รอยเคียว เกี่ยวเป็นแผล..แค่ช้ำ
รอยคำ เกี่ยวใจ..ให้เปล่าเปลี่ยว
รวงข้าวชูช่อเฝ้ารอเคียว
ใจเดียวเฝ้ารอคนพ้อคำ
หนีไกลหายห่างอย่างเมินเฉย
กระไรเลยมิหวนน้องครวญคร่ำ
จากไกลไม่จดใจหมดจำ
คมคำเกี่ยวทิ้ง..หญิงรันทด
แซม
หายไปไหน..นานนะคะ พี่บูร์..
miss you ค่ะ...
miss you ค่ะ...