Re: * วันนี้ที่มาถึง *

หายจากบ้าหายซ่ากลับมาบ้าน
แอบอยู่นานไม่กล้าออกมาก่อน
รออีกหน่อยไม่นานตะวันรอน
เข้าพักผ่อนนอนเล่นเช่นก่อนนี้

แต่ใจหนึ่งนั้นหนาไม่กล้าเข้า
ยินดีรับหรือเปล่าเหล่าน้องพี่
มุมานะเกินไปทำไม่ดี
ลุกลนลี้จากไกลไม่ฟังความ

ทุกท่านที่ทักท้วงเป็นห่วงฉัน
ขอร้องกันอย่าไปได้สั่งห้าม
ฤทธิ์แรงบ้าเข้าสิงยิ่งบุ่มบ่าม
จึงหลงตามใจตนพ้นไปไกล

อ่อนระโหยโรยแรงเหมือนแกล้งซ้ำ
พักขนำผุพังข้างธารใส
ทั้งหิวเหนื่อยเมื่อยล้าพาหลับไป
จะฝันหรือมิใช่ใจระแวง

เห็นผีป่าท่าทีนี่ดุร้าย
จิตอาฆาตมาดหมายไม่เสแสร้ง
แล้วมองมาที่ข้านัยน์ตาแดง
กล่าวชัดแจ้งทายท้าเชิงกวี

วรรคต่อวรรคอ้างอิงสิ่งถูกต้อง
ตามครรลองฉันทลักษณ์กำกับนี่
ต่อไม่ได้ครั้งหนึ่งครึ่งนาที
เป็นทาษผีตัวใหญ่ในไพรพง

มีคำหนึ่งนั้นหนามาลงท้าย
หาความหมายไม่ได้คล้ายจิตหลง
เป็นทาษผีหรือนั้นฉันยังงง
สะดุ้งยืนตัวตรงคงฝันร้าย

สงบจิตชั่วครู่อยู่แน่นิ่ง
ลำดับภาพทุกสิ่งที่มุ่งหมาย
งานกวีเราอ่อนนะอย่าดูดาย
ต้องขวนขวายเริ่มใหม่ในเชิงกานท์

จึงกลับมาอีกครั้งเหตุพลั้งผิด
ขออย่าคิดผลักไสไปพ้นผ่าน
รับเป็นศิษย์ใหม่หนาอย่าช้านาน
จูงมือผมเข้าบ้านเถอะครับคุณ.

นพ
13มิ.ย.56