มองคลื่นซัดหาดทรายที่ชายน้ำ
ดุจลำนำพร่ำเพรียกคอยเรียกหา
ยินเสียงคลื่นดังแว่วแผ่วไกลมา
หนาวอุรายิ่งนักเกินหักใจ
ริมชายหาดบ้านกรูดยังดูดดื่ม
ไม่เคยลืมสัมพันธ์เฝ้าฝันใฝ่
สุดคิดถึงยิ่งนักรักคนไกล
รู้หรือไม่คนท้อ
รอชายเล
อยากจะสร้างปราสาททรายที่ชายน้ำ
กลัวคลื่นซ้ำสาดทะลักจนหักเห
ไม่อาจต้านคลื่นไหวที่ถ่ายเท
ปราสาทเซทะลายล้มร่วงจมดิน
จะกลับมาตามฝันที่บ้านกรูด
มาพิสูจน์ในรักหากถวิล
ถึงแม้นว่าความหวังแทบพังภินท์
ก็ไม่สิ้นใจรักหากเธอรอ
--- ณัชชา ---
หากทว่าปราสาทพินาศสิ้น
ถูกกลืนกินด้วยคลื่นในคืนท้อ
แต่ซากทรายใกล้เคียงคงเพียงพอ
ที่จะก่อสร้างใหม่ในใจเรา
คิดถึงบ้างบางคืนที่คลื่นสาด
มองชายหาดเย็นเฉียบจนเงียบเหงา
ดาวเดือนดับอับปางลมบางเบา
ลบรอยเท้าจางหายเมื่อทรายกลืน
ร้องเรียกวันกลับมาก่อนตาหลับ
ความเหงาจับใจเพียงยินเสียงคลื่น
เสียงครวญคร่ำน้ำค้างตอนกลางคืน
ปลุกใจตื่นตื้นตันคงฝันไป
เขาลืมหลงตรงไหนหัวใจเขา
หรือเพียงเราเท่านั้นที่หวั่นไหว
หากเขายังหลงเหลือเศษเยื่อใย
ถามหัวใจเธอบ้างอย่าจางรัก
----ฤทธิ์ สีดวง---
