รพีกาญจน์ ขานกลอน ขจรไกล
ช่างพลิ้วไหว หวานชื่น ระรื่นหู
ทั้งกลอนรัก กลอนเศร้า เคล้าฤดู
ยอดพธู หลงรัก เข้าปักทรวง
✿
ครั้นเยื้องย่าง ห่างตา เพลาค่ำ
คนก็พร่ำ บ่นหา ทุกคราห้วง
คิดถึงจัง รพีกาญจน์ พล่านแดดวง
ทั้งสุดห่วง สุดเศร้า เหงาฤดี
✿
เพราะคำหวาน กานท์กลอน อักษรศิลป์
งามดังจินต์ เพชรแก้ว แผ้วผ่องศรี
ดั่งทองคำ ล้ำเลิศ ประเสริฐมณี
สมกวี คุณค่า ช่างน่ามอง
✿ ◕ พ่อค้าพเนจร ◕ ✿
ช่างพลิ้วไหว หวานชื่น ระรื่นหู
ทั้งกลอนรัก กลอนเศร้า เคล้าฤดู
ยอดพธู หลงรัก เข้าปักทรวง
✿
ครั้นเยื้องย่าง ห่างตา เพลาค่ำ
คนก็พร่ำ บ่นหา ทุกคราห้วง
คิดถึงจัง รพีกาญจน์ พล่านแดดวง
ทั้งสุดห่วง สุดเศร้า เหงาฤดี
✿
เพราะคำหวาน กานท์กลอน อักษรศิลป์
งามดังจินต์ เพชรแก้ว แผ้วผ่องศรี
ดั่งทองคำ ล้ำเลิศ ประเสริฐมณี
สมกวี คุณค่า ช่างน่ามอง
✿ ◕ พ่อค้าพเนจร ◕ ✿
ปล.ก่อนเขียนกลอน..ทุกท่านอย่าใช้ยาสีฟันสูตรเกลือ..เพราะจะทำให้กลอนไม่หวาน เหอๆๆๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
