"...ฉันยังอยู่ตรงนี้...ที่เธอเศร้า..."
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 06:29:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "...ฉันยังอยู่ตรงนี้...ที่เธอเศร้า..."  (อ่าน 8532 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
31 สิงหาคม 2011, 09:36:PM
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« เมื่อ: 31 สิงหาคม 2011, 09:36:PM »
ชุมชนชุมชน




ฉันยังอยู่ตรงนี้…ที่เธอเศร้า

........................

หลังจากผ่านงานเนื่องเรื่องสมอง
น้ำเจิ่งนองมองดูเหมือนผู้สร้าง
สายสวรรค์สรรเน้นเป็นเส้นวาง
ต้องยืนห่างจากฟาก, ซากอุดม

หมอกควันจางหายไปไกลไม่ถูก
ร้าวกระดูกผูกแขนอย่างแสนขม
นั่งแข็งขึงตึงแน่นแก่นอารมณ์
ทักสายลมทมท้อ, อย่างพอควร

ปรับสายตาเพ่งพิศพินิจแน่ว
ลมหายใจผ่าวแผ่วแว่วโหยหวน
ยามนี้ความง่วงหลับกับชักชวน
ท่ามกลางมวลอากาศ, แทบบาดใจ

เกิดคำถามมากมายอยู่ภายหน้า
เห็นน้ำตาแก้มนิ่มจะปริ่มไหล
เสียงสะอื้นชื้นหาทอดอาลัย
ความเป็นไปไม่ตอบ, แม้ขอบคุณ

หรือลำบากมากพอเสียงคลอสั่น
รู้สึกมันเร้นหลบไม่อบอุ่น
อยู่ในโลกอ่อนล้าแสนทารุณ
รุ่งอรุณหนุนรับ, กลับไม่เจอ

กลางสายฝนหล่นร่วงเธอหน่วงหนัก
สิ้นความรักศรัทธามาเสนอ
ถูกพรากฝันพันธะจนละเมอ
ชีวิตเธอไม่สุข, เหมือนทุกที

หรือทุกสิ่งนิ่งงันสั่นสะท้าน
หลงเจือจานความโศกโลกเต็มที่
เห็นน้ำตาไหลตกหมกชีวี
เหมือนว่ามีชีวิต, สนิทดำ

ความรู้สึกห่วงใยอยากให้รับ
เธอจงหลับสักตื่นในคืนค่ำ
ละทิ้งความเปล่าเฉยอย่างเคยทำ
ก่อนจะต้องบอบช้ำ, ถูกซ้ำเติม

ฉันยังอยู่ตรงนี้ที่เธอเศร้า
อยู่ในเงาทั้งหมดไม่ลดเพิ่ม
อยู่ในยามหมองหม่นเป็นคนเดิม
อยู่เพื่อเสริมเพื่อสร้าง, ไม่ร้างรา

ค่ำคืนที่ตระหนกคอยปกปัก
ส่งความรักแวะเวียนติเตียนหา
อาจเป็นเพียงสายลมพรมพัดพา
ในวันที่อ่อนล้า, จะมาเยือน!!


......................

 อายแบบน่ารักซึ้งๆ


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สะเลเต, ระนาดเอก, สุนันยา, amika29, ♥หทัยกาญจน์♥, Design with love ᵔᴥᵔ, กาญจนธโร, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ไพร พนาวัลย์, คันไถ, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, Music, คนกันเอง.., ดาว อาชาไนย, คอนพูธน

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
31 สิงหาคม 2011, 11:41:PM
Design with love ᵔᴥᵔ
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 186
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 288


~Eyerything I See~


KhwAn TK Dee
« ตอบ #1 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2011, 11:41:PM »
ชุมชนชุมชน


ฉันยังอยู่ตรงนี้ที่เคยเศร้า
ยังนั่งเหงาทอดเงาอย่างเหนื่อยล้า
ยังคงอยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวกายา
นั่งมองฟ้ามืดครึ้มซึมในใจ

มีบ้างบางครั้งต้องทนเจ็บ
ทนหนาวเหน็บเก็บน้ำตาแทบไม่ไหว
มีบ้างบางครั้งอยากมีใคร
จับมือไว้พร้อมวางใจไว้ให้กัน

