เจ้าพริ้วล่อง..ท่องถิ่น..แผ่นดินอื่น
ทุกวันคืน..จําใจ..ไกลถิ่นฐาน
จากเพื่อนพ้อง..น้องพี่..มิตรวงศ์วาน
ฤาสําราญ..อย่างไร..สไบแพร
อยู่ท่ามกลาง..คนฝรั่ง..พวกดั้งขอ
วาจาส่อ..เสียดใจ..แต่ไม่แพ้
คอยเก็บงํา..พรํ่าบอก..อย่าอ่อนแอ
คําหยามหมิ่น..รังแก..คือพลัง
จะเดินหน้า..พริ้วไหว..ไม่หวั่นเกรง
นี่แหละเลือด..นักเลง..ฤาหยุดยั้ง
ความเป็นไทย..เมืองทอง..ยังร้องดัง
แม้ฝรั่ง..หน้าไหน..ไทยหรือกลัว
ทุกวันคืน..จําใจ..ไกลถิ่นฐาน
จากเพื่อนพ้อง..น้องพี่..มิตรวงศ์วาน
ฤาสําราญ..อย่างไร..สไบแพร
อยู่ท่ามกลาง..คนฝรั่ง..พวกดั้งขอ
วาจาส่อ..เสียดใจ..แต่ไม่แพ้
คอยเก็บงํา..พรํ่าบอก..อย่าอ่อนแอ
คําหยามหมิ่น..รังแก..คือพลัง
จะเดินหน้า..พริ้วไหว..ไม่หวั่นเกรง
นี่แหละเลือด..นักเลง..ฤาหยุดยั้ง
ความเป็นไทย..เมืองทอง..ยังร้องดัง
แม้ฝรั่ง..หน้าไหน..ไทยหรือกลัว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
