มาหนึ่งปีมีกลอนเกือบสี่พัน
สิบกว่ากลอนต่อวันนั่นเชียวหนา
ลุงอยู่เกือบสามปีมีวันล้า
แทบไม่มีน้ำยาจะฝ่าฟัน
คะแนนกลอนร้อนจี๋วิ่งรี่ไหล
บ้านกลอนไทยคึกคักเหล่านักฝัน
ทั้งหน้าเก่าหน้าใหม่วิ่งไล่กัน
เจอ “น้องพัน”แสนสนุกทุกบทกลอน
ชอบที่เธอมีน้ำใจน้องใหม่มอบ
เธอรีบตอบรีบต่อพะนอป้อน
ทั้งแนะนำ,เมตตา,ใส่อาทร
ทั้งออดอ้อนรุ่นพี่ไม่รีรอ
เธอเสมือนสีสันในวันเหงา
เธอเสมือนดั่งเงาคอยเฝ้าหอ
เธอเสมือนดั่งยามตามหยอกล้อ
เธอเสมือนดั่งตอที่ตำตา
เมื่อมาใหม่ใครเขาเฝ้าหมั่นไส้
คนอะไรอีโรติก.ระริก.ซ่า
มีหลังไมค์เข้าถล่ม,ถ่มวาจา
เธอตั้งหน้าเขียนกลอนให้ต้อนตือ
มาบัดนี้,วันไหนไม่เห็นหน้า
ต่างถามหาจ้าละหวั่น “เจ้าพันดื้อ”
หายไปไหนเล่าหนอ,ไม่ออ อือ
พอเห็นชื่อโล่งใจไม่เหงาแล้ว
ขอแสดงความยินดีที่เหนียวแน่น
ให้เหล่าแฟนชาวกลอนไม่นอนแห้ว
เห็น “พันทอง”มองมานัยน์ตาแวว
เชิญมาแจวมาพายรำบายกลอน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
