[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เพียงนั่งคิดยามว่างอย่างเงียบเงียบ
เรียงร้อยเรียบภาษาหน้าสลอน
เลยจับวางอย่างเห็นเป็นบทตอน
ตามแบบสอนตอนเรียนเปลี่ยนอารมณ์

ไม่เคยคิดเขียนกลอนตอนสนุก
แต่ยามขลุกอยู่เดียวเปลี่ยวสุดข่ม
ได้ภาษาจากกลอนค่อยถอนปม
ยามตรอมตรมบ่มฟักสลักคำ

จนบัดนี้ไม่เคยมาเอ่ยบอก
ไม่ลวงหลอกบอกใครให้ได้ขำ
ว่าตนคือนักกลอนวอนใครจำ
แต่ตนคือคนทำพร่ำสำเนียง

เป็นทางหนึ่งซึ่งคล้ายช่วยคลายเหงา
อ่านกลอนเขาเฝ้าซึ้งรำพึงเสียง
กลอนเราบ้างวางลงตรงข้างเคียง
คล้ายอายเอียงยามเพี้ยน..คอยเปลี่ยนคำ. 

"บ้านริมโขง"