.jpg)
ครูเป็นใครที่ไหนให้ประหลาด
ไม่ใช่ญาติไม่ใช่แซ่แต่แลเหลียว
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์สอนนักเชียว
ถือไม้เรียวกำกับนับจำนวน
ไม่มาสายไม่หน่ายเรียนไม่เพียรลา
ให้ตั้งหน้าเรียนร่ำอย่าทำป่วน
สอนทุกอย่างอยากรู้สู่กระบวน
ยังทบทวนทุกครั้งหลังเลิกเรียน
ไม่เคยเหนื่อยเมื่อล้าในหน้าที่
สุดยินดีสอนคนวนขีดเขียน
ทั้งนอกห้องในห้องต้องพากเพียร
ไม่เคยเปลี่ยนทีท่าคำว่า “ครู”
จะเป็นใครก็พร้อมขอน้อมแล้ว
ท่านดุจแก้วแวววับจับสวยหรู
ในดวงใจ ใสซึ้งตรึงตราตรู
ความเป็น “ครู” คือญาติ..ไม่อาจลืม.
ไม่ใช่ญาติไม่ใช่แซ่แต่แลเหลียว
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์สอนนักเชียว
ถือไม้เรียวกำกับนับจำนวน
ไม่มาสายไม่หน่ายเรียนไม่เพียรลา
ให้ตั้งหน้าเรียนร่ำอย่าทำป่วน
สอนทุกอย่างอยากรู้สู่กระบวน
ยังทบทวนทุกครั้งหลังเลิกเรียน
ไม่เคยเหนื่อยเมื่อล้าในหน้าที่
สุดยินดีสอนคนวนขีดเขียน
ทั้งนอกห้องในห้องต้องพากเพียร
ไม่เคยเปลี่ยนทีท่าคำว่า “ครู”
จะเป็นใครก็พร้อมขอน้อมแล้ว
ท่านดุจแก้วแวววับจับสวยหรู
ในดวงใจ ใสซึ้งตรึงตราตรู
ความเป็น “ครู” คือญาติ..ไม่อาจลืม.
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
