ประภาคาร งานเข้า เจ้าปวดหัว
ปวดทั้งตัว ทั่วถึง พึ่จึงห่วง
คอยสอดแนม แซมจ๋า อย่าลาล่วง
สุดาดวง ควงไข้ จนใจเบลอ
ปวดทั้งนอก ทั้งใน หทัยรวด
อย่างยิ่งยวด กวดช้ำ จนพร่ำเพ้อ
พาราเซตามอล ถอนยังเก้อ
ยากปรนเปรอ ความอยาก ที่ตรากตรำ
มิแตกต่าง ทางพี่ ที่ลำบาก
ตัณหามาก ยากแท้ จะแก้ช้ำ
แต่งบทกลอน สอนจิต คิดประจำ
หวังพระธรรมโอสถ รดใจนาง
บูราพาท่าพระจันทร์ จำนรรจ์แจ้ง
สิ่งแสลง แฝงตน กมลหมาง
คือพะวง หลงมั่น ในสรรพางค์
มิปล่อยวาง ว่างเว้น เห็นความจริง
รัตนาวดี มีความฝัน
แต่ยังหวั่น ใจพี่ ที่กลอกกลิ้ง
รักแล้วหน่าย กลายพันธุ์ หวั่นประวิง
ใจไม่นิ่ง ลิงหลอก บอกคือชาย
ชายรักจริง หญิงเอย เผยให้รู้
อย่าอดสู ตัดรัก พักใจหาย
อันบุรุษ สุดยอด กอดรักตาย
มีมากมาย หลายล้น บนโลกา
อยากปลอบใจ คล้ายคุณดาว สาวคงสน
แต่เพราะจน เงินทอง ต้องผวา
หวั่นสาวเมิน เหินห่าง บางเวลา
กินน้ำตา ต่างข้าว ยามร้าวรอน
"มุนีน้อย"
ปวดทั้งตัว ทั่วถึง พึ่จึงห่วง
คอยสอดแนม แซมจ๋า อย่าลาล่วง
สุดาดวง ควงไข้ จนใจเบลอ
ปวดทั้งนอก ทั้งใน หทัยรวด
อย่างยิ่งยวด กวดช้ำ จนพร่ำเพ้อ
พาราเซตามอล ถอนยังเก้อ
ยากปรนเปรอ ความอยาก ที่ตรากตรำ
มิแตกต่าง ทางพี่ ที่ลำบาก
ตัณหามาก ยากแท้ จะแก้ช้ำ
แต่งบทกลอน สอนจิต คิดประจำ
หวังพระธรรมโอสถ รดใจนาง
บูราพาท่าพระจันทร์ จำนรรจ์แจ้ง
สิ่งแสลง แฝงตน กมลหมาง
คือพะวง หลงมั่น ในสรรพางค์
มิปล่อยวาง ว่างเว้น เห็นความจริง
รัตนาวดี มีความฝัน
แต่ยังหวั่น ใจพี่ ที่กลอกกลิ้ง
รักแล้วหน่าย กลายพันธุ์ หวั่นประวิง
ใจไม่นิ่ง ลิงหลอก บอกคือชาย
ชายรักจริง หญิงเอย เผยให้รู้
อย่าอดสู ตัดรัก พักใจหาย
อันบุรุษ สุดยอด กอดรักตาย
มีมากมาย หลายล้น บนโลกา
อยากปลอบใจ คล้ายคุณดาว สาวคงสน
แต่เพราะจน เงินทอง ต้องผวา
หวั่นสาวเมิน เหินห่าง บางเวลา
กินน้ำตา ต่างข้าว ยามร้าวรอน
"มุนีน้อย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
