....ลมราตรี....
มนตรา ราตรี มิหยั่งได้
กี่ใจล่วงลอยละห้อยโหย
มิใช่เพียง ลมพัด โบกโบย
เฉื่อยโชย โรยล้า จนฟ้าแดง
นี่หนาวเนื้อ เนื้อกายยังไออุ่น
ที่ร้อนกรุ่น กรุ่นไฟ ก็ให้แสง
แต่หนาวใจ ใจเจ็บ ราวเล็บแทง
ที่ร้อนอก ร้อนแรง กว่าแสงไฟ
....เทโพ....
มนตรา ราตรี มิหยั่งได้
กี่ใจล่วงลอยละห้อยโหย
มิใช่เพียง ลมพัด โบกโบย
เฉื่อยโชย โรยล้า จนฟ้าแดง
นี่หนาวเนื้อ เนื้อกายยังไออุ่น
ที่ร้อนกรุ่น กรุ่นไฟ ก็ให้แสง
แต่หนาวใจ ใจเจ็บ ราวเล็บแทง
ที่ร้อนอก ร้อนแรง กว่าแสงไฟ
....เทโพ....