อยากจะเล่น เข็นคำ มาย้ำปลด
กลบท กฏกลอน ยังอ่อนหัด
พี่ช่วยสอน อ้อนนำ ทำชัดชัด
ช่วยเกลาขัด ให้ที นะพี่นะ
อยากจะเขียน กลบท ประชดรัก
ร้อยสลัก ทักทาย ให้เห็นล่ะ
ว่าทุกถ้อย คอยขาน หวานนะคะ
ไม่ได้ละ ผละหาย ไกลคิดคด
อยากจะเขียน เพียรดู อยู่นานนัก
รอสักพัก ถักทอ รอจ้องจด
จะบอกรัก อย่างไร ไม่เลี้ยวลด
พอจะหงด ก็หงุดหงิด ด้วยพิษรัก...
“สุนันยา”
เรื่องของจิตคิดไปให้เหลือรับ
มันสับปลับกลับกลอกย้อนยอกหนัก
ไม่ได้หยุดได้หย่อนไม่ผ่อนพัก
ทำทึกทักมักมากเพราะซากพบ
อยากรักเดียวใจเดียวไม่เบี้ยวบิด
แต่ยิ่งคิดยิ่งเพ้อกลัวเธอหลบ
อยู่แสนไกลใจเอ๋ยไม่เคยลบ
เกรงกระทบคนไกลยามใจพลัด
จะขออยู่เดี๋ยวโดดได้โปรดเถิด
อย่าเตลิดเกี่ยวดองจงป้องปัด
รู้ก็รู้รักแท้อย่างแน่ชัด
จงเคร่งครัดสัญญาอย่ามีกิ๊ก
“ไพร พนาวัลย์”
มันสับปลับกลับกลอกย้อนยอกหนัก
ไม่ได้หยุดได้หย่อนไม่ผ่อนพัก
ทำทึกทักมักมากเพราะซากพบ
อยากรักเดียวใจเดียวไม่เบี้ยวบิด
แต่ยิ่งคิดยิ่งเพ้อกลัวเธอหลบ
อยู่แสนไกลใจเอ๋ยไม่เคยลบ
เกรงกระทบคนไกลยามใจพลัด
จะขออยู่เดี๋ยวโดดได้โปรดเถิด
อย่าเตลิดเกี่ยวดองจงป้องปัด
รู้ก็รู้รักแท้อย่างแน่ชัด
จงเคร่งครัดสัญญาอย่ามีกิ๊ก
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
