ชื่อบทกลอน : ความรู้สึกของฉัน รำพึงรำพัน...บ้านกลอนไทย
ผู้แต่ง หทัยกาญจน์
คิดถึง,ซึ่งเดือน,มิถุนา ไม่รู้วิชา
วิทยา,ภาษาอักษร
ศาสตร์ศิลป์,ฉันทลักษณ์,หลักกลอน สลักวรรคตอน
กวีออดอ้อนสอนคำ
สมัครรักเรียนเพียรจำ บ้างขาวบ้างดำ
มองดูครูทำนำมา
ประกอบ,ประดับ,ปัญญา เรียนรู้คุณค่า
พจนาพาทีมีคุณ
***********
กรกฎา,เดิมมาหาทุน ครูเกื้อการุณย์
ค้ำจุนหมุนเวียน,นักเรียนหวัง
เห็นแสงแสดงพลัง เรือพายชายฝั่ง
บ้างพลั้งบ้างพลาดพายไป
***********
สิงหา,ข้าเฝ้าเข้าใจ มิ่งมิตรยิ่งใหญ่
สมอง,ผ่องใสในกานท์
ฉันเริ่มสรรค์สร้างวางงาน ผลึกนึกจาร
วาดบทบาทสาส์นขานขับ
บางกล่าวดาวเดือนเคลื่อนลับ ตะวันจันทร์กลับ
โศกเศร้าซึมซับวับวาว
สุขสันต์ขีดเล่าเรื่องราว ฤดูร้อน,หนาว
น้ำค้างพราวฝนหล่นแล้ว
ดอกไม้ใบหญ้าก่อแก้ว เม็ดทรายสีแวว-
วับระยิบแพร้วริมหาด
ระบายป้ายปะกระดาษ แต่งแต้มแซมวาด
ลงศิลป์รินศาสตร์กลาดเกลื่อน
ผูกพันมั่นรักพรรคเพื่อน พี่น้องผองเรือน
ในชานบ้านกลอนกวี
มีคุณหลายหลากมากมี หลงรักวาที
วจีสุนทรรจนา
ขอบคุณบุญคุณเมตตา ในการศึกษา
ครูบาอาจารย์สานฝัน
ความรักปักแน่นชีวัน ชีวิตจิตอัน
อิ่มเอมเปรมปรีดิ์ที่รอ
ทำงานการบ้านหน้าจอ บ้างพักบ้างพอ
บ้างต่อบ้างล้อเล่นคำ
***********
กันยาตุลาทรงจำ ทุกบทลำนำ
บ้างพร่ำบางเพ้อละเมอ
********
ขอ,สัญญา,คิดถึง,ซึ่งเธอ ทุกคนอ่านเจอ
บทนี้ฉันเผลอรักฉันท-
ลักษณะไทยอนันต์ รำพึงรำพัน
บรรจบครบครันคุณค่า
ขอจงประจักษ์รักษา สืบสานชะตา
ยั่งยืนดำรงคงนาน
หน่วยงานองค์กรประสาน อนุรักษ์,กลกานท์
ตำนานบ้านกลอนไทย....นิรันดร์
ขอจงคงหลักสร้างสรรค์ ร่วมมือร่วมกัน
ร่วมใจทุกวัน,ศกสมัย
แสงส่องผุดผ่องวิไล อยู่คู่เมืองไทย
ฉันรักตลอดไปตลอดกาลฯ
********
บทแด่ผู้อ่านทุกท่าน
ขอบคุณที่อ่านนะคะ รู้ว่ายาวนะ
แต่แต่งจากใจ...แด่คุณ
หทัยกาญจน์
๒๙ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๔