...ดอกลำเจียก......
......อยากจะซับหยาดน้ำตา...ดอกปาหนัน
...บุปผาพรรณ....แทนคำลวงปวงชิวหา
...องค์เทวัญลั่น..คำสาป...อาบผกา
...มิควรค่า....ขึ้นสถิตย์บูชิตใคร
......หากเจ้าคงงามสง่า....ปาหนัน
...รื่นสุคันธ์กล่อมจิตพิสมัย
...แม้นมิได้สักการ์..เทวา..ใดใด
...ก็ชื่นใจ..นรชาติ...ดาษสามัญ
.........ลำเจียก...ดอกไม้ต้องคำสาป..
...เป็นพืชที่แพร่กระจายอยู่ตามเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียใต้ ดอกสีขาวมี กลิ่นหอม นิยมนำไปใช้ในการทำเครื่องหอมต่างๆ แต่พระศิวะไม่โปรดที่จะรับเป็นดอกไม้บูชาพระองค์
เนื่องจากดอกเกตกีนี้พระพรหมได้ใช้เป็นหลักฐานเท็จในการแข่งขันกับพระวิษณุ (ดูเรื่อง "ลิงโคทภวมูรติ") พระศิวะจึงสาปให้ไม่มีใครนำไปบูชาพระองค์ รวมทั้งเทพองค์อื่นๆด้วย เกตกีจึงกลายเป็นดอกไม้แห่งคำลวง
เกตกีเป็นพืชในกลุ่มของเตยทะเล สกุล Pandanus วงศ์ Pandanaceae มีหลายชื่อเรียก เช่น เกตกี(สันสกฤต)...เกวทร(บาลี)...ลำเจียก(ไทย-เตยทะเลเพศผู้)...ปาหนัน (อินโดนีเซีย)...การะเกด(ลำเจียกหนู)...เกี๋ยงคำ(พายัพ) เป็นต้น
เท่าที่ค้นหาภาพมาได้ มีสองชนิดค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
