หนาวเหน็บหนอแน่นเข้า ในทรวง
เย็นยะเยียบใยยวง สี่ห้อง
น้ำมูกมักทะลวง ย้อยหยด
มือยกขึ้นเช็ดป้อง แย่แล้วไม่ทัน
ดันไหลลงทิ่มเข้า ปากไป
ลิ้นก็เลียทันใด ไม่ช้า
กลืนกินก่อนฝืนใจ เต็มที่
รสอร่อยกว่าหญ้า ยิ่งเย้ายวนใจ
ปวดหลังยังจักต้อง ทนเอา
ปวดทั่วไม่บรรเทา หนักอึ้ง
ปวดจิตนั่งซึมเซา จริงแน่
ปวดปั่นปากบอกซึ้ง เบื่อแท้ใจคน
พันทอง
๒๙/๑๒/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