เพียงแค่นี้คนที่ยังรออยู่
ที่ทำรักทุกอณูให้เหมือนฝัน
เพียงแค่ความห่วงหาและผูกพัน
ที่เห็นฉันสำคัญมากกว่าใคร

                           with love"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : plang, กาญจนธโร, ♥หทัยกาญจน์♥, amika29, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ไพร พนาวัลย์, คันไถ, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ภู กวินท์, --ณัชชา--, Music, ระนาดเอก, คนกันเอง.., สะเลเต, คอนพูธน

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

`°.•°•.★* Love Me Love My TK.DEE My Family Forever *★ .•°•.°´
31 สิงหาคม 2011, 11:56:PM
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2011, 11:56:PM »
ชุมชนชุมชน

ฉันรออยู่  ที่ตรงนี้  ยามเธอเศร้า
จะนั่งเฝ้า  พะเนาพะนอ  มิแปรผัน
ดูแลเธอ  ห่วงใยเธอ  ทุกคืนวัน
เธอและฉัน  มิจากกัน  จนเธอคลาย

ขอให้เธอ  คลายจากทุกข์  ที่แสนโศรก
วิปโยค  พาฉันเศร้า  เหงาหงอยหน่าย
จะอยู่คู่  เคียงข้างเธอ  จนวันตาย
ให้เธอคลาย  จากเหงาเศร้า  ฉันขอลา

เมื่อวันใด  ที่เธอเศร้า  ให้นึกถึง
ฝากถ้อยคำ  รำพึง  ถวิลหา
มีคนรัก  คอยหวงห่วง  ดั่งแก้วตา
ขอสัญญา  อยู่เคียงเธอ  วันเศร้าใจ

หทัยกาญจน์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, กาญจนธโร, ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ภู กวินท์, --ณัชชา--, Music, ระนาดเอก, คนกันเอง.., สะเลเต, ดาว อาชาไนย, m1, คอนพูธน, amika29

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
01 กันยายน 2011, 09:55:PM
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« ตอบ #3 เมื่อ: 01 กันยายน 2011, 09:55:PM »
ชุมชนชุมชน


ฉันยังอยู่ตรงนี้ที่เคยเศร้า
ยังนั่งเหงาทอดเงาอย่างเหนื่อยล้า
ยังคงอยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวกายา
นั่งมองฟ้ามืดครึ้มซึมในใจ

มีบ้างบางครั้งต้องทนเจ็บ
ทนหนาวเหน็บเก็บน้ำตาแทบไม่ไหว
มีบ้างบางครั้งอยากมีใคร
จับมือไว้พร้อมวางใจไว้ให้กัน

เพียงแค่นี้คนที่ยังรออยู่
ที่ทำรักทุกอณูให้เหมือนฝัน
เพียงแค่ความห่วงหาและผูกพัน
ที่เห็นฉันสำคัญมากกว่าใคร

with love"


เธอจะอยู่เกาะกลางข้างถนน
หรืออยู่บนปลอกหมอนนอนร้องไห้
อยู่ในโลกคราค่ำนั่งทำใจ
กรีดร้องในประสาท, หรือหวาดกลัว

จะยื่นมือเข้าจับพร้อมปรับทุกข์
แนบแขนซุก ขึ้นอก ผงกหัว
ซบลงบ่าพาหลับเข้ากับตัว
คืนเมามัวยั่วยุ, ปะทุมา

ความรู้สึกเจ็บแปลบจนแอบร้อง
น้ำเจิ่งนองไหลเล็มขึ้นเต็มหน้า
ความผิดหวังคั่งค้างอยู่กลางตา
ธรรมดาของมนุษย์, หยุดเสียที

ความงดงามทุกสิ่งไม่ทิ้งช่วง
ใช่ว่าล่วงเข้าสู่ประตูผี
หากแต่ความสมหวังก็ยังมี
รอให้ถึงพรุ่งนี้, ชี้ชะตา!!

....................

