ยามใดคิดว่าตนคนกวี
ทุกวลีที่เขียนเวียนมาหลอน
ยามใดเขียนอ่านเล่นเป็นบางตอน
หลากสลอนคำขานสานอารมณ์
ก็เราเขียนเพียรหมายได้สุขสันต์
เขียนอ่านกันฉัน-เธอ เออสุขสม
เป็นกวีที่ไหนใครปรารมภ์
เพราะอย่างผมไกลห่างทางกวี
จึงเขียนกลอนกล่อมกันวันเหงาเหงา
เขียนมาเย้าหยอกเอินเกินสุขี
สิ่งได้รับกับตนล้นยินดี
ได้พาทีเพื่อนพ้องทำนองกานท์
จึงกวีคนใดอาจไม่สม
หากจะหวังคำชมบ่มคำหวาน
จาก “ริมโขง” โล่งไหลในกระดาน
ขอกราบกรานไว้ก่อน..ไม่หลอนกัน..
ทุกวลีที่เขียนเวียนมาหลอน
ยามใดเขียนอ่านเล่นเป็นบางตอน
หลากสลอนคำขานสานอารมณ์
ก็เราเขียนเพียรหมายได้สุขสันต์
เขียนอ่านกันฉัน-เธอ เออสุขสม
เป็นกวีที่ไหนใครปรารมภ์
เพราะอย่างผมไกลห่างทางกวี
จึงเขียนกลอนกล่อมกันวันเหงาเหงา
เขียนมาเย้าหยอกเอินเกินสุขี
สิ่งได้รับกับตนล้นยินดี
ได้พาทีเพื่อนพ้องทำนองกานท์
จึงกวีคนใดอาจไม่สม
หากจะหวังคำชมบ่มคำหวาน
จาก “ริมโขง” โล่งไหลในกระดาน
ขอกราบกรานไว้ก่อน..ไม่หลอนกัน..
"บ้านริมโขง"