็บเหน็บหนาวเปล่าเพราะขาด แต่เพราะบาดมีดคมตรมขยี้ จากมายาคนสร้างอย่างดิบดี หวังล่อลวงท่วงทีพลีรักลวง
เป็นความเห็นของใจอย่าได้โกรธ แอบคิดโหดตัดไมตรีลี้หายล่วง คิดไม่ถูกโปรดอภัยใคร่จงทวง มิคิดจ้วงพี่มังตราระอาใจ
เพราะเห็นนานนานทีพี่พบหน้า หรือเพราะว่ากลอนฉันมันแหยงให้ เกิดร้อนหนาวอ้าวอบรบข้างใน จึงมาไขให้ล่วงห่วงมายา
|
|
|
|
08 กรกฎาคม 2010, 05:11:PM |
มังตรา
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2010, 05:11:PM » |
ชุมชน
|
จะไปไหน ได้เล่า เจ้าแปร์เอ๋ย แม้ไม่เคย พบชิด พิสมัย ที่ตรึงแนบ แอบพ่วง เพราะห่วงใย ไม่มีไฟ ใดใด ในใจเลย
ที่พี่กล่าว เล่าอ้าง บอกทางน้อง ใจพร่ำร้อง แนะหน่วง ไม่ห่วงเฉย ไยน้องคิด ผิดความ ตามที่เปรย โอ้ละเหย เหวยด้วย .......จริงจริง555555555 ........................
|
|
|
|
08 กรกฎาคม 2010, 09:22:PM |
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 586
ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2010, 09:22:PM » |
ชุมชน
|
กลอนคือกลอนขอพี่ชายหายคิดมาก เรื่องความรักมักหลากยากรู้ยิ่ง กระนั้นฉันมิเคยเลยชังชิง ระอารักมักหยิ่งทิ้งหัวใจ
เกิดเป็นคนล้นมีกี่เรื่องราว ที่เหยียบก้าวเข้าหาอุราไหว แม้จะผ่านร้าวรวดปวดเท่าใด แต่ก็ไม่ให้เศร้าเผาใจตน
อารมณ์ศิลป์จินต์สร้างบางครั้งแต่ง เพิ่มแสดงแสร้งเติมเสริมลางหน หาใช่จริงทั้งหมดหยดกมล แต่จริงใจก็ปนคละวนมี
บัดท้ายสุดว่างไว้ให้เติมคำ ? ฉันควรนำคำตอบมอบไหมพี่ หากตอบได้รางวัลปันคนดี คือสิ่งใดกันนี่พี่มังตรา....ฮ่า ๆ
ขอบคุณพี่มังตราจ้า......ส่งคำตอบที่ไหนคะ
|
|
|
|
08 กรกฎาคม 2010, 10:20:PM |
สายใย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 2,699
ช่างเขาเฮอะ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2010, 10:20:PM » |
ชุมชน
|
เป็นความจริงยิ่งแล้วดวงแก้วพี่ หัวใจนี้ตีแผ่ให้แลเห็น มีภาพน้อง ครองเฝ้าทั้งเช้าเย็น ไม่ยากเข็ญ เชิญได้ ผ่าใจดู
ไม่เคยนึกเป็นเหยื่อเพื่อไว้หลอก ทุกคำออกจากใจ แม้ไม่หรู ไม่มีคำ ล้ำเลิศ แพร้วเพริศพรู รักพธู จึงบอก ไม่หลอกลวง
ทุกสิ่งที่ พี่พูด พิสูจน์ได้ จากหัวใจ ดวงเก่า ที่เฝ้าห่วง เพราะหลงรัก ดอกฟ้า สุดาดวง สี่ห้องหวง ทรวงใน มอบให้เธอ
รักที่พี่ มีให้ จนใจช้ำ โดนตอกย้ำ คำหน็บ เจ็บเสมอ ก็สู้ยิ้มแย้มให้อภัยเธอ น้ำตาเอ่อ กลั้นไว้ อย่าไหลริน
เพื่อนที่เขาหวังดีช่วยชี้ชัด เจ้าหมาวัดอย่าไปใฝ่ถวิล ให้ดอกฟ้าสง่าโฉมโน้มมาดิน คงจะสิ้นใจก่อนเขาสอนมา
ถ้ารักหญิงคนไหนเอาไจแลก ใช่เรื่องแปลก รักแรกพบได้คบหา รักจากใจ ใช่อิง สิ่งมายา เชื่อเถิดหนา ว่าใจ พี่ให้น้อง
ฉากสุดท้าย ปลายฝน ยามต้นหนาว น้ำค้างพราว ราวฟ้า ดาราผ่อง สายลมเย็น ยะเยือกไหว สองใจปอง หวังเราสอง ครองกัน นิรันดร์กาล...