 ไฮปาร์ค...ย๊าก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กาญจนธโร, --ณัชชา--, Music, ระนาดเอก, คนกันเอง.., ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, สะเลเต, ดาว อาชาไนย, amika29, Design with love ᵔᴥᵔ

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
01 กันยายน 2011, 10:10:PM
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« ตอบ #4 เมื่อ: 01 กันยายน 2011, 10:10:PM »
ชุมชนชุมชน

ฉันรออยู่  ที่ตรงนี้  ยามเธอเศร้า
จะนั่งเฝ้า  พะเนาพะนอ  มิแปรผัน
ดูแลเธอ  ห่วงใยเธอ  ทุกคืนวัน
เธอและฉัน  มิจากกัน  จนเธอคลาย

ขอให้เธอ  คลายจากทุกข์  ที่แสนโศรก
วิปโยค  พาฉันเศร้า  เหงาหงอยหน่าย
จะอยู่คู่  เคียงข้างเธอ  จนวันตาย
ให้เธอคลาย  จากเหงาเศร้า  ฉันขอลา

เมื่อวันใด  ที่เธอเศร้า  ให้นึกถึง
ฝากถ้อยคำ  รำพึง  ถวิลหา
มีคนรัก  คอยหวงห่วง  ดั่งแก้วตา
ขอสัญญา  อยู่เคียงเธอ  วันเศร้าใจ

หทัยกาญจน์



เมื่อหนทางอับจนทนไร้ค่า
เพียงสบตาครั้งก่อนก็อ่อนไหว
หันมองอีกฝากฝั่งเหมือนดั่งไฟ
ที่ร้อนในอณู, แม้ครู่เดียว

ในค่ำคืนเหน็บหนาวปวดร้าวแผล
เพียงดูแลทักทายก็หายเปลี่ยว
บนโลกที่สมมุติดุจคมเคียว
บาดจนเกลียวเลี้ยวหลุด, แทบหยุดเดิน

เพียงได้ยินถ้อยคำขึ้นนำจิต
ให้ชีวิตคิดตกไม่หกเหิน
ทุกสำเนียงเสียงบอกไม่หยอกเอิน
ฟังจนเพลินให้สู้, อย่างรู้ดี

รู้เหตุผลวันนี้ที่ตระหนัก
เพียงความรักน้อยนิดไม่คิดหนี
เพื่อจุดหมายปลายทางวางชีวี
เผยท่าทีเข้าปลอบ, พร้อมขอบคุณ!!


.......................

 เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, --ณัชชา--, ระนาดเอก, คนกันเอง.., ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, สะเลเต, ดาว อาชาไนย, amika29, ♥หทัยกาญจน์♥

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
01 กันยายน 2011, 10:26:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #5 เมื่อ: 01 กันยายน 2011, 10:26:PM »
ชุมชนชุมชน

เธอจะอยู่ตรงไหนฉันไม่ว่า
แต่สัญญาถ้อยคำห้ามเหลวไหล
เรื่องของบัตรผ่านประตูดูสัตว์ไง
ว่าจะให้บอกย้ำจำได้ดี

คำสัญญาพูดไว้มิได้เขียน
ฉันยังเพียรทวงถามย้ำถ้วนถี่
ไม่คิดตังค์ ด้วยนะจะให้ฟรี
โปรดดูบ้านเลขที่..ในพีเอ็ม

natcha

เธอนั่นแหละจ้ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, ระนาดเอก, คนกันเอง.., ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, กาญจนธโร, รพีกาญจน์, สะเลเต, ดาว อาชาไนย, คอนพูธน, amika29

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

01 กันยายน 2011, 10:27:PM
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« ตอบ #6 เมื่อ: 01 กันยายน 2011, 10:27:PM »
ชุมชนชุมชน

ฉันยังอยู่ตรงนี้ที่เธอเศร้า


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก, --ณัชชา--, คนกันเอง.., ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, กาญจนธโร, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
02 กันยายน 2011, 12:42:AM
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« ตอบ #7 เมื่อ: 02 กันยายน 2011, 12:42:AM »
ชุมชนชุมชน

