[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เขียนชีวิต]

เมื่อเธอได้เปิดประตูแห่งการตื่นรู้นั้นแล้ว
เมื่อเธอเดินเข้าไปในดินแดนแห่งสัจจะนั้นแล้ว
เธอเองก็คงต้องรอเสียสักพัก ซึ่งไม่อาจรู้ได้ ว่าจะนานสักเท่าไร
เพื่อให้สายตาได้คุ้นชินกับแสงสว่างอันจ้า
ซึ่งมีบางคนไม่น้อย ที่หันหลังให้มัน เพียงเพราะมันสว่างเกินไป
แต่นั่นไม่ใช่เธอแน่ ฉันเชื่อ เชื่อในเธอเสมอ
อดทนรอเวลา.. ที่รัก เวลาแห่งสภาวะอันไร้เขตคั่น ของความรัก

เมื่อเธอคุ้นชินและเป็นหนึ่ง กับสัจจะภาวะอันอบอุ่นนั้นแล้ว
เมื่อเธอได้อยู่ในโมงยามแห่งชีวิตที่แท้นั้นแล้ว
เธอเองก็ยังคงต้องส่งมอบความรัก อันสงบ และเบิกบาน
เพื่อเติมเต็มหัวใจเหล่าผู้กระหาย ที่เดินตามคำเชิญชวน
เมื่อครั้งเธอยังอยู่ต่อหน้าบานประตูแห่งความจริงอันวิจิตร
เธอต้องช่วยเหลือพวกเขา ต้องรักพวกเขา
ด้วยหัวใจที่อิ่มเต็มของเธอ สิ่งนี้จะไม่ยากเลย ฟังเสียงหัวใจอย่างสงบเงียบ

เมื่อเธอได้เดินเข้าสู่ดินแดนพันธะสัญญาที่แท้
และเป็นหนึ่งเดียวในความรักที่ไร้เขตคั่น
พระเจ้าจะทรงตรัสกับเธอ.. ด้วยความสงบเงียบ และความการุณ
เสียงกระซิบแห่งพระองค์จะเติมเต็มหัวใจเธอ
ทั้งยามหลับแลยามตื่น เธอจะคงเป็นคนโปรด
โมงยามแห่งความรักจะมาสู่เธอ
ท่ามกลางฝูงชน เธอจะมองเห็นความรัก
ท่ามกลางสรรพสิ่งรอบกาย เธอจะมองเห็นความรัก

หากวันนั้นมาถึง.. ได้โปรด เธอ
โปรดจงทักทายฉัน ด้วยถ้อยคำที่เรียบง่ายที่สุด

สวัสดี.. ความรัก