|
หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
|
|
|
08 กรกฎาคม 2010, 10:30:PM |
|
|
09 กรกฎาคม 2010, 12:10:AM |
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 586
ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 09 กรกฎาคม 2010, 12:10:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
09 กรกฎาคม 2010, 12:25:AM |
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 586
ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 09 กรกฎาคม 2010, 12:25:AM » |
ชุมชน
|
สวย จริง จริงแน่นิ่ง ชิงคำตอบ ซวย มามอบชอบเติม เสริมภาษา ม้วย รึเปล่าก้าววาง อ้างที่มา หวย สิท่า น่าใช่ หรือไม่กัน
รวย ก็ดู ขัด ขัด แย้งกัดอยู่ ขอไม่รู้ หนูมั่ว กลัวของขวัญ ส่งชิงโชค รถบ้าน อานรางวัล แข่งขันกัน นั้นบอลโลก นี่โรค...(มะสะ) แปร์ (e-no จ้า) มาช่วยชี้คำตอบมอบเอาไว้ แหมเหมาะให้ในนั้นพลันถูกแน่ หากบิดเบือนเลือนผิดไม่คิดแคร์ เพราะเลือกแค่ตอบเราเอาพอใจ
โรคประหลาดสาดสุมหมออุ้มบอก บอลกลิ้งกลอกหลอกตาหานอนไม่ โรคมะแปร์แย่เราเอายังไง ท่าจะเป็นโรคใหม่ให้น่ากลัว
emo_101อ่า...มิน่ารู้สึกแปลก ๆ เหมือนอยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้วัน ๆ สร้างแต่สารละลายแห่งความร้าวฉาน.... ฮ่า ๆ โปรดกำจัดฉันที.................ที่ร๊าก........ก....ก.
|
|
|
|
09 กรกฎาคม 2010, 10:36:AM |
เมฆา...
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 09 กรกฎาคม 2010, 10:36:AM » |
ชุมชน
|
๐๐.. มายาลวง ?? .. ๐๐
๐๐ หนังกลางแปลง แสดงร้อง ในท้องเรื่อง มายาเมือง มนต์เสน่ห์ เล่ห์ความสวย คู่พระนาง ต่างอ้อน ย้อนระทวย ใช้ความสวย รวยหล่อ ป้อเกี้ยวกัน ๐๐ นอนบนเสื่อ เดือนสาด พาดขอนไม้ ดูหนังร่าย คล้ายเมา เหมือนเข้าฝัน พระเอกคึก นึกไป เหมือนใครกัน หน้าเหมือนฉัน หล่อจัง ภวังค์ไป ๐๐ อ้อนนางเอก มะแปร์ แม่แสนสวย โปรดจงช่วย รับรัก จักได้ไหม จะดาวเดือน เกลื่อนฟ้า นภาไกล จะหาให้ หยิบยื่น ทุกคืนวัน ๐๐ ขอเพียงแค่ หัวใจ มีให้ตอบ จะล้อมกรอบ ทรวงใน ให้คงมั่น มีเพียงเรา เท่านั้น กันและกัน ขอยืนยัน สัญญา และสาบาน ๐๐ แล้วนางร้าย ในเรื่อง ก็เคืองโกรธ มาร้องโอด ยอดรัก ชักสงสาร หากทิ้งไป ใจขาด คาดวายปราณ โปรดสงสาร บ้านน้อย คอยห่วงใย ๐๐ จะปลอบใจ ใครเล่า ละคราวนี้ หล่อทั้งที กลับมีรัก ให้ขวักไขว่ ถึงรวยล้ำ แต่ลำบาก ยากหัวใจ พระเอกไทย ใคร่ค้น สับสนความ ๐๐ ยังมิหาย หมายความ ตามสับสน มีอีกคน นางรอง มาร้องถาม สะอื้นอึก พิลึกลั่น บรรยายนาม ว่ามาตาม คนรักคืน ยื่นให้ที ๐๐ ทั้งร่ำร้อง ฟูมฟา ย น้ำลายยืด ช่างใจจืด ใจดำ ทำเมินหนี ใช้ความหล่อ คารม ชมราวี จนนางรอง ยอมพลี มีใจปอง ๐๐ เอาละหว่า งานนี้ มีสามสาว มาร้องป่า ว เล่าอ้าง ต่างแย่งของ แต่ละคน ถือสิทธิ์ คิดครอบครอง ตามทำนอง หนังไทย ฉายกลางแปลง ๐๐ แล้วพระเอก อย่างเรา เอาอย่างไหน นึกแล้วหวั่น ครั่นใจ ใช่แอบแฝง จมเสน่ห์ หนังไทย ร่ายสำแดง จนหน้าแดง ลืมหลง ดงมายา ๐๐ แต่ถ้าหล่อ แล้วลำบาก เหมือนฉากหนัง ขอหันหลัง กลับกุฎี จะดีกว่า อยู่อย่างจน คนอย่างเรา เฝ้าวัดวา สุดแท้แต่ วาสนา จะพาไป... แฮะๆๆ มายาลวงหมาวัด ... *** เมฆา...***
ป.ล. แอบสะดุ้งนิดๆ เมื่อถูกลุงสายใยพาดพิงถึง ฮ่าๆ
|
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
|
|
|
09 กรกฎาคม 2010, 03:36:PM |
|
|
09 กรกฎาคม 2010, 04:56:PM |
|
|
12 กรกฎาคม 2010, 05:19:AM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2010, 05:19:AM » |
ชุมชน
|
มายาลวงบ่วงรัดผูกมัดไว้ ด้วยหัวใจจอมปลอมไม่ยอมเผย เพื่อปลิ้นปอกหลอกใช้ใว้ชมเชย จนล่วงเลยเวลากว่ารู้ทัน
หัวใจเอ๋ยไยโฉดโหดร้ายนัก ลวงให้รักให้หลงให้คงฝัน เพื่อหลอกกินตับไตไปวันวัน รู้ไหมนั่นตายทั้งเป็นเซ่นคนลวง
เราจริงจังจริงใจให้แก่เขา จึงโง่เง่างมงายไม่วายหวง มองเห็นเขาเพลิดเพลินเดินคู่ควง อยากจะช่วงชิงคืนยืนตาลาย
โอ้ เธอจ๋าใจร้ายคล้ายดั่งเสือ ออกล่าเหยื่อเย็นย่ำทั้งค่ำสาย มิสนใจไยดีคนเคียงกาย รักมลายหายลับกับสายลม
รู้อย่างนี้ที่รักเราพักรบ เราเลิกคบเลิกฝันมันขื่นขม หน้ากากเธอบิดเบือนเปื้อนโคลนตม หลุดจากหล่ม มายาลวงพ้นบ่วงมาร
ปรางค์ สามยอด
|
|
|
|
13 กรกฎาคม 2010, 02:30:AM |
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 429
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2010, 02:30:AM » |
ชุมชน
|
หลงภาพลวงห่วงหามายาหลอน บทละครตอนเริ่มประเดิมหวาน ชายเฝ้าเกี้ยวเที่ยวเสาะไพเราะกานท์ พอเนิ่นนานผลาญพล่าเหมือนฆ่ากัน
ส่วนฝ่ายหญิงยิ่งเศร้าเฝ้ามองหา รินน้ำตาอาลัยไห้โศกศัลย์ จากห้วงรักจักเป็นเช่นโลกันตร์ คือโทษทัณฑ์บั่นทอนสะท้อนใจ
มายามนต์ดลจิตด้วยพิษหลง เป่าร่ายลงตรงขวัญเจ้าหวั่นไหว จึงคร่ำครวญจวนสิ้นถวิลนัย สุดแก้ไขไล่ล่าคว้าเพียงเงา
ดูละครย้อนมองแล้วตรองคิด รอยลิขิตจิตหม่นต้องทนเหงา มายาลวงบ่วงพรางกลางใจเรา เถอะจงเอาเศร้าตรมถมลงดิน
|
|
|
|
|