มีเพียงนิ้วพลิ้วผ่านจารอักษร
ร่ายบทกานท์ขานกลอนพออ้อนไหว
ไร้ขลุ่ยครวญชวนพะวงหลงอาลัย
ฝากดวงใจให้บรรเลงเป็นเพลงครวญ
มิเคยเมาเหล้ายาสักคราครั้ง
เคยแค่พลั้งฝังฤทัยจนไห้หวน
ด้วยพิษรักปักระกำดั่งลำทวน
จนเรรวนซึมเซาด้วยเมาใจ...
-บูรพาท่าพระจันทร์-
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤษภาคม 2024, 04:40:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: *~ ร่ายกวีเหนือธารา ยินเสียงขลุ่ยครวญ ~* (อ่าน 35602 ครั้ง) |
| ||||||||||