ผิววับวาว พราวแสง แบ่งองศา
แท้ในค่า อยู่แห่งไหน ไม่มัวหมอง
แจ่มจรัส ประภัสร์พราย ในทำนอง
ชนแซ่ซร้อง บูชา ว่าค่าคง
จะตกตม จมปลัก รักษาแก่น
ใต้ดินแดน ถมถั่ง ยังสูงส่ง
จะตกน้ำ หลามไหล ไม่ปลดปลง
แม้หล่นลง กลางไฟ มิไหม้ลาม
เพชรในตม คมคำ จำแนบแน่น
เพชรเป็นแกน หัวใจ ไม่ไหวหวาม
เพชรแท้แน่ ใสสุก ทุกช่วงยาม
เพชรอร่าม ประดับใน น้ำใจดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
