มีดวงใจ หนึ่งดวง คอยห่วงหา
มีดวงตา หนึ่งคู่ รู้มองเห็น
มีหน้าต่าง หัวใจ ให้เช้าเย็น
ถึงลำเค็ญ อย่างไร ไม่เคยท้อ
ยามเธอสู้ รู้ไหม ใจฉันส่ง
ฤทัยตรง มุ่งไป ให้เธอหนอ
อย่าได้หวั่น อันใด หวังให้รอ
สองมือขอ หยิบฝัน แบ่งปันไป
เป็นน้ำเย็น ฉ่ำรด หยดหยาดเหยาะ
เกี่ยวลงเกาะ กึ่งกลาง อย่าร้างไหว
เหนื่อยหยุดพัก ซักครู่ ตรองดูไป
ยากเพียงใด ใจมุ่ง พุ่งสุดแรง
เป็นพลัง ทั้งหมด หยดถึงเนื้อ
เป็นยาเจือ จุนกาย ให้คลายแหนง
เป็นทุกสิ่ง อย่าขลาด หวาดระแวง
เป็นกำแพง แฝงฝาก หากต้องการ
ยามเธอท้อ มองดาว ที่พราวพร่าง
จันทร์กระจ่าง กลางหาว จงห้าวหาญ
ให้แข็งแกร่ง ดั่งตะวัน กลั่นดวงมาน
ให้ทนทาน ดุจภูผา หิมาลัย
๖/๐๖/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
