[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ข้าพเจ้า]

 ด้วยข้าน้อยเป็นห่วงช่วงรอยต่อ
กลัวเหล่ากอหน่อกวีไร้ที่พึ่ง
กลัวนักกลอนจรจาก ฟากรำพึง
กลัวสูญซึ่งบทประพันธ์อันตระการ

เห็นเหล่าพี่ลี้ลับทีละรุ่น
ขาดสมดุลดาวเดือนเคลื่อนประสาน
เหลือเม็ดเบี้ยเรี่ยรายปลายกระดาน
ม้าเรือโคนอันตรธานหมดงานคิด

ฉะนี้แลสิ้นแล้วแก้วสีรุ้ง
ฉะนั้นแลวันพรุ่ง จึงเพี้ยนผิด
ค่อยเสื่อมสูญงานดีทีละนิด
เกิดวิกฤตศาสตร์ศิลป์ ว่า..สิ้นแล้ว

  ก้านกล้วย