เหมือนของเก่าเปล่าเปลี่ยวหมดเหลียวหลง
ถูกกระชากลากลงปลงถวิล
ต้องร่อนเร่เหว่ว้าน้ำตาริน
เที่ยวโบยบินถิ่นกว้างสุดว้างใจ
เคยเคียงแอบแนบฤดีเป็นที่หนึ่ง
นิจคะนึงซึ้งดวงมานเกินขานไข
ทุกที่ทางหว่างจิตสนิทใน
มิห่างไกลไห้หาร่ำจาบัลย์
ครั้นพอถึงซึ่งวันสำคัญลด
รักถอยถดหมดงามแล้วความฝัน
มาพร้อมตื่นขื่นโหมเข้าโรมรัน
จู่ประจัญขวัญหายสลายเลือน
คงมิต่างอย่างเช่นเป็นแมวหง่าว
สุดเปลี่ยวเปล่าร้าวใจหาใดเหมือน
ทุกทุกที่มีแต่จะแชเชือน
ต่างแลเลือนเบือนหน้าสิ้นอาลัย...
บูรพาฯ(แมวหง่าวร้าวรัก)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