ฉันรออยู่  ที่ตรงนี้  ยามเธอเศร้า
จะนั่งเฝ้า  พะเนาพะนอ  มิแปรผัน
ดูแลเธอ  ห่วงใยเธอ  ทุกคืนวัน
เธอและฉัน  มิจากกัน  จนเธอคลาย

ขอให้เธอ  คลายจากทุกข์  ที่แสนโศรก
วิปโยค  พาฉันเศร้า  เหงาหงอยหน่าย
จะอยู่คู่  เคียงข้างเธอ  จนวันตาย
ให้เธอคลาย  จากเหงาเศร้า  ฉันขอลา

เมื่อวันใด  ที่เธอเศร้า  ให้นึกถึง
ฝากถ้อยคำ  รำพึง  ถวิลหา
มีคนรัก  คอยหวงห่วง  ดั่งแก้วตา
ขอสัญญา  อยู่เคียงเธอ  วันเศร้าใจ

หทัยกาญจน์



เมื่อหนทางอับจนทนไร้ค่า
เพียงสบตาครั้งก่อนก็อ่อนไหว
หันมองอีกฝากฝั่งเหมือนดั่งไฟ
ที่ร้อนในอณู, แม้ครู่เดียว

ในค่ำคืนเหน็บหนาวปวดร้าวแผล
เพียงดูแลทักทายก็หายเปลี่ยว
บนโลกที่สมมุติดุจคมเคียว
บาดจนเกลียวเลี้ยวหลุด, แทบหยุดเดิน

เพียงได้ยินถ้อยคำขึ้นนำจิต
ให้ชีวิตคิดตกไม่หกเหิน
ทุกสำเนียงเสียงบอกไม่หยอกเอิน
ฟังจนเพลินให้สู้, อย่างรู้ดี

รู้เหตุผลวันนี้ที่ตระหนัก
เพียงความรักน้อยนิดไม่คิดหนี
เพื่อจุดหมายปลายทางวางชีวี
เผยท่าทีเข้าปลอบ, พร้อมขอบคุณ!!


.......................

 เคารพรัก


ฉันยังอยู่  ที่ตรงนี้  ที่เธอเศร้า
ถ้าเธอเมา  รักหนัก  จะเกื้อหนุน
ฉันจะรอ  ปลอบประโลบ  อุ่นละมุน
แอบอกอุ่น  ให้เธอหนุน  ยามเศร้าใจ
ฉันยังอยู่   ที่เดิม  ณ  ตรงนี้
ถ้าเธอมี  ปัญหา  ถ้าโถมใส่
ให้เธอนึก  ถึงฉัน  ยังห่วงใย
มีอะไร  วานบอก  อยากดูแล

หทัยกาญจน์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, กาญจนธโร, รพีกาญจน์, สะเลเต, ดาว อาชาไนย, amika29

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
02 กันยายน 2011, 10:28:AM
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,472



poem.archanai?fref=ts
« ตอบ #8 เมื่อ: 02 กันยายน 2011, 10:28:AM »
ชุมชนชุมชน

เธอจะอยู่ตรงไหนฉันไม่ว่า
แต่สัญญาถ้อยคำห้ามเหลวไหล
เรื่องของบัตรผ่านประตูดูสัตว์ไง
ว่าจะให้บอกย้ำจำได้ดี

คำสัญญาพูดไว้มิได้เขียน
ฉันยังเพียรทวงถามย้ำถ้วนถี่
ไม่คิดตังค์ ด้วยนะจะให้ฟรี
โปรดดูบ้านเลขที่..ในพีเอ็ม

natcha

เธอนั่นแหละจ้ะ
มากับพี่ดีกว่าพี่น่ะเก่ง
มีบัตรเบ่งอย่าตรมเหมือนงมเข็ม
ดูเสือหมีควายป่ากินหญ้าเล็ม
ดูปูเค็มก็ได้ในส้มตำ

บ้านเลขที่ที่ไหนไม่เห็นบอก
ชอบพูดหลอกเรื่อยไปไม่เห็นขำ
ว่าจะบอกเหตุใดไม่เห็นจำ
สัญญาคำพูดไหงไม่เห็นมี

    Dow archanai

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, คอนพูธน, ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, amika29

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